Αδιαφορεί για το αίτημα χιλιάδων πατεράδων, που ζητούν την εξασφάλιση και του δικού τους ρόλου στην ανατροφή των παιδιών μετά από διαζύγιο και προωθεί την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΤΗΝ 10/11/15 ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

Την ώρα που το υπουργείο Δικαιοσύνης και γενικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιδεικνύει ιδιαίτερη σπουδή για την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια – και καταθέτει το σχετικό νομοσχέδιο – φαίνεται να μην έχει το ίδιο ενδιαφέρον για το μείζον θέμα με το αίτημα χιλιάδων πατεράδων, που ζητούν τη θέσπιση της Συνεπιμέλειας και την εξασφάλιση και του δικού τους ρόλου στην ανατροφή των παιδιών μετά από διαζύγιο. Παραδόξως πώς το προωθούμενο νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης των ομόφυλων ζευγαριών δεν περιλαμβάνει τη ρύθμιση για τη Συνεπιμέλεια, όπως ένα προηγούμενο σχέδιο που επεξεργαζόταν το υπουργείο μέχρι το καλοκαίρι.

Η ρύθμιση για την Συνεπιμέλεια συζητείται εδώ και πολύ καιρό στο υπουργείο Δικαιοσύνης, χωρίς όμως οι αρμόδιοι να δείχνουν την αναγκαία ευαισθησία, παρότι το θέμα απασχόλησε το Συμβούλιο της Ευρώπης, το οποίο εξέδωσε ανακοίνωση, που μπορεί να χαρακτηριστεί και ως «καταπέλτη» για το αναχρονιστικό νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τη χώρα μας και το οποίο συστηματικά υποβαθμίζει το ρόλο του πατέρα.

Το πρόβλημα έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις, καθώς υπάρχουν πολλές χιλιάδες περιπτώσεις με ουσιαστικό και βίαιο αποκλεισμό του πατέρα από την ανατροφή του παιδιού μετά το διαζύγιο. Το αίτημα για θέσπιση της Συνεπιμέλειας, – θεσμός που σε άλλες δυτικές χώρες έχει προβλεφθεί – αποκτά ισχυρή δυναμική, με δεδομένη την ευρεία επικράτηση προκαταλήψεων, που υποβαθμίζουν το ρόλο του πατέρα.

Οι εκπρόσωποι του συλλόγου για την Συνεπιμέλεια παρουσίασαν τις θέσεις του καθώς και πλήθος επιστημονικών ερευνών που επιβεβαιώνουν την αναγκαιότητα παρουσίας και των δύο γονέων στο μεγάλωμα του παιδιού, σε στελέχη της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Δικαιοσύνης και ευελπιστούν σε θετική ανταπόκριση, ενώ θα απευθυνθούν και στο υπουργείο Υγείας, καθώς το πρόβλημα σχετίζεται και με την θέματα υγείας, κυρίως ψυχολογικής, των παιδιών χωρισμένων γονέων.

Επικαλούνται δε το ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης, που επαναπροσδιορίζει το ρόλο του πατέρα στην ανατροφή των παιδιών.

Το ψήφισμα αναφέρεται στις κοινές γονικές ευθύνες, στην ανατροφή του παιδιού και από τους δύο γονείς, στην κατάργηση διατάξεων για τα παιδιά εκτός γάμου, στην οικογενειακή συμφιλίωση, στην κοινή γονική ευθύνη και τον ρόλο του πατέρα στη ανατροφή των παιδιών. Για πρώτη φορά ρητά προβλέπεται η υποχρέωση του Κράτους να εισάγει το θεσμό της εναλλασσόμενης κατοικίας.

Τι λέει το Συμβούλιο της Ευρώπης για την Συνεπιμέλεια

Κατά το Συμβούλιο της Ευρώπης είναι αναγκαίο να αναγνωριστεί και ο ρόλος του πατέρα στην ανατροφή των παιδιών από οποιαδήποτε ηλικία. Επίσης εντοπίζει το γεγονός ότι σε πολλές χώρες υπάρχουν νόμοι, πρακτικές και προκαταλήψεις που παρεμποδίζουν τους πατεράδες από το να έχουν συνεχή σχέση με τα παιδιά τους. Οι γονικές ευθύνες χωρίς προκατάληψη λόγω φύλου δεν είναι μόνο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση και των δύο γονέων.   Το Συμβούλιο ζήτησε από όλα τα κράτη – μέλη, να σεβαστούν το δικαίωμα του πατέρα στη γονική ευθύνη και να διασφαλίσουν στο οικογενειακό τους δίκαιο την πρόβλεψη της δυνατότητας της κοινής επιμέλειας, σε περίπτωση διάστασης ή διαζυγίου, με κοινή συμφωνία των δύο γονέων.

Επιπροσθέτως, η κοινοβουλευτική συνέλευση του Συμβουλίου υπενθύμισε ότι η ο σεβασμός της οικογενειακής ζωής αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και ότι ο χωρισμός γονέα – παιδιού έχει μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στις σχέσεις τους. Σημειώνεται ακόμη ότι η ανάπτυξη διατήρηση της κοινής γονικής ευθύνης (δηλαδή και της επιμέλειας) βοηθά να υπερνικηθούν τα στερεότυπα βάσει φύλου, τα σχετικά με τους ρόλους που υποτίθενται ότι έχουν ανατεθεί σε γυναίκες και άνδρες στο πλαίσιο της οικογένειας και αυτό αντανακλά τις κοινωνιολογικές αλλαγές που παρατηρήθηκαν εδώ και μισό αιώνα στον χώρο της οργάνωσης της σφαίρας της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής.

Τέλος, η Συνέλευση κάλεσε τα κράτη – μέλη να προχωρήσουνε σε μια σειρά από μέτρα ώστε να εξασφαλίσουν τα ανωτέρω. Ενδεικτικά αναφέρεται: να υπογράψουν (όσα μέλη δεν το έχουν κάνει ) τις διεθνείς συμβάσεις ,  τη Σύμβαση για την Άσκηση των Δικαιωμάτων των Παιδιών (ETS No. 160) και της σύμβαση για την επικοινωνία με τα τέκνα (ETS No. 192).  [η Ελλάδα δεν την έχει κυρώσει].

Να υπογράψουν και / ή να κυρώσουν, αν δεν το έχουν ήδη πράξει, τη Σύμβαση της Χάγης του 1980 για τα αστικά θέματα της διεθνούς απαγωγής παιδιών, να εξασφαλίσουν ότι κάθε γονέας έχει το δικαίωμα να ενημερώνεται και να συμμετέχει στη λήψη σημαντικών αποφάσεων για την ζωή και την ανάπτυξη των παιδιών τους. Να εξαλείψουν από τις νομοθεσίες κάθε διαφορά μεταξύ των γονέων που έχουν αναγνωρίσει το παιδί τους που βασίζεται στο εάν έχουν τελέσει γάμο ή όχι, να εισαγάγουν στη νομοθεσία τους την αρχή της εναλλασσόμενης κατοικίας των παιδιών μετά το χωρισμό.

Επίσης, να σέβονται το δικαίωμα του παιδιού να ακουστεί για όλα τα θέματα που το αφορούν αφού κριθεί ότι έχει την ικανότητα και την διάκριση όσον αφορά τις εν λόγω υποθέσεις.

Επιπλέον, το συμβούλιο ενθαρρύνει  την ανάπτυξη της διαμεσολάβησης στο πλαίσιο των οικογενειακών υποθέσεων που αφορούν τα παιδιά, και ζητά να εξασφαλίσουν την εκπαίδευση των επαγγελματιών που  έρχονται σε επαφή με τα παιδιά και να ενθαρρυνθεί η ανάπτυξη των σχεδίων ανατροφής τέκνου. Ενώ προτείνεται και η εισαγωγή της αμειβόμενης γονικής άδειας για τους πατέρες.

Σημειωτέον ότι το Συμβούλιο της Ευρώπης  είναι διεθνής οργανισμός στον οποίο συμμετέχουν 47 κράτη της Ευρώπης και της ανατολικής περιφέρειάς της. Συμμετέχουν επίσης 5 κράτη ως παρατηρητές του Συμβουλίου και 3 ως παρατηρητές της συνελευσής του. Ιδρύθηκε στις 5 Μαΐου του 1949.

 ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ