άρθρο του Κώστα Λαδάκη, ιατρού
Κατά αρχάς και προς αποφυγή οποιασδήποτε παρερμηνείας, θα ήθελα να διευκρινίσω ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα επιβάλλουν ο κάθε άνθρωπος να είναι ελεύθερος στον τρόπο με τον οποίο εκφράζεται και λειτουργεί ερωτικά με την απαραίτητη προϋπόθεση ότι αυτή η έκφραση και η λειτουργεία εκδηλώνεται μεταξύ συναινούντων ενηλίκων. Επίσης κατά τη γνώμη μου, η στάση που έχει η Ελληνική κοινωνία απέναντι στους ομοφυλόφιλους παραμένει ακόμα ρατσιστική-σεξιστική, γεγονός απαράδεκτο για μια σύγχρονη δημοκρατική χώρα.
Όμως η στάση την οποία έχει κράτησε η σημερινή κυβέρνηση στα θέματα του συμφώνου συμβίωσης και της ταυτότητας φύλου, παρόλο που κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, μου έχει προκαλέσει κάποιους προβληματισμούς.
Ο πρώτος μου προβληματισμός προέκυψε από τη διαφορετική ταχύτητα με την οποία αντιμετωπίστηκαν τα παραπάνω θέματα συγκριτικά με την ταχύτητα που αντιμετωπίζονται τα θέματα του οικογενειακού δικαίου. Η βραδύτητα με την οποία αντιμετωπίζει η κυβέρνηση το ζήτημα της συνεπιμέλειας βρίσκεται στο εκ διαμέτρου αντίθετο άκρο θυμίζοντας αυτό που λέει ο λαός μας «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, σαράντα μέρες κοσκινίζει».
Ο δεύτερος προβληματισμός μου προκύπτει από το γεγονός ότι ενώ η κυβέρνηση αυτοπροβάλλεται ως πρωτοπόρος στην καταπολέμηση των έμφυλων-σεξιστικών διακρίσεων, ταυτόχρονα λειτουργεί ως ο πλέον φανατικός υπερασπιστής της έμφυλης-σεξιστικής διάκρισης εις βάρος των διαζευγμένων πατέρων.
Ο τρίτος προβληματισμός μου προκύπτει από το γεγονός ότι ενώ στα θέματα της ταυτότητας του φύλου η κυβέρνηση εμφανίζεται να είναι μπροστά από την ελληνική κοινωνία, στα θέματα της συνεπιμέλειας βρίσκεται πίσω από την ελληνική κοινωνία.
Ο τέταρτος προβληματισμός μου προέκυψε από το γεγονός ότι η μόνη συνεπής στάση που έχει επιδείξει μέχρι σήμερα η κυβέρνηση είναι η στάση της απέναντι στην επιστήμη, η οποία παραμένει εχθρική. Τόσο στο νομοσχέδιο για την ταυτότητα του φύλου στα ανήλικα άτομα, όσο και στο θέμα της συνεπιμέλειας η κυβέρνηση ουδέποτε ζήτησε τη συνδρομή ή τη γνώμη της Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας Ελλάδος.
Εν πάσει περιπτώσει είτε για λόγους δημοκρατίας-ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είτε για λόγους που έχουν να κάνουν με τις σύγχρονες επιστημονικές αντιλήψεις και έρευνες, η κυβέρνηση θα έπρεπε ήδη να έχει θεσπίσει τη συνεπιμέλεια. Αν δεν το πράξει αυτό δείχνει ότι τα νομοσχέδια για το σύμφωνο συμβίωσης και της ταυτότητας του φύλου ψηφίστηκαν καθαρά για επικοινωνιακούς λόγους, για να προβληθεί η κυβέρνηση ως δήθεν προοδευτική και για να αποπροσανατολιστεί η προσοχή της κοινής γνώμης από άλλα θέματα της επικαιρότητας.
Κώστας Λαδάκης, ιατρός νευρολόγος
μέλος του ελληνικού και του διεθνούς συμβουλιου κοινής ανατροφής
Συμφωνώ απολύτως μ το άρθρο με ην μόνη διαφορά οτι το νομοσχέδιο δεν ψηφίστηκε για επικοινωνιακούς λόγους αλλά καθαρά για ψηφοθηρικούς. Αυτήν την <> ψήφων δε την είχε αγγίξει κανένας και ήταν ένα eldorado για τον Συριζα . Επίσης αποδεικνύει για άλλη μια φορά οτι οι κυβερνώντες για να προχωρήσουν σε μια σημαντική κοινωνική αλλαγή ,πρωτίστως τους ενδιαφέρει το ισοζύγιο ψήφων . Για αυτό προτείνω εδώ και καιρό την συλλογή υπογραφών και εν δυνάμει ψήφων ηλεκτρονικά , λόγω της μεγάλης διασποράς με μέσα όπως , π.χ το https://secure.avaaz.org/page/el/ Μόνο έτσι ιδρώνει το αυτί των κάθε λογής κυβερνώντων . Με το σταυρό στο χέρι δεν έγινε ποτέ τίποτα .