Ο Συνήγορος του Παιδιού έχει οριστεί για την Ελλάδα ως η εθνική αρχή για την παρακολούθηση της εφαρμογής της Διεθνούς Σύμβασης Δικαιωμάτων του παιδιού.
Από ετών η ανεξάρτητη αρχή εισηγείται την διατήρηση της κοινής επιμέλειας. Με την τελευταία του έκθεση προς τον Ο.Η.Ε. αναφέρει επι λέξει :
8.1 Γονική επιμέλεια, γονικές ευθύνες, βοήθεια στους γονείς (Άρθρα 5, 18)
Οι υπηρεσίες στις οποίες μπορεί να απευθυνθεί ένα παιδί ή μια οικογένεια για συμβουλευτική και
υποστήριξη σχετικά με την άσκηση της γονικής επιμέλειας είναι περιορισμένες και η αναμονή αρκετά μεγάλη.
Παντελής είναι η απουσία υπηρεσιών οικογενειακής διαμεσολάβησης και εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών περί την εφαρμογή δικαστικών αποφάσεων, την γονική επιμέλεια και το δικαίωμα της επικοινωνίας των παιδιών με τον γονέα που δεν διαμένει μαζί τους.
Όταν ένας έφηβος ανήλικος επιθυμεί να εκφράσει τις αντίθετες απόψεις του σχετικά με την εφαρμογή δικαστικών αποφάσεων στα θέματα επιμέλειας και επικοινωνίας με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει μαζί, δεν έχει τη δυνατότητα απ’ ευθείας προσφυγής σε μια δικαστική αρχή ή άλλη δημόσια υπηρεσία που να ενεργεί εκ μέρους του προς τη δικαιοσύνη, καθώς είναι υποχρεωμένος να ενεργήσει μέσω του γονέα που έχει τη νόμιμη εκπροσώπησή του. Η δυνατότητα προσφυγής ανηλίκου σε δημόσιες υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας και ψυχικής υγείας χωρίς τη συνοδεία / συναίνεση του γονέα αποτελεί ζήτημα αμφισβητούμενο και όχι ρητά αναφερόμενο στο νόμο.
Σε περίπτωση διαζυγίου, η άσκηση της γονικής μέριμνας ρυθμίζεται από το δικαστήριο που την αναθέτει στον ένα από τους δύο γονείς, ή -εφόσον αυτοί συμφωνούν- και στους δύο. Στην πράξη, ως επί το πλείστον η επιμέλεια ανατίθεται στη μητέρα. Εάν τα παιδιά είναι γεννημένα εκτός γάμου, ο πατέρας αποκτά γονική μέριμνα μετά την αναγνώριση, την οποία ασκεί μόνο κατ’ εξαίρεση και υπό προϋποθέσεις. Οι παραπάνω ρυθμίσεις αποκλίνουν από την αρχή που θεμελιώνεται από το άρθρο 18 της Σύμβασης.
Σημαντικότατη θεσμική έλλειψη είναι η απουσία οικογενειακών δικαστηρίων, πλαισιωμένων από ειδικότητες (κοινωνικούς λειτουργούς και ειδικούς ψυχικής υγείας)
.
Προτάσεις:
• Θα πρέπει να μεταρρυθμιστεί το οικογενειακό δίκαιο, με καθιέρωση του γενικού κανόνα συνέχισης άσκησης της γονικής μέριμνας από κοινού από τους δύο γονείς στο σύνολό της (της επιμέλειας συμπεριλαμβανόμενης) σε περιπτώσεις διαζυγίου, ενώ μόνο κατόπιν δικαστικής απόφασης και εάν το συμφέρον του παιδιού το επιβάλλει, να μπορεί να διασπαστεί κατ’ εξαίρεση η άσκησή της και η επιμέλεια να ανατίθεται σε έναν γονέα.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ
ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΖΗΓΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ,
ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΚΟΡΟΥΛΑ 4,5 ΕΤΩΝ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ (ΓΝΩΣΤΗ) ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΟΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΘΕ ΔΥΤΕΡΑ – ΤΕΤΑΡΤΗ ΑΠΟ ΔΥΟ ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΗ ΚΑΘΕ ΠΡΩΤΟ ΚΑΙ ΤΡΙΤΟ Σ/Κ ΤΟΥ ΜΗΝΑ.
Η ΚΟΡΗ ΜΑΣ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΦΕΤΟΣ ΠΗΓΕ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΡΟ ΝΗΠΙΟ, ΑΛΛΑ Η ΜΗΤΕΡΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ Ν ΑΛΛΑΞΕΙ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΟ,
ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΠΗΓΑ ΚΙ ΕΓΩ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΡΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ Η ΟΠΟΙΑ ΜΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΜΑΣΚΑΣ, ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ “ΑΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΜΑΣΚΑ ΕΤΣΙ ΤΥΠΙΚΑ ΜΗΠΩΣ ΕΡΘΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ”
ΕΠΕΙΔΗ ΛΟΙΠΟΝ Η ΜΗΤΕΡΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΣΚΑΣ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕ ΑΜΕΣΩΣ ΚΑΙ ΕΓΡΑΨΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ.
ΟΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ “ΤΟΛΜΗΣΑ” ΝΑ ΠΩ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ(ΟΤΙ ΔΗΛΑΔΗ ΘΕΛΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΣΚΑ) Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΗΤΑΝ ΡΗΤΗ “ΕΓΩ ΕΧΩ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΟΤΙ ΛΕΩ ΕΓΩ”
ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΤΕΤΟΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΟΗΘΗΘΩ ΚΑΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ.
ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΕ ΔΕΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ
ΝΙΩΘΩ ΣΑΝ ΝΑ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΠΕΔΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ
Μητέρα που έχει αποκτήσει τέκνο με δότη, ανύπαντρη, μπορεί να αφήσει με διαθήκη την επιμέλεια του παιδιού της σε φιλικό πρόσωπο και όχι σε συγγενικό?