Μια διαδρομή γεμάτη αγάπη, επιμονή, υπομονή και διακυμάνσεις αντιφατικών συναισθημάτων. Μια αποστολή, ένας στόχος, μια ομάδα. Στην Ελλάδα ένα μεμονωμένο άτομο δεν έχει καμία αξία για τους πολιτικούς μας. Μόνο ως ομάδα, έχουμε κάποιες πιθανότητες να ακουστούμε. Κάθε ένας από εμάς έχει ένα βιογραφικό, μια ιστορία, με κοινό παρονομαστή την αδικία της νομολογίας και του συστήματος απονομής της δικαιοσύνης που κακοποιεί εμάς και τα παιδιά μας εδώ και χρόνια.
Κυριαρχεί μια εκπληκτική διάσταση μεταξύ ανθρωπισμού, διεθνών συμβάσεων και ελληνικής δικαστικής πραγματικότητας. Λες και οι δικαστές μας δεν ζουν σε αυτήν τη χώρα, λες και έρχονται ως μισθοφόροι από άλλο σύμπαν και ξαναφεύγουν. Τα δικαιώματα των παιδιών και οι αλλαγές στις διεθνείς συμβάσεις του ΟΗΕ και της Ευρώπης φαντάζουν στ’ αυτιά τους ως άγνωστη γλώσσα που δεν τους προκαλεί καν την διάθεση να την ακούσουν.
Ακούσματα από όλο τον πλανήτη για αλλαγές νομοθετικές και ανθρώπινη αντιμετώπιση των παιδιών και των πατεράδων του διαζυγίου πληθαίνουν καθημερινά μιας και ο επιστημονικός κόσμος πλέον παντού γνωρίζει ότι δεν είναι το διαζύγιο που προκαλεί τα μεγάλα προβλήματα αλλά η αποκλειστική επιμέλεια. Μια είναι η λύση για την γονεϊκή αποξένωση και την κατάθλιψη που προκαλεί, η Κοινή Ανατροφή.
Έχοντας πλέον στα χέρια μας, στο μυαλό μας, αλλά κυρίως στην καρδιά μας την επιστημονική και την συναισθηματική αλήθεια συνεχίσαμε το 2016 με άψογο συντονισμό και ενθουσιασμό έναν μακρύ αγώνα. Σύμμαχοι μας οι επιστημονικές αναφορές, η αγάπη μας για τα παιδιά μας και δύναμη μας η αγανάκτησή μας για την στασιμότητα του θέματος στην Ελλάδα. Το 2015 είχε φύγει και ακόμα υπήρχε στον αέρα η ηχώ από την δήλωση του πρώην Υπουργού Δικαιοσύνης κυρίου Παρασκευόπουλου ότι το θέμα της Συνεπιμέλειας είναι επείγον. Κι εδώ όμως διάσταση. Απόσταση τεράστια μεταξύ λόγου και πράξης, αφού είχαμε λόγια αλλά πράξεις μηδέν!
Η κινητοποίηση μας για την χρονιά ξεκίνησε με ένα ραντεβού με τον πρώην Γενικό Γραμματέα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Υπουργείου Δικαιοσύνης κύριο Παπαϊωάννου τον Μάρτιο του 2016, το οποίο και έμελλε να είναι το εφαλτήριο για τον αγώνα μας του έτους 2016. Θετικό το κλίμα, ατμόσφαιρα κατανόησης και συμβουλή για διοργάνωση επιστημονικής ημερίδας επί του θέματος.
Ακολούθησε ένα δίμηνο παροξυσμικής δημιουργικότητας και επαφών θυσιάζοντας πάντα προσωπικό και επαγγελματικό χρόνο. Το αποτέλεσμα άψογο, με συμμετοχή ακαδημαϊκών από τους χώρους της νομικής, της ψυχολογίας, της ψυχιατρικής αλλά και της πολιτικής. Βιντεομηνύματα από το εξωτερικό και τους προέδρους αντίστοιχων φορέων και μια πολυπόθητη συναίνεση κομμάτων που πλέον υφίσταται ως δεδομένη. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης παρόν στην ημερίδα. Το πόρισμα ένα και μοναδικό. Η νομοθεσία και η νομολογία πρέπει να ακολουθήσουν επιτέλους τις επιστημονικές έρευνες, την επιστημονική πείρα, τις διεθνείς συμβάσεις, τα διεθνή ψηφίσματα και τις κοινωνικές αλλαγές. Επιβάλλεται, γιατί αλλιώς η επιστήμη του δικαίου αποδεικνύει τον εαυτό της ως ανεπαρκή στην απόδοση της βασικής της αρχής, της Δικαιοσύνης! Μιας δικαιοσύνης που θα φέρει ηρεμία και ισορροπία σε αυτούς που καλείται να υπηρετήσει και όχι να ηγηθεί μέσω δογμάτων και απαρχαιωμένων πεποιθήσεων.
Η ημερίδα τον Μάιο ακούστηκε παντού, στους δίκαιους και προοδευτικούς άρεσε, στις παλαιοφεμινίστριες και τους διαπλεκόμενους δεν άρεσε γιατί πρότεινε την αλήθεια που θα απελευθέρωνε χιλιάδες ανθρώπους από ένα τεράστιο διαρκές βάσανο. Οι συναντήσεις στη Βουλή και στα πολιτικά γραφεία και τα άρθρα στις εφημερίδες ήλθαν πλέον το ένα μετά το άλλο με αποκορύφωμα πρωινή εκπομπή της ΕΡΤ με αφιέρωμα στην Κοινή Ανατροφή. Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι, εμείς οι λίγοι που μιλάμε για τόσους πολλούς, από το καλοκαίρι του 2016 έως και τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές έχουμε πάει σε τουλάχιστον 10 συναντήσεις στην Βουλή των Ελλήνων, έχουμε επιτύχει μια πρωτοφανή ευαισθητοποίηση των βουλευτών μας, με 3 ερωτήματα στην Βουλή από τον κύριο Λοβέρδο, μια παρέμβαση από τον κύριο Κόκκαλη των ΑΝΕΛ, μία ερώτηση από τον κύριο Αμυρά του Ποταμιού και την υποστήριξη από το κυβερνόν κόμμα, την ΝΔ, το Ποτάμι, τους ΑΝΕΛ, το ΠΑΣΟΚ και την Ένωση Κεντρώων.
Τα τηλεφωνήματα και τα e-mail άπειρα, οι αναρτήσεις στο διαδίκτυο το ίδιο, η αναμονή τεράστια, η ελπίδα πάντα ζωντανή. Ελπίδα για κατάθεση σχεδίου νόμου ή τροπολογίας και όχι για πόρισμα μιας νομοπαρασκευαστικής επιτροπής με μηδαμινά κοινωνικά αντανακλαστικά. Όλες αυτές οι προσπάθειες μας έβρισκαν πάντα άδειους και πάντα γεμάτους, από χαρά και από λύπη, από όρεξη και απογοήτευση. Απογοήτευση και από την καθημερινότητα μας μιας και παρέμενε ίδια και παγωμένη με τα δικαστήρια να τρέχουν κι με εμάς να ξέρουμε ότι χωρίς πολιτική βούληση δεν θα επήρχετο αλλαγή. Τα σχόλια ποικίλα, θετικά και αρνητικά, από τον περίγυρο μας , το διαδίκτυο, παντού.
Οι επαφές συνεχίζονται και τώρα, το 2017, έχοντας στο ενεργητικό μας ακόμη μια πρόσφατη συνάντηση στο γραφείο του νυν Υπουργού Δικαιοσύνης κυρίου Κοντονή. Η αντιμετώπιση πάλι αισιόδοξα θετική. Οι σκέψεις μας διχασμένες, μεταξύ ελπίδας και εμπειρίας. Μιας εμπειρίας άκρως ελληνικής που δεν παύουν να μας υπενθυμίζουν δικαιολογημένα κάποιοι απογοητευμένοι με μηνύματα τους στις ιστοσελίδες μας.
Οι προσπάθειές μας ενθαρρύνονται από την πρόσφατη ερώτηση του κυρίου Λοβέρδου και την ανταπόκριση βουλευτών άλλων κομμάτων.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι κάποιοι που έδειξαν ειλικρίνεια και ενδιαφέρον, κάποιοι που δηλώνουν ότι θέλουν και μπορούν να αλλάξουν την κατάσταση, θα σταθούν στο ύψος τους κυρίως ως άνθρωποι. Γιατί αυτό για το οποίο μαχόμεθα δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αποκατάσταση της ισορροπίας και της ανθρωπιάς. Είναι ένας αγώνας για το δικαίωμα των παιδιών μας να μεγαλώνουν και με τους δυο γονείς αλλά και των γονιών να χαίρονται και να ανατρέφουν τα παιδιά τους πέρα από τον κόλαφο που τους δημιούργησε το διαζύγιο.
Σας ευχαριστούμε όλους για την υποστήριξη σας, ευχαριστούμε για τον χρόνο που διαθέσατε για να διαβάσετε την κατάθεση της ψυχής μας και για τις γραμμές αυτές που φορούν το καλό όλων μας.
Σας χρειαζόμαστε όλους στον κοινό μας αγώνα.
Ευχαριστούμε
Οι συν-αγωνιστές σας,
Το Δ.Σ.του CSP Greece
Τι μπορω να κάνω πως μπορω να βοηθησω,τα παιδιά μεγαλώνουν χάνουμε τα παιδικά τους χρονια μεγαλωνουν χωρίς το μπαμπά τους 2 σαββατοκύριακα κιαυτα λόγω δραστηριοτήτων λείψανα.Ειμαι σε απόγνωση και λόγω συμπεριφοράς της πρώην συζύγου μου.εχω 3 κοριτσια………