Ο στόχος αυτού του διήμερου συνεδρίου είναι τα Δικαστήρια. Οι ειδικοί επιστήμονες θα παρουσιάσουν αποδεδειγμένη ενημέρωση σχετικά με την κακοποίηση της Γονικής ξΑποξένωσης. Στόχος είναι η προσέλευση πολλών επαγγελματιών ψυχικής υγείας καθώς και επαγγελματιών νομικών που στελεχώνουν ή δραστηριοποιούνται στα Δικαστήρια όσον αφορά τα παιδιά και τα εγγόνια που είναι θύματα Γονικής Αποξένωσης. Ελπίζουμε επίσης ότι πολλά αποξενωμένα μέλη οικογένειας θα συμμετάσχουν και ότι αυτά θα προσκαλέσουν και άλλους επαγγελματίες.
Η αρχική παρουσίαση θα ξεκινήσει από την υπόθεση ότι ο ακροατής είναι οικείος και ενημερωμένος με τις βασικές έννοιες της Γονικής Αποξένωσης (Parental Alienation). Θα παρατεθούν οι βασικές έννοιες και θα συζητηθούν διακρίνοντάς τες από αυτές της Γονικής Απομάκρυνσης (Estrangement).
Η Γονική Αποξένωση ως μορφή Κακοποίησης.
Η Γονική Αποξένωσης είναι μια σοβαρή μορφή κακοποίησης παιδιών, αλλά αυτό συχνά δεν γίνεται αντιληπτό και ελαχιστοποιείται στο πλαίσιο της δομής των Δικαστηρίων που κρίνουν υποθέσεις οικογενειακού δικαίου. Η πρώτη πρόκληση είναι το να προβληθεί ο ισχυρισμός περί Γονικής Αποξένωσης στο Δικαστήριο. Η ενημέρωση στο συνέδριο μπορεί να βοηθήσει σε αυτό.
Θα περιγραφούν και θα παρουσιαστούν μελέτες ανεπιθύμητων εμπειριών παιδικής ηλικίας (ΑΕΠΗ) για να αποδειχθεί ο άμεσος αντίκτυπος των δυσμενών εμπειριών παιδικής ηλικίας στη σωματική, ψυχολογική και κοινωνική υγεία. Αυτές οι μελέτες δείχνουν ότι οι δυσμενείς εμπειρίες από την παιδική ηλικία έχουν συνέπειες δια βίου για το άτομο σε συνάρτηση με την ένταση των εμπειριών. Δηλαδή, όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των δυσμενών εμπειριών που έχει το παιδί, τόσο μεγαλύτερη είναι η επίδραση που έχουν στη ζωή του. Είναι αξιοσημείωτο ότι στην περίπτωση της Γ.Α., 9 από τις 10 ειδικές δυσμενείς εμπειρίες που εντοπίστηκαν στις μελέτες ΑΕΠΗ μπορεί παρατηρηθούν στην πράξη, γεγονός που επιβεβαιώνει τη σοβαρότητα του φαινομένου καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής.
Στη συνέχεια, θα συζητηθεί ο ορισμός της αμερικανικής επαγγελματικής εταιρείας για την Παιδική Κακοποίηση και πώς εντάσσεται αυτός στην περίπτωση των παιδιών με Γονική Αποξένωση. Η Γονική Αποξένωση μερικές φορές δεν εκλαμβάνεται ως παιδική κακοποίηση επειδή δεν υπάρχουν εμφανή σημάδια κακοποίησης. Με άλλα λόγια, δεν «φαίνεται» να είναι παιδική κακοποίηση στο μη εκπαιδευμένο μάτι, τουλάχιστον με τη πρώτη ματιά. Διαπιστώθηκε ότι περιγράφοντας τη Γονική Αποξένωση μέσα στα πλαίσια της παιδικής κακοποίησης μπορεί να φωτίσει το Δικαστήριο να την αναγνωρίσει ως σοβαρή μορφή κακοποίησης παιδιών.
Περαιτέρω σε αυτό το πλαίσιο θα παρουσιαστεί μια επισκόπηση της βιολογίας που σχετίζεται με τις συζυγικές συγκρούσεις και τις συνέπειες για τα παιδιά. Θα καλυφθεί το Αυτόνομο Νευρικό Σύστημα, τα Παρασυμπαθητικά Συστήματα και οι Υποκριτικές Δομές του εγκεφάλου που παίζουν ζωτικό ρόλο στις αντιδράσεις στο άγχος και το τραύμα. Θα καλυφθούν οι βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της συνεχιζόμενης έκθεσης στο στρες και το τραύμα. Όλα αυτά θα τοποθετηθούν μέσα στο πλαίσιο της Γονικής Αποξένωσης και θα εφαρμοστούν σε αυτή τη γονική αποξένωση ως ο σύνδεσμος που θα εξηγήσει τους μηχανισμούς που προκαλούν τη σωματική, ψυχολογική και κοινωνική βλάβη που επέρχεται. Με άλλα λόγια, η Γονική Αποξένωση δεν μπορεί να θεωρηθεί απλώς ως παροδικό κοινωνικό πρόβλημα για τα παιδιά, αλλά πλέον πρέπει να θεωρείται ως ένα σοβαρό ιατρικό, ψυχολογικό και κοινωνικό φαινόμενο που επηρεάζει τα παιδιά για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Στρατηγικές: Δικηγόροι, πάροχοι ψυχικής υγείας, γονείς και παππούδες
Η παρουσίαση περιπτώσεων Γονικής Αποξένωσης στο Δικαστήριο είναι δύσκολη. Η πρωταρχική αιτία είναι ότι έρχεται σε αντίθεση με τη διαίσθηση του ανθρώπου. Η εξωτερική εμφάνιση αυτού που συμβαίνει είναι πολύ διαφορετική από αυτό που συμβαίνει πραγματικά. Τα αποξενωμένα παιδιά και ο αποξενωμένος γονέας “φαίνονται” να είναι πολύ κοντά ενώ βρίσκονται στην πραγματικότητα σε μια ανθυγιεινή και δεσμοποιημένη σχέση όπου τα παιδιά τιμωρούνται για την ανεξάρτητη σκέψη τους. Ο στοχοποιημένος γονέας που κατηγορείται ψευδώς ή που δεν είναι ευνοούμενος γονέας μπορεί να φαίνεται ασταθής ενώ στην πραγματικότητα έχει τραυματιστεί από την απώλεια και τους ψευδείς ισχυρισμούς. Τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται, αλλά με πολλούς τρόπους είναι το αντίθετο από αυτό που φαίνεται.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι, που εκπροσωπούν πελάτες που αργότερα συνειδητοποιούν είναι ότι είναι αποξενωτές γονείς, έχουν ηθικές προκλήσεις που μπορούν παρ ‘όλα αυτά να ξεπεραστούν. Οι στρατηγικές για τον πληρεξούσιο του αποξενωτή γονέα αντιμετωπίζονται με ευαισθησία από τις ειδικές για το ζήτημα αυτό δεοντολογικές υποχρεώσεις του δικηγόρου που εκπροσωπεί το πελάτη του.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των στοχοποιημένων γονέων πρέπει να παρουσιάζουν αυτές τις περιπτώσεις διαφορετικά από ό, τι θα έκαναν αν δεν υπήρχε η αποξένωση. Αυτά θα συζητηθούν λεπτομερώς, εστιάζοντας στο κρίσιμο θέμα της ανάλυσης της κατάστασης του αποξενωμένου γονέα. Το σύννεφο της υποψίας που με φυσικό τρόπο πλανάται πάνω από τον Στοχοποιημένο Γονέα που κατηγορήθηκε ψευδώς πρέπει να μεταφερθεί πάνω από τον Αποξενωτή Γονέα. Θα παρουσιαστούν οι ειδικές μέθοδοι που αυτό θα επιτευχθεί.
Οι επαγγελματίες της ψυχικής υγείας, οι θεραπευτές και όσοι κάνουν αξιολόγηση βρίσκονται μπροστά στο κίνδυνο να δεχθούν ανυποψίαστοι τις ψευδείς αφηγήσεις του αποξενωτή γονέα και του αποξενωμένου παιδιού. Ο επαγγελματίας της ψυχικής υγείας πρέπει επομένως να οπλισθεί με τα εργαλεία που θα του επιτρέψουν να εντοπίσει την παρουσία της γονικής αποξένωσης. Αυτά είναι κρίσιμα για τον θεραπευτή, με συγκεκριμένους τρόπους που θα περιγραφούν. Επίσης, όποιος κάνει αξιολόγηση πρέπει να διαθέτει τις ικανότητες ώστε να βλέπει ανάμεσα από την εξωτερική εικόνα και να διαθέτει τα εργαλεία για να το κάνει, που επίσης θα συζητηθεί λεπτομερώς.
Οι γονείς που έχουν αποξενωθεί ζουν σε ένα πολύ προκλητικό περιβάλλον. Για το λόγο αυτό, παρέχουμε έναν οδικό χάρτη για να καθοδηγήσουμε αυτόν τον γονέα στον τρόπο με τον οποίο θα ανταποκρίνεται καλύτερα στις διάφορες προκλήσεις του παιδιού και του άλλου γονέα. Έχουν αυτοί κατηγορηθεί ψευδώς για διάφορα πράγματα, κακοποιούνται μερικές φορές από το σχολείο, την εκκλησία και άλλους θεσμούς που είχαν εκτεθεί στο δηλητήριο του αποξενωτή γονέα. Ενώ δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να κάνει ο στοχοποιημένος γονέας για να σταματήσει την αποξενωτή γονέα, υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορεί να κάνει τα πράγματα καλύτερα.
Οι παππούδες είναι συχνά το πιο αθώο θύμα της Γονικής Αποξένωσης. Όπως και ο γονέας του αποξενωμένου παιδιού, δεν μπορούν σταματήσουν τον αποξεωτή. Ωστόσο, είναι σημαντικό να έχουν τα εργαλεία για ν’ απαντήσουν κατά τρόπου που δεν θα παράγει περαιτέρω αποξενωτική συμπεριφορά. Θα τα καλυφθεί επίσης λεπτομερώς.
Εξαιρετικό!
Τα παιδιά χρειάζονται κ τους δυο γονεις!