ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΑΡΘΡΟ ΠΙΕΣΑΤΕ ΕΔΩ
30 – 5- 2017
Ένας καλός φίλος μου για δεκαετίες, γνωστός δημοσιογράφος, ήταν ο δεύτερος άνθρωπος στη Πολιτεία της Νέας Υόρκης που πήρε κοινή επιμέλεια των παιδιών του μετά το διαζύγιο. Αυτό έγινε στα μέσα της δεκαετίας 1970. Ο φίλος μου και ο δικηγόρος του ξεκίνησαν τη συζήτηση και τις διαπραγματεύσεις και τελικά το αποτέλεσμα κρίθηκε από ένα φάκελο γεμάτο με φωτοτυπίες συνταγών για χάπια στα οποία η πρώην σύζυγος ήταν εθισμένη.
Ο φίλος μου ήταν και είναι περήφανα αφοσιωμένος στα παιδιά του. Δεν είναι τέλειος σαν άνθρωπος, δεν είναι ένας σύγχρονος άγιος. Είναι όμως ένας πατέρας που αγαπά και έχει στενή επαφή με τα παιδιά του, ένας πατέρας που επέμενε να παραμείνει μια συνεχής, ουσιαστική παρουσία στη ζωή των παιδιών του. Την εποχή που τα δικαστήρια σπάνια αναγνώριζαν αυτό το δικαίωμα στον πατέρα.
Παρά το ότι έχει σημειωθεί μεγάλη πρόοδος από τότε και όλοι πλέον αναγνωρίζουμε το δικαίωμα του πατέρα για ισότιμη συμμετοχή στη ζωή των παιδιών τους, το δικαίωμα αυτό δεν εφαρμόζεται από το νομικό σύστημα των περισσοτέρων χωρών. Ταυτόχρονα γίνεται όλο και περισσότερο κοινή συνείδηση ότι δεν είναι προς το συμφέρον του παιδιού το να μετατρέπεται ο ένας γονιός, είτε πατέρας είτε μητέρα, σε πολίτη δεύτερης κατηγορίας. Φυσικά όταν δεν είναι κάποιος από τους γονείς κακός. Συνειδητοποιούμε επίσης όλο και περισσότερο ότι μετά το χωρισμό των γονέων τα παιδιά χρειάζονται να είναι παρόντες και οι δύο γονείς τους με πληρότητα στη ζωή τους.
Το National Parents Organization έχει σαν αποστολή να διατηρήσει το δεσμό γονέων και παιδιών. Με την ευκαιρία του συνεδρίου συγκεντρώθηκαν οι πιο αναγνωρισμένοι παγκοσμίως ειδικοί για την ανάπτυξη του παιδιού και την ανατροφή του μετά ένα διαζύγιο για να μοιραστούν τα αποτελέσματα των ερευνών τους. Τι επιδόσεις έχουν μετά ένα διαζύγιο τα παιδιά με κοινή ανατροφή και τι επιδόσεις έχουν χωρίς ;
“Δύο μεγάλες αντιφάσεις υφίστανται,” είπε ο Dr. Holstein, ιδρυτής και πρόεδρος του National Parents Organization – N.P.O. “Η μία είναι ότι είναι ότι το κοινό πιστεύει σε υπερβολικό βαθμό ότι η κοινή ανατροφή πρέπει να είναι το συνήθες αποτέλεσμα εάν και οι δύο γονείς είναι ικανοί και δεν υπάρχει ενδοοικογενειακή βία. Στην πράξη, τέθηκε το ερώτημα αυτό ενώπιον 700,000 ψηφοφόρων στην Μασαχουσέτη και 86% ψήφισε υπέρ της κοινής ανατροφής. Παρ’ όλ’ αυτά η κοινή ανατροφή συναντάται σε λιγότερο από το 10 % των περιπτώσεων.
“Για να δώσουμε τον ορισμό : κοινή ανατροφή σημαίνει ότι κάθε γονιός αναλαμβάνει τουλάχιστον το 35% του χρόνου ανατροφής των παιδιών. Είναι ελαστικός ο ορισμός. Δεν υπάρχει μία ομοιόμορφη λύση, υπάρχει κατ’ ελάχιστον ένας ορισμός.”
Έχω την εντύπωση ότι τα δικαστήρια θα λάβουν υπόψη τους και θα προωθήσουν αυτό τον κοινής αποδοχής ορισμό.
“Υπάρχουν μελέτες που μιλάνε επί παραδείγματι για συχνή και συνεχή επαφή αλλά τα δικαστήρια το ερμηνεύουν σαν μία ή δύο μέρες το μήνα” σημείωσε ο Dr. Holstein.
“Η δεύτερη αντίφαση συναντάται ανάμεσα στα πορίσματα των ερευνητών επιστημόνων ως προς το τι συνίσταται το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού (όχι βέβαια κάθε παιδιού) και αυτού που τα δικαστήρια αποφασιζουν και αυτού που επιτάσσει ο νόμος. Στις περισσότερες πολιτείες οι νόμοι επιτρέπουν αλλά δεν επιβάλλουν την κοινή ανατροφή.
Αυτές οι δύο αντιφάσεις οδήγησαν, κατά τον Δρα Holstein, να οργανωθεί το Διεθνές Συνέδριο για την Κοινή Ανατροφή. “Είναι ένα ορόσημο,” σημείωσε ο Dr. Holstein. “Ερευνητές απ’ όλο τον κόσμο και διακεκριμένοι επιστήμονες διατυπώνουν και υποστηρίζουν τη θέση ότι η έρευνα έχει πλέον έχει φθάσει στο σημείο αιχμής και έχει αποδείξει ότι η κοινή ανατροφή είναι καλύτερη για τα περισσότερα παιδιά. ”
Στους ερευνητές επιστήμονες περιλαμβάνεται η Δρ Linda Neilsen του Wake Forest University, που ανάλυσε 54 αξιόπιστες μελέτες. Όλοι οι ερευνητές εκτός από ένα κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η κοινή ανατροφή (shared parenting) είναι προς το συμφέρον του παιδιού.
Ο καθηγητής Dr. Richard Warshak, καθηγητής Ψυχιατρικής στο Southwestern Medical Center του Πανεπιστημίου του Τέξας έκανε μια προσεκτική επισκόπηση της βιβλιογραφίας και ανέλυσε 40 μελέτες που δείχνουν ότι η κοινή ανατροφή είναι προς το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών. Εκατόν δέκα ειδικοί από όλο τον κόσμο με την μορφή της επιστημονικής συναίνεσης προσυπέγραψαν το συμπέρασμά του.
Σουηδοί ομιλητές στο συνέδριο προσέθεσαν 16 ακόμα μελέτες από τη Σουηδία που καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα.
Ειδικοί επιστήμονες από όλο το κόσμο παρουσίασαν την έρευνά τους στο συνέδριο. Γερμανία, Σουηδία, Γαλλία, Δανία, Ισραήλ, Βερμούδες, Καναδάς, Ελλάδα, Ισπανία είναι μεταξύ των χωρών που αντιπροσωπεύθηκαν.
Ο Michael Lamb, καθηγητής ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του Cambridge στο Ηνωμένο Βασίλειο δήλωσε ότι “οι κίνδυνοι κακής προσαρμογής για τα παιδιά είναι μεγαλύτεροι όταν οι γονείς χωρίζουν. Η διατήρηση σχέσεων και με τους δύο γονείς τους ελαχιστοποιεί”.
“Οι πρακτικές των δικαστηρίων δεν ακολουθούν τις συνεχώς αυξανόμενες αποδείξεις που συγκεντρώνονται μετά από έρευνα ως προς τα πλεονεκτήματα της κοινής ανατροφής, έτσι χρειάστηκε να συγκεντρώσουμε όλους τους ειδικούς παγκόσμια ταυτόχρονα στο ίδιο μέρος για να συσσωρεύσουμε την έρευνα που χρειάζεται για ν’ αναγνωριστεί ως η βάση για τις απαιτούμενες αλλαγές της σημερινής δικαστηριακής πρακτικής” μου είπε ο Dr. Holstein. “Βασισμένη στις μελέτες ειδικών με παγκόσμια αναγνώριση, σήμερα το συμφέρον του παιδιού σημαίνει Κοινή Ανατροφή για τα πιο πολλά παιδιά.”
