28 Αυγούστου 2016
Στις αρχές του 2009, ο Σκότ Μάγιερς αναλογιζόμενος τη τελική δικαστική ρύθμιση για τα παιδιά κατά την εκδίκαση του διαζυγίου του ένοιωσε ότι υπήρξε θύμα μιας προσχεδιασμένης αρπαγής.
Δεν επρόκειτο για τη διατροφή του παιδιού, ή τη διανομή της περιουσίας μεταξύ των συζύγων. Επρόκειτο για το χρόνο που εξασφάλιζε με τα παιδιά. Ήταν τόσο λίγος που είπε “ένιωσα σαν επισκέπτης και όχι σαν πατέρας.”
Παρά το γεγονός ότι ο δικαστής της επαρχίας του Σαιν Τσάρλς εκείνη την ημέρα συμφώνησε για την κοινή με την πρώην σύζυγό του επιμέλεια των δύο μικρών θυγατέρων τους, δεν φρόντισε να εξασφαλίσει εξασφάλισε ίσο χρόνο με αυτές.
Τίποτα το αρνητικό δεν αναφάνηκε στο δικαστήριο ως προς την γονική του ικανότητά. Κατέστησε ο ίδιος σαφές στους δικηγόρους του ότι ήθελε την εξίσου κοινή επιμέλεια. Παρ’ όλ’ αυτά ο δικαστής διέταξε μια τυπική συμφωνία επιμέλειας : Θα έπαιρνε τα παιδιά κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο και κάθε τέσσερις ώρες κάθε Τρίτη. Η μητέρα τους θα τα είχε τον υπόλοιπο χρόνο.
Οι δύο δικηγόροι τον είχαν προειδοποιήσει.
“Πριν ακόμη εξηγήσω την προσωπική μου κατάστασή, πριν ακόμα του δώσω κάποια πληροφορία για τη δυναμική της οικογένειάς μας, και οι δύο δικηγόροι ουσιαστικά προέβλεψαν αυτό που θα έπαιρνα : κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο και μία ημέρα την εβδομάδα. Και αυτό με σόκαρε. “
Την Κυριακή τέθηκε σε ισχύ ένας νέος νόμος στο Μισούρι για την ψήφιση του οποίου ο Μάγιερς και άλλοι πολλοί έδωσαν με επιτυχία τη μάχη τους στο Τζέφερσον Σίτυ. Ο νόμος ουσιαστικά δίνει στους πατέρες την ευκαιρία να ξεκινήσουν από μια πιο δίκαιη αφετηρία στο Δικαστήριο.
Ο νόμος για την «κοινή ανατροφή των παιδιών» στοχεύει να κάνει της αποφάσεις των Δικαστηρίων για την επιμέλεια παιδιών πιο ισορροπημένες ανάμεσα στις μαμάδες και τους μπαμπάδες, όσον αφορά το χρόνο που περνάν με τα παιδιά.
Με συντριπτική πλειοψηφία ψηφίστηκε και από τη Βουλή και από τη Γερουσία. Ο νόμος αλλάζει το πώς οι δικαστές πρέπει να χειρίζονται τις υποθέσεις επιμέλειας παιδιών σε όλη την πολιτεία. Απαγορεύει στους δικαστές τη λήψη αποφάσεων επιμέλειας με βάση το φύλο του γονέα. Πηγαίνει όμως και πιο μακριά.
Για παράδειγμα, ο παλιός νόμος προέβλεπε ότι οι δικαστές διατάσσουν “σημαντικά, αλλά όχι απαραίτητα ίσα” χρονικά διαστήματα με καθένα από τους γονείς και έδιδε ευρεία διακριτική ευχέρεια στα επιμέρους δικαστήρια ως προς το πώς αντιμετώπιζαν τέτοιες περιπτώσεις.
Ο νέος νόμος απαιτεί τώρα από τη διοίκηση των Δικαστηρίων να αναπτύξει κατευθυντήριες γραμμές για όλη τη Πολιτεία “προκειμένου να μεγιστοποιηθεί στον υψηλότερο δυνατό βαθμό το χρονικό διάστημα που το παιδί μπορεί να περάσει με κάθε γονέα.”
Μία εθνική μεταστροφή
Το πόσο έντονα αυτά τα πρότυπα εφαρμόζονται και το ποία είναι η συνολική επίδραση τους στις αποφάσεις επιμέλειας θα περιμένουμε να το δούμε.
Ο Μάγιερς πάντως είπε ότι η δική του πρόσφατη εμπειρία δείχνει ότι η κοινή ανατροφή παιδιών είναι αποτελεσματική. Περίπου τρία χρόνια μετά το διαζύγιο, είπε, αποταμίευσε αρκετά χρήματα για να πληρώσει έναν δικηγόρο και ν’ αμφισβητήσει με επιτυχία το σχέδιο ανατροφής παιδιών και να επιδιώξει πιο δίκαιη κατανομή του χρόνου.
Σύμφωνα με το νεότερο σχέδιο ανατροφής παιδιών, τα παιδιά του ζουν μαζί του στο Σαίν Τσάρλς κάθε δεύτερη εβδομάδα και ζουν με τη μητέρα τους Βέντζβιλ το υπόλοιπο διάστημα. Ως ημέρες μετάβασης ορίστηκαν κάθε Πέμπτη, έτσι ώστε κάθε γονέας έχει ένα πλήρες ΠαρασκευοΣαββατοκύριακο.
Η προσπάθεια να αλλάξει το νόμο στο Μισούρι καθοδηγήθηκε από τη Λίντα Ρέιτζελ από το Κάπ Γιραρντώ, που είπε ότι είδε από πρώτο χέρι πώς το θέμα επηρεάζεται το γιο της και τη νεαρή εγγονή της από το διαζύγιο του γιού της το 2014.
Όπως και στον Μάγιερς, ο Δικαστής διέταξε την κοινή επιμέλεια της κόρης του Ρέιτζελ αλλά του έδωσε σημαντικά λιγότερο χρόνο. Είπε λοιπόν ότι αυτό έβλαψε τη σχέση μεταξύ της εγγονή της και του γιού της και να περιόριζε το χρόνο που η εγγονή της θα μπορούσε να περάσει με την ευρεία οικογένειά της, προκαλώντας της την απώλεια σημαντικών σχέσεων με τα ξαδέλφια.
“Η προκατάληψη στο οικογενειακό δικαστήριο είναι απίστευτη εναντίον των πατέρων», είπε. “Στην ουσία, με το να είναι εναντίον των πατέρων, είναι σε βάρος των παιδιών, γιατί και τα παιδιά χρειάζονται ποιοτικό χρόνο με τους πατέρες τους.”
Ο νόμος, που προωθήθηκε από τη βουλευτή Κάθρην Σουάν, της περιφέρειας Κάπ Γιραρντώ, είναι ο τέταρτος αυτού του είδους στις Η.Π.Α., που ακολουθεί παρόμοια νομοθεσία της Γιούτα, της Μινεσσότα και της Αριζόνα, είπε ο Νέντ Χόλστην, ιδρυτής του Ν. Π.Ο. με έδρα τη Μασαχουσέτη. Η ομάδα, η οποία επιμένει ο Χόλστην δεν είναι “για τα δικαιώματα του πατέρα” αγωνίζεται εδώ και 20 χρόνια για την ίση μεταχείριση των γονέων στο Δικαστήριο.
Ο Χόλστην είπε ότι η μη κερδοσκοπική οργάνωση προωθεί νεότερες έρευνες που δείχνουν ότι τα παιδιά τα πάνε καλύτερα όταν και οι δύο γονείς συμμετέχουν ενεργά στην ανατροφή των παιδιών. Πέρυσι περίπου 20 Πολιτείες ανέλαβαν πολιτικά να εξετάσουν τους νόμους τους για το διαζύγιο όσον αφορά την κοινή ανατροφή των παιδιών, είπε.
“Υπήρξε μια πολύ σημαντική στροφή τα τελευταία τρία, τέσσερα, πέντε χρόνια προς την κατεύθυνση της αποδοχής ότι τις περισσότερες φορές αυτό είναι προς το συμφέρον των παιδιών», είπε.
Το επίμαχο θέμα είναι η άποψη του τι είναι καλύτερο για την ανατροφή των παιδιών από πλευράς πρακτικότητας και σταθερότητας.
Ο Χόλστην είπε ότι εδώ και καιρό στο οικογενειακό δίκαιο επικρατούσε η αντίληψη ότι είναι καλύτερο για τα παιδιά να έχουν μία κύρια κατοικία και ένα κύριο φροντιστή, αν και η έρευνα δείχνει ότι η κοινή ανατροφή είναι ζωτικής σημασίας για την υγιή ανάπτυξη του παιδιού. Είπε ότι οι περισσότεροι δικαστές “είναι εκπαιδευμένοι στο ότι το παιδί χρειάζεται να έχει ένα μέρος για να ζει, ένα μέρος για ν’ ακουμπήσει τα σχολικά βιβλία του – αυτό το διδάσκονταιί εδώ και δεκαετίες”.
Πράγματι, ορισμένοι Δικαστές έχουν ταχθεί στο να διατηρήσουν την έννοα του γονέα που φροντίζει κατά προτεραιότητα το παιδί.
“Μια εντελώς νέα ρύθμιση”
Ο συνταξιούχος δικαστής της επαρχίας Τζάκσοςν Βέρνον Σκοβιλ, δήλωσε φέτος στο Ασοσιέτετ Πρές ότι είχε επιφυλάξεις για τους νόμους της κοινής ανατροφής που περιόριζαν τη διακριτική ευχέρεια του δικαστή. Είπε ότι είναι πολύ δύσκολο να καταλήξει κανείς σε ένα δίκαιο σχέδιο ανατροφής παιδιών που να λειτουργεί προς το συμφέρον των παιδιών όταν οι γονείς έχουν κατοικίες σε διάφορες σχολικές περιοχές και διαφορετικά ωράρια εργασίας.
Στο παρελθόν, ομάδες που εκπροσωπούν θύματα ενδοοικογενειακής βίας έχουν αγωνιστεί κατά των προσπαθειών υπέρ της κοινής ανατροφής παιδιών με το επιχείρημα ότι αυτή διαβρώνει την προστασία των θυμάτων και δίδει στους κακοποιητές περαιτέρω δυσμενή έλεγχό σε βάρος των πρώην συζύγων τους.
Αλλά ο Χόλστην δήλωσε ότι η αντίθεσή από αυτές τις ομάδες έχει μειωθεί με την πάροδο του χρόνου. Είπε ότι οι Πολιτείες έχουν θέσει σε ισχύ νόμους που δίδουν στους δικαστές τη εξουσία να περιορίζουν την επιμέλεια σε περιπτώσεις όπου κάποιος γονιός έχει επιδείξει σημαντικές αρνητικές συμπεριφορές, όπως κακοποίησης συζύγου ή εξάρτησης από τα ναρκωτικά.
Πιο πρόσφατα, ομάδες δικηγόρων έχουν αντιδράσει στις πρωτοβουλίες με ποικίλα επιχειρήματα συμπεριλαμβανομένων αυτών σχετικά με τις επιπτώσεις της στις δαπάνες διατροφής των παιδιών και τις δυνατότητες για περαιτέρω δικαστικές διαδικασίες. Πράγματι, το 2014 ο δικηγορικός σύλλογος του Μιζούρι αντιτάχθηκε σε ένα τέτοιο νομοσχέδιο. Φέτος δεν έχει λάβει θέση.
Ο Χόλστην είπε ότι οι δικαστές πρέπει να παρακολουθούνται στενά αυτό και τον επόμενο χρόνο για να γίνει βέβαιο ότι συμμορφώνονται. Περαιτέρω περιμένουμε να δούμε και κάποια προβλήματα με τα παιδιά.
Η Μέρεντιθ Φρήντμαν, Διευθύνων Σύμβουλος της Οργάνωσης Στο επίκεντρο τα παιδιά, μη κερδοσκοπική ομάδα με έδρα το Μάπλγουντ που παρέχει υποστήριξη και θεραπεία σε παιδιά που οι γονείς τους αντιμετωπίζουν ένα διαζύγιο, είπε ότι η οργάνωση δεν έλαβε επίσημη θέση σχετικά με το νόμο. Πέρυσι η ομάδα παρείχε υπηρεσίες σε 1.200 οικογένειες που αντιμετωπίζουν ένα διαζύγιο στο Σεντ Λούις και το την επαρχία του.
«Οι γονείς πρέπει να είναι σούπερ-οργανωμένοι και τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν κάθε μέρα που πρόκειται να είναι», είπε. «Εφ ‘όσον αυτό είναι πολύ δομημένο και συνεπές, τα παιδιά θα προσαρμοστούν. Αλλά τα παιδιά δεν πρέπει να έχουν άγχος και ν’ αναρωτιούνται, «Χμ, ποιός πρόκειται να με πάρει απόψε από το σχολείο;”
Η Φρήντμαν είπε ότι η οργάνωσή της προβλέπει ότι πολλοί γονείς που είχαν χωρίσει στο παρελθόν θα πρέπει να ζητήσουν μεταρρύθμιση των αποφάσεων επιμέλειας τους βάσει του νέου νόμου. Περαιτέρω προβλέπει αυξημένη ζήτηση για τις Στο ζήτηση των υποστηρικτικών υπηρεσιών του οργανισμού της επειδή η αλλαγή των σχεδίων ανατροφής παιδιών είναι δύσκολες συναισθηματικά για τα παιδιά.
Η Φρήντμαν είπε ότι η εξίσου κοινή ανατροφή μπορεί να δουλέψει και να ωφελήσει σημαντικά τα παιδιά όσο οι ρυθμίσεις είναι ευαίσθητες και συνεπείς.
“Πρόκειται να έχει αντίκτυπο σε αυτά τα παιδιά”, είπε. “Παίρνετε ένα 10 χρονο που περνάει κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο και τις Τετάρτες με το Μπαμπά και ξαφνικά περνάει στο 50 – 50. Είναι μία εντελώς νέα προσαρμογή γι’ αυτά αλλά εμείς θα είμαστε εκεί γι’ αυτά.”
