Άρθρο του Κώστα Λαδάκη, ιατρού
Ιούνιος 2018
Ορισμένα σχόλια που γράφονται από κάποιους επισκέπτες στις δημοσιεύσεις του συλλόγου μας στο Facebook με προβλημάτισαν αρκετά. Αυτοί οι επισκέπτες προφανώς επειδή είναι παραπληροφορημένοι, πιστεύουν ότι οι γυναίκες και οι οργανώσεις τους είναι κατά των ανδρών και κατά της συνεπιμέλειας. Κάποιοι μάλιστα φθάνουν στο σημείο να αμφισβητούν την ύπαρξη έμφυλων διακρίσεων, να χαρακτηρίζουν ως ψευδοεπιστημονικοφανή τη θεωρία της έμφυλης βίας και να καταλήξουν να ισχυρίζονται ότι ο φεμινισμός επιφυλάσσει το ρόλο του κηφήνα στον άνδρα.
Αρκετές φορές κάποιοι άνθρωποι κάνουν κατάχρηση των δικαιωμάτων τους ή των αγώνων για την κατάκτηση δικαιωμάτων για να επιτύχουν την καταπάτηση των δικαιωμάτων κάποιων άλλων ανθρώπων. Έτσι λοιπόν ενδεχομένως κάποιες φεμινίστριες μπορεί να επικαλούνται το φεμινισμό για να καταπατήσουν τα δικαιώματα των ανδρών. Γι’ αυτήν τη συμπεριφορά τους όμως δεν ευθύνεται ολόκληρο το φεμινιστικό κίνημα. Είναι σαν να υποστηρίζουμε ότι επειδή κάποιοι άνδρες είναι ανίκανοι ή ακατάλληλοι να φροντίσουν ένα παιδί αυτό σημαίνει ότι όλοι οι άνδρες είναι ανίκανοι και ακατάλληλοι.
Επίσης αρκετές φορές άνθρωποι που έχουν υπάρξει θύματα βίας μπορεί να συνεχίσουν το φαύλο κύκλο της βίας γινόμενοι με τη σειρά τους θύτες και μάλιστα απέναντι σε άτομα που δεν ευθύνονται για τη βία που προηγουμένως αυτοί είχαν δεχθεί. Έτσι γυναίκες που προηγουμένως ήταν οι ίδιες θύματα βίας, ενδεχομένως στην παιδική τους ηλικία, μπορεί να ασκούν βία κατά του νυν ή πρώην συζύγου τους. Όμως με τον το ίδιο ακριβώς μηχανισμό μπορεί ένας άνδρας να ασκεί βία κατά της νυν ή πρώην συζύγου του.
Η ύπαρξη της έμφυλης βίας κατά των γυναικών είναι παραπάνω από προφανής εδώ και χιλιάδες χρόνια και συνεχίζει να είναι προφανής στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη μας και στη σημερινή εποχή. Το γεγονός ότι κάποιες γυναίκες (ενίοτε και κάποιοι άνδρες) κάνουν κατάχρηση της αποκλειστικής επιμέλειας για να ασκήσουν βία κατά των πρώην συζύγων τους είναι επίσης παραπάνω από προφανές. Ο ίδιος ο συλλογισμός ότι δήθεν δεν υπάρχει έμφυλη βία, αλλά ταυτόχρονα ότι δήθεν ο φεμινισμός επιφυλάσσει το ρόλο του κηφήνα στον άνδρα εμπεριέχει μία προφανέστατη αντίφαση.
Προς αποφυγή περαιτέρω παρερμηνειών και προς αποκατάσταση της αλήθειας έχω να επισημάνω τα παρακάτω:
Το Διεθνές Συμβούλιο των Γυναικών (International Council of Women) είναι η πρώτη αληθινά παγκόσμια γυναικεία ΜΚΟ που ιδρύθηκε το 1888 για την πρόοδο των γυναικών σε όλο τον κόσμο. Ήταν μία από τις ΜΚΟ που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στη σύνταξη της διακήρυξης της Διεθνούς Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Παιδιού από το 1978 έως το 1989 που αυτή έλαβε την τελική της μορφή.
Το Εθνικό Συμβούλιο Ελληνίδων είναι μία ομοσπονδία μη κυβερνητικών, μη κομματικών οργανώσεων, μέλος του Διεθνούς Συμβουλίου Γυναικών και του Ευρωπαϊκού του Κέντρου. Κύριοι στόχοι του είναι η προώθηση της θέσης της γυναίκας σε όλους τους τομείς της ζωής- οικογένεια, κοινωνία, πολιτεία-, η ισότητα των φύλων και η προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, ιδιαίτερα των δικαιωμάτων των γυναικών και των παιδιών. Το Εθνικό Συμβούλιο Ελληνίδων έχει ανοικτά ταχθεί υπέρ της συνεπιμέλειας, τόσο στις 24.04.2017 με αφορμή την ημέρα κατά της γονικής αποξένωσης, όσο και στις 18.05.2017 με την οργάνωση ημερίδας με θέμα «Γονική Ισότητα-Συνεπιμέλεια-Συμφέρον του Παιδιού».
Επομένως αυτού του είδους τα σχόλια κατά των γυναικείων οργανώσεων είναι άδικα, ανυπόστατα και αυθαίρετα!
Ο Κώστας Λαδάκης είναι ιατρός νευρολόγος, μέλος του Ελληνικού και του Διεθνους Συμβουλίου Κοινής Ανατροφής.
