Ψήφισμα 2079 (2015), Εναλλασσόμενη κατοικία από το Συμβούλιο της Ευρώπης

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

Ψήφισμα 2079 (2015) (προσωρινή έκδοση)

Ισότητα και κοινή γονική ευθύνη τέκνων : ο ρόλος των πατέρων

1. Η Κοινοβουλευτική Συνέλευση έχει σταθερά προωθήσει την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών στην εργασία και στην σφαίρα της ιδιωτικής ζωής. Σημαντικές εξελίξεις, αν και μέχρι σήμερα ανεπαρκείς, μπορούν να διαπιστωθούν σε αυτό τον τομέα στα περισσότερα κράτη – μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης. Στον τομέα της οικογένειας, η ισότητα μεταξύ των γονέων πρέπει να διασφαλίζεται και να προωθείται ήδη από την γέννηση του παιδιού. Η συμμετοχή και των δύο γονέων στην εκπαίδευση του παιδιού τους είναι ευεργετική για την ανάπτυξή του. Ο ρόλος των πατέρων δίπλα στα παιδιά τους, συμπεριλαμβανομένων των βρεφών, πρέπει να αναγνωρισθεί και να εκτιμηθεί περισσότερο.

2. Η κοινή γονική ευθύνη σημαίνει ότι οι γονείς έχουν έναντι των παιδιών τους δικαιώματα, καθήκοντα και ευθύνες. Ωστόσο, φαίνεται ότι οι πατέρες βρίσκονται μερικές φορές αντιμέτωποι με τους νόμους, τις πρακτικές και τις προκαταλήψεις που μπορεί να οδηγήσουν στο να τους στερήσουν από συνεχείς σχέσεις με τα παιδιά τους. Στο ψήφισμά νο 1921 (2013) “Ισότητα των Φύλων, συμφιλίωση επαγγελματικής ζωής, ιδιωτικής ζωής και κοινής γονικής ευθύνης “, η Συνέλευση ζήτησε από τις δημόσιες αρχές των κρατών μελών να σέβονται το δικαίωμα των πατέρων στην κοινή γονική ευθύνη και να εξασφαλίσουν ότι το το οικογενειακό δίκαιο προβλέπει ότι σε περίπτωση διάστασης ή διαζυγίου, τη δυνατότητα της από κοινού επιμέλειας – φροντίδας των παιδιών, προς το συμφέρον αυτών, στη βάση μιας κοινής συμφωνίας μεταξύ των γονέων.

3. Η Συνέλευση επιθυμεί να υπενθυμίσει ότι ο σεβασμός της οικογενειακής ζωής αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα που κατοχυρώνεται από το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ETS No. 5) και πολλά διεθνή νομικά κείμενα. Το πραγματικό γεγονός του να βρίσκονται μαζί ένας γονέας και το παιδί είναι ένα ουσιαστικό μέρος της οικογενειακής ζωής. Ο χωρισμός γονέα και παιδιού έχει μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στις σχέσεις τους. Μόνο σε εξαιρετικές περιστάσεις και ιδιαίτερα σοβαρές υπό το πρίσμα του συμφέροντος του παιδιού θα πρέπει να επιτραπεί να δικαιολογηθεί ένας χωρισμός, που διατάσσεται από δικαστή.

4. Η Συνέλευση είναι πεπεισμένη ότι η ανάπτυξη της γονικής κοινής γονικής ευθύνης βοηθά να υπερνικηθούν τα στερεότυπα βάσει φύλου τα σχετικά με τους ρόλους που υποτίθενται ότι έχουν ανατεθεί σε γυναίκες και άνδρες στο πλαίσιο της οικογένειας και αυτό αντανακλά τις κοινωνιολογικές αλλαγές που παρατηρήθηκαν εδώ και μισό αιώνα στον χώρο της οργάνωσης της σφαίρας της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής.

5. Ενόψει των ανωτέρω, η Συνέλευση καλεί τα κράτη μέλη:

5.1. να υπογράψουν και / ή να κυρώσουν, αν δεν το έχουν ήδη πράξει, τη Σύμβαση για την Άσκηση των Δικαιωμάτων των Παιδιών (ETS No. 160) και της σύμβαση για την επικοινωνία με τα τέκνα (ETS No. 192). [η Ελλάδα δεν την έχει κυρώσει].

5.2. να υπογράψουν και / ή να κυρώσουν, αν δεν το έχουν ήδη πράξει, τη Σύμβαση της Χάγης του 1980 για τα αστικά θέματα της διεθνούς απαγωγής παιδιών και τη διασφάλιση της αποτελεσματικής εφαρμογής της, περιλαμβανομένης της εξασφάλισης . η συνεργασία και η ταχεία δράση των αρχών που είναι αρμόδιες για την εφαρμογή της. Συζήτηση στην Συνέλευσης της 2 Οκτωβρίου 2015 (36η Συνεδρίαση, βλέπε έγγραφο 13870, έκθεση της Επιτροπής για την ισότητα και κατά των διακρίσεων, εισηγήτρια η κ. Françoise HETTO-Gaash και Doc 13896, γνώμη. της Επιτροπής για Κοινωνικά θέματα, θέματα Υγείας και Αειφόρου Ανάπτυξης, εισηγητής: ο κ Stefan Schennach). Το κείμενο εγκρίθηκε από τη Συνέλευση στις 2 Οκτωβρίου 2015 (36η Συνεδρίαση). 2. Ψήφισμα 2079 το ψήφισμα (2015)

5.3. για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική ισότητα των γονέων έναντι των παιδιών τους, τόσο στη νομοθεσία τους όσο και στις διοικητικές πρακτικές προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι κάθε γονέας έχει το δικαίωμα να ενημερώνεται και να συμμετέχει στη λήψη σημαντικών αποφάσεων για την ζωή και την ανάπτυξη των παιδιών τους, προς το βέλτιστο συμφέρον τους

5.4. να εξαλείψουν από τις νομοθεσίες κάθε διαφορά μεταξύ των γονέων που έχουν αναγνωρίσει το παιδί τους που βασίζεται στο εάν έχουν τελέσει γάμο ή όχι.

5.5. να εισαγάγουν στη νομοθεσία τους την αρχή της εναλλασσόμενης κατοικίας των παιδιών μετά το χωρισμό, περιορίζοντας τις εξαιρέσεις στην περίπτωση της κακοποίησης ή της παραμέλησης ενός παιδιού ή της ενδοοικογενειακής βίας, και ρυθμίζοντας το χρόνο εναλλαγής με βάση τις ανάγκες και το συμφέρον των παιδιών.

5.6. να σέβονται το δικαίωμα του παιδιού να ακουστεί για όλα τα θέματα που το αφορούν αφού κριθεί ότι έχει την ικανότητα και την διάκριση όσον αφορά τις εν λόγω υποθέσεις.

5.7. να λάβουν υπόψη την εναλλασσόμενη κατοικία κατά την απονομή των κοινωνικών παροχών.

5.8. να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν την πλήρη εφαρμογή των αποφάσεων που σχετίζονται με την κατοικία των παιδιών και το δικαίωμα επίσκεψης, μεταξύ άλλων εξετάζοντας τις καταγγελίες περί του ότι το παιδί δεν έχει εκπροσωπηθεί.

5.9. να ενθαρρύνουν κατά περίπτωση, την ανάπτυξη της διαμεσολάβησης στο πλαίσιο των οικογενειακών υποθέσεων που αφορούν τα παιδιά, ιδίως με τη θέσπιση υποχρεωτικής ενημερωτικής συνάντησης με εντολή του δικαστή, προκειμένου να ευαισθητοποιήσει τους γονείς για το γεγονός ότι η εναλλασσόμενη κατοικία μπορεί να είναι η καλύτερη επιλογή σύμφωνα με το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, και να εργαστούν προς την κατεύθυνση μιας τέτοιας λύσης, εξασφαλίζοντας ότι οι διαμεσολαβητές λαμβάνουν την κατάλληλη εκπαίδευση και ενθαρρύνουν την πολυ επιστημονική συνεργασία με βάση το μοντέλο λέει Cochem?

5.10. να εξασφαλίσουν ότι οι επαγγελματίες που έρχονται σε επαφή με τα παιδιά κατά τη διάρκεια των δικαστικών οικογενειακών διαδικασιών έχουν λάβει την απαραίτητη πολύπλευρη εκπαίδευση σχετικά με τα δικαιώματα και τις ανάγκες των παιδιών των διαφόρων ηλικιακών ομάδων, καθώς και για τις διαδικασίες που είναι κατάλληλες για τα τελευταία, σύμφωνα οι κατευθυντήριες γραμμές του Συμβουλίου της Ευρώπης για μία φιλική προς τα παιδιά δικαιοσύνη.

5.11. να ενθαρρύνουν την ανάπτυξη των σχεδίων ανατροφής τέκνου σχέδια που επιτρέπουν στους γονείς να θέσουν τις κύριες πτυχές της ζωής του παιδιού τους και να εισαγάγει τη δυνατότητα στα παιδιά να ζητούν επανεξέταση των ρυθμίσεων για την άμεση, ιδίως όταν ζουν.

5.12. να εισαγάγουν αμειβόμενη γονική άδεια της οποίας οι πατέρες να μπορούν να επωφεληθούν, προκρίνοντας το μοντέλο της περιορισμένης άδειας

ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΠΑΤΗΣΕΤΕ ΕΔΩ

ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑ ΓΑΛΛΙΚΑ ΠΑΤΗΣΕΤΕ ΕΔΩ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ (ΠΑΛΙΟΤΕΡΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΤΟ ΣΑΙΤ ΜΑΣ)

[Η μετάφραση είναι δική μας, 4/10/15]

Το ψήφισμα είναι συνέχεια προηγούμενου ψηφίσματος με θέμα τις γονικές άδειες και τη συμφιλίωση οικογενειακής επαγγελματικής ζωής και κοινών γονικών ευθυνών. Résolution 1921 (2013)

Μερικές σκέψεις μας

(α) δεν υπάρχει πια επιμέλεια (custody) αλλά γονικές ευθύνες (parental responsibilities) που είναι κοινές και περιέχουν τα πάντα. Αυτές είναι δικαίωμα και καθήκον.

(β) το “συμφέρον του παιδιού” είναι να μεγαλώνει και με τους δύο γονείς του.

(γ) η εναλλασσόμενη κατοικία δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη 50 % του χρόνου. Δεν έχει οριστεί και η απασχολεί ήδη την επιστήμη αν το 50 % πρέπει να είναι ο κανόνας ή το 35 % κατ’ ελάχιστο με κάθε γονέα. Στο χρόνο περιλαμβάνονται και οι διανυκτερεύσεις, δηλαδή 50 % του χρόνου και 50 % των διανυκτερεύσεων.

Το Συμβούλιο της Ευρώπης (ΣτΕ, αγγλικά: Council of Europe, γαλλικά: Conseil de l’ Europe) είναι διεθνής οργανισμός στον οποίο συμμετέχουν 47 κράτη της Ευρώπης και της ανατολικής περιφέρειάς της. Συμμετέχουν επίσης 5 κράτη ως παρατηρητές του Συμβουλίου και 3 ως παρατηρητές της συνελευσής του. Ιδρύθηκε στις 5 Μαΐου του 1949.