Νίκη του National Parents Organization (USA) : Η κοινή ανατροφή είναι πλέον νόμος στην Πολιτεία του Μιζούρι.

5 Αυγούστου 2016

Γράφει ο Ned Holstein, MD, MS Ιδρυτής και Πρόεδρος του Δ. Σ.  του

National Parents Organization (NPO) USA.

     Πριν από τρία χρόνια, η Linda Reutzel, πρόεδρος της οργάνωσης του NPO στο Μιζούρι των Η.Π.Α. αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια της. Ο γιός της είχε υποστεί τη συνήθη μεταχείριση που επιφυλάσσει το Οικογενειακό Δικαστήριο και η Linda δεν ήταν μπορούσε να δει το εγγόνι της παρά μόνο πολύ σπάνια. Έτσι, αποφάσισε να ενεργοποιηθεί για ν’ αλλάξει ο νόμος για την επιμέλεια.

Σήμερα, τρία χρόνια μετά, μπορεί να δείξει με υπερηφάνεια την σχεδόν ομόφωνη ψήφιση του νέου δυνατού υπέρ της κοινής ανατροφής των παιδιών νόμου του Μισούρι, ο οποίος υπογράφηκε από τον κυβερνήτη Jay Nixon και ετέθη σε ισχύ μόλις πριν από λίγες εβδομάδες!

H Linda γράφει,

     «Ως μητέρα και γιαγιά, το μόνο που ήθελα να κάνω ήταν να πείσω το νομοθετικό σώμα ότι τα Οικογενειακά Δικαστήρια σε αυτή τη Πολιτεία πληγώνουν τα παιδιά που οι γονείς τους χωρίζουν. Ευτυχώς, βρήκα πολλούς ευαισθητοποιημένους αιρετούς άρχοντες (μπορείτε να το πείτε κρίνοντας από την σχεδόν ομόφωνη ψήφιση του νόμου), αλλά δεν ήσαν πολλοί αυτοί που θα ύψωναν το ανάστημά τους ενάντια στο Δικηγορικό Σύλλογο. Οι δικηγορικοί σύλλογοι έχουν πολλή δύναμη στη Βουλή, σε όλη τη χώρα. Απτόητοι, συνεχίσαμε να επισκεπτόμαστε τις αίθουσες του Καπιτωλίου και να συνεργαζόμαστε με τους βουλευτές και τους συμβούλους τους…. Ήταν πολύ λυπηρό όταν διαπιστώσαμε ότι το αρχικό σχέδιο νόμου είχε κολλήσει σε μια επιτροπή και συνειδητοποιήσαμε ότι δεν μπορούσαμε να το ξεκολλήσουμε για να προχωρήσει.  Ήταν λυπηρό γιατί είχα προσωπικά συναντήσει πατέρες που απλά ήθελαν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους. Αυτοί οι πατέρες αισθανόντουσαν ότι είχαν φάει κλωτσιά στο στομάχι. Δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί ένας δικαστής θα μπορούσε να αρνηθεί την πρόσβαση στο παιδί σε ένα πρόθυμο και καλό γονέα. Ξέρω ότι το νομοπαρασκευαστικό έργο μπορεί να είναι βρώμικο και πρέπει να παίξει κανείς με τους κανόνες του παιχνιδιού, αλλά από την άλλη υπάρχουν πραγματικά οικογένειες που καταστρέφονται από τις αποφάσεις που λαμβάνει ένας δικαστής. Εύχομαι να μπορούσαν αυτοί οι δικαστές να δουν το χάος και το πόνο που προκαλούν όταν μετατρέπουν τον ένα γονέα σε επισκέπτη στην ζωή του παιδιού του.

     Η Linda έχει μερικές συμβουλές για να προσφέρει σε όσους αγωνίζονται για την από κοινού ανατροφή των παιδιών στα κράτη τους

     “Είναι πολύ σημαντικό να μιλήσετε με αρχηγούς πολιτικών παρατάξεων, τον Πρόεδρο της Βουλής και οποιοδήποτε βρίσκεται σε ηγετική θέση. Ένα άλλο σημείο κλειδί για να μπορέσετε να δώσετε ώθηση στο θέμα σας είναι να το γνωρίζετε πολύ καλά. Η Κοινή Ανατροφή είναι ένα θέμα που είναι εύκολο να το υποστηρίξει κανείς αλλά πρέπει να γνωρίζει  τα στοιχεία. “:

     Αυτά είναι τα κυριότερα σημεία του νέου νόμου:

1. Καθορίζει ότι κανένα τοπικό δικαστήριο δεν μπορεί να εκδίδει οποιασδήποτε μορφής τοπικούς κανόνες, υποδείγματα ή προεπιλεγμένα σχέδια ανατροφής παιδιών.

2. Τα πραγματικά περιστατικά, το ιστορικό και τα συμπεράσματα πρέπει να συντάσσονται εγγράφως έτσι ώστε όλοι να γνωρίζουν ακριβώς γιατί ελήφθη η συγκεκριμένη απόφαση.

3. Οι ενέργειες για να δει κανείς τα παιδιά του πρέπει να εξηγούνται, να γίνονται εύκολα κατανοητές και να μην απαιτείται νομικός παραστάτης γι’ αυτές.

4. Το Δικαστήριο δεν μπορεί να θεωρήσει ότι ένας γονέας είναι πιο κατάλληλος αποκλειστικά με κριτήριο το φύλο.

5. Η Διεύθυνση Δικαστηρίων του Υπουργείου Δικαιοσύνης πρέπει να καταρτίζει κατευθυντήριες γραμμές για τα σχέδια ανατροφής παιδιών τα οποία να μεγιστοποιούν στον υψηλότερο δυνατό βαθμό το χρόνο που το παιδί μπορεί να περάσει με κάθε γονέα.

     Αυτές οι μεταρρυθμίσεις απαιτούντο για να έρθουν σε λογαριασμό τα Οικογενειακά Δικαστήρια. Η Linda ξέρει ότι θα πρέπει να συνεχίσουμε να προσέχουμε το τι κάνει το Υπουργείο Δικαιοσύνης καθώς και οι δικηγόροι και οι δικαστές, αλλά σήμερα όλοι γνωρίζουμε ότι ο σκοπός του νέου νόμου είναι να καταστήσει στο Μισούρι την κοινή ανατροφή παιδιών τον κανόνα για τα παιδιά που οι γονείς τους έχουν χωρίσει.

Όπως λέει η ίδια,

     ” Τα καρμπόν σχέδια ανατροφής παιδιού πρέπει να σταματήσουν. Το παλιό μοντέλο του ηττημένου γονέα που γίνεται ένας επισκέπτης πρέπει να σταματήσει. Το ξόδεμα και της τελευταίας δεκάρας του ενός γονιού, απλά για να πάρει μία ακόμα μέρα με το παιδί τους, πρέπει να σταματήσει. Ο νέος νόμος με τα στοιχεία HB 1550 δεν είναι τέλειος, αλλά η πρόθεση του να ενθαρρύνει τα κοινή ανατροφή των παιδιών είναι εκεί για να τη διαπιστώσουν όλοι. Ελπίζω μόνο ότι οι δικαστές θα τον εκλάβουν ως την εντολή να δώσουν στα παιδιά αυτό που αυτά χρειάζονται  :

ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ! “

     Η σχεδόν ομόφωνη υπερψήφιση αυτού του νομοσχεδίου είναι μια εντολή προς τα Οικογενειακά Δικαστήρια σε ολόκληρο το Μιζούρι να αρχίσουν να κάνουν ό, τι είναι προς το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών. Η κοινή λογική και η έρευνα μας λέει ότι τα παιδιά χρειάζονται και θέλουν ίση επαφή και με τους δύο κατάλληλους και πρόθυμους γι’ αυτό γονείς τους. Τα παιδιά αξίζουν άριστες σχέσεις και με τους δύο γονείς. Κανένας κατάλληλος γονέας δεν θα πρέπει να θεωρείται ως ο ηττημένος όταν πρόκειται για ανατροφή των παιδιών τους και κανένα παιδί δεν πρέπει ν’ αποστερείται την επαφή με τον κατάλληλο και πρόθυμο γι’ αυτό γονέα του.

     Η Linda εκφράζει τις ευχαριστίες της σε όσους βοήθησαν για να επιτευχθεί η ψήφιση και θέση σε ισχύ αυτού του νέου νόμου  :

Όπως λέει,

     “Ευχαριστούμε όλους τους νομοθέτες του Μιζούρι και τον Κυβερνήτη Nixon γιατί έκαναν ό, τι είναι καλύτερο για τα παιδιά που οι γονείς τους χώρισαν. Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον μέντορα του νομοσχεδίου, τον βουλευτή Jim Neely. Χωρίς την παρασκηνιακή του εργασία η ψήφισή του δεν θα είχε λάβει χώρα. Επίσης, χάρη στην βουλευτή Kathryn Swan και τον γερουσιαστή Wayne Wallingford, οι οποίοι υποστήριξαν το αρχικό νομοσχέδιο όταν αυτό είχε κολλήσει σε επιτροπές. Και αυτοί έκαναν μεγάλη παρασκηνιακή εργασία . Ευχαριστίες επίσης και στον γερουσιαστή Sater, που επέτρεψε όταν ήρθε το νομοσχέδιο ενώπιον της επιτροπής της οποίας είναι πρόεδρος, να κληθούν πολίτες για να διηγηθούν τις μαρτυρίες τους από φρικτές ιστορίες που έζησαν στα Οικογενειακά Δικαστήρια. Αυτές οι ιστορίες και οι διηγήσεις τους από πρώτο χέρι για τα προβλήματα των Οικογενειακών Δικαστηριων στο Μισούρι είχαν πολύ δυνατό αντίκτυπο. “

Συνολικά, το 2016 ήταν μια εξαιρετική χρονιά για τα παιδιά, τους γονείς και εν γένει την κοινωνία του Μισούρι !