Την προώθηση δέσμης επτά νομοσχεδίων για αναθεώρηση και εκσυγχρονισμό του Οικογενειακού Δικαίου εξήγγειλε σήμερα ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξης κ. Ιωνάς Νικολάου εξερχόμενος συνεδρίας της Επιτροπής Νομικών της Βουλής των Αντιπροσώπων.

Μιλώντας σε δημοσιογράφους μετά το πέρας της συνεδρίας ο Υπουργός Δικαιοσύνης δήλωσε: «Μετά από περίπου 20 χρόνια, αναθεωρούνται και εκσυγχρονίζονται οι νομοθεσίες του Οικογενειακού Δικαίου με στόχο την προστασία των συμφερόντων του παιδιού και τη διαφύλαξη των καλών σχέσεων των γονέων με το παιδί. Πολλά είναι τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια, ως αποτέλεσμα των συγκρουσιακών σχέσεων που καλλιεργούνται μεταξύ των γονέων και με κύριο θύμα τα ίδια τα παιδιά».

Οι αλλαγές που προωθούνται ως κύριο άξονα έχουν την προστασία του παιδιού υπογράμμισε ο κ. Υπουργός. Την προστασία του,

• από τον γονέα που εκδικείται τον πρώην σύντροφο του,
• από αυτόν που στερεί του παιδιού τον έτερο γονέα του,
• από αυτόν που καταφεύγει σε ψευδείς καταγγελίες παραγνωρίζοντας τις συνέπειες που έχουν στο παιδί του,
• που παραλείπει να καταβάλει διατροφή ή επαρκή διατροφή για το παιδί του,
• από τον γονέα που δεν δέχεται να μοιραστεί την επιμέλεια του παιδιού με τον άλλο γονέα και πολλά άλλα.

Οι τροποποιήσεις/αλλαγές που έχουν προωθηθεί, αποσκοπούν στη βελτίωση των νομοθεσιών του Οικογενειακού Δικαίου, κατά τρόπο που να ανταποκρίνεται αποτελεσματικά στις απαιτήσεις και τις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας.

Οι κυριότερες αλλαγές που προωθούνται με το αναθεωρημένο νομοθετικό πλαίσιο  είναι:

• Εισάγεται το συναινετικό διαζύγιο.
• Η επιμέλεια του παιδιού θα ασκείται από κοινού από τους δύο γονείς, ακόμη και μετά τη λύση του γάμου, αντί της μέχρι σήμερα αποδεκτής λύσης ότι η επιμέλεια ασκείται από τη μητέρα.
• Το Δικαστήριο σε κάθε δικαστική διαδικασία πριν την έκδοση απόφασης, θα λαμβάνει σοβαρά υπόψη το υπέρτατο συμφέρον του παιδιού, το οποίο θα καλείται ενώπιον του για να καταθέσει τις απόψεις του.
• Καθιερώνεται ως υποχρέωση των γονιών να διασφαλίζουν το δικαίωμα του παιδιού να επικοινωνεί και με τους δύο γονείς.
• Καθορίζονται συγκεκριμένα μέτρα και διαδικασίες που προστατεύουν και διαφυλάσσουν τις καλές σχέσεις των δύο γονέων, όπως είναι ο αναλυτικός καθορισμός των θεμάτων επιμέλειας και επικοινωνίας εκάστου γονέα με το παιδί, με σκοπό ν’ αποφεύγονται οι μεταξύ τους συγκρούσεις.
• Ενδυναμώνεται η προστασία της οικογενειακής στέγης, με πρόνοια ότι κανένας εκ των συζύγων δεν θα μπορεί να επιβαρύνει με υποθήκη ή να διαθέσει καθ’ οιονδήποτε τρόπο την οικογενειακή στέγη, έστω και εάν αυτή είναι γραμμένη στ’ όνομά του, χωρίς τη συγκατάθεση του άλλου συζύγου, ούτε επίσης μπορεί να ζητηθεί από τα μέλη της οικογένειας να εγκαταλείψουν τη στέγη, χωρίς τη συγκατάθεσή τους.
• Για τον υπολογισμό της διατροφής καθορίζεται υποχρέωση κατάθεσης στο Δικαστήριο, όλων των πληροφοριών που σχετίζονται με την περιουσιακή κατάσταση του υπόχρεου για καταβολή της διατροφής μέρους, περιλαμβανομένου και της αποκάλυψης των τραπεζικών του λογαριασμών.
• Στις περιπτώσεις διαζυγίου, η κατανομή της περιουσίας που αποκτήθηκε κατά τη διάρκεια του γάμου, γίνεται εξ ημισείας μεταξύ των συζύγων και όχι κατά το ένα τρίτο, όπως ισχύει σήμερα.
• Το Δικαστήριο αυτεπαγγέλτως θα δύναται να διατάξει την υποχρεωτική συμμετοχή των γονέων σε εκπαιδευτικά ή και θεραπευτικά προγράμματα, που στοχεύουν στη διαφύλαξη των μεταξύ τους καλών σχέσεων και των σχέσεων τους με το παιδί.
• Τα διαζύγια θα εκδίδονται με απόφαση ενός Δικαστή αντί από τρεις Δικαστές όπως ισχύει σήμερα. Όλες οι υποθέσεις μεταξύ των εν διαστάσει συζύγων θα εκδικάζονται από ένα Δικαστή – δυνατότητα που επιτρέπει την καλύτερη διαχείριση των υποθέσεων και του χρόνου εκδίκασής τους.
• Τα Οικογενειακά Δικαστήρια θα επιλαμβάνονται και των υποθέσεων που αφορούν λύση θρησκευτικού γάμου οποιασδήποτε άλλης θρησκευτική ομάδας ή προσώπων που ανήκουν ή δεν ανήκουν στην ίδια θρησκευτική ομάδα

Η οικογένεια αποτελεί βασική αξία στην κοινωνία και πρέπει να προστατεύεται από τα θεσμικά όργανα μέσω ειδικών μέτρων, ακόμα και όταν βιώνει κάποια κρίση τόνισε ο Υπουργός Δικαιοσύνης αναφέροντας πως «τα θεσμικά όργανα οφείλουν να ασχολούνται πρωτίστως με την προστασία του υπέρτατου συμφέροντος των ανήλικων τέκνων».

(ΕΦ)