Δημοσιεύθηκε άρθρο στον Αθηναίκό Πρακτορείο Ειδήσεων με τον τίτλο 

“

ΣτΕ: Απόφαση που θέτει τις προϋποθέσεις για αλλαγή επωνύμου

Δείτε το άρθρο ΕΔΩ

 

Σύμφωνα με το άρθρο, μητέρα παιδιού που αναγνωρίστηκε εκτός γάμου από τον βιολογικό του πατέρα ζήτησε την αλλαγή επωνύμου του παιδιού της, που μέχρι τότε έφερε το επώνυμο του βιολογικού πατέρα,  ώστε να πάρει το επώνυμο το δικό της και του συζύγου της, που δεν είναι πατέρας του παιδιού, τον οποίο παντρεύτηκε μερικά χρόνια μετά την αναγνώριση του εκτός γάμου τέκνου της.

 

¨Εχουμε ζητήσει την απόφαση νο 1923/2019 από τη γραμματεία του Δικαστηρίου για να τη σχολιάσουμε επιστημονικά και για να τη θέσουμε ενδεχομένως υπόψη των διεθνών οργάνων προστασίας δικαιωμάτων του ανθρώπου.

 

 

Ξέρουμε όλοι ότι μόνη η μητέρα των παιδιών εκτός γάμου ασκεί τη γονική μέριμνα και ο πατέρας αποκλείεται παρά την αναγνώριση.  

 

Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε παράνομη (θέλουμε να διαβάσουμε τους λόγους) την άρνηση του ληξιάρχου ν’αλλάξει το επώνυμο του παιδιού. 

 

Το αξιοσημείωτο είναι ότι η απόφαση  είχε δημοσιευθεί τον Οκτώβριο του 2019 αλλά δημοσιοποιήθηκε μόλις πρόσφατα γιατί ο ληξίαρχος συνέχισε ν’αρνείται και επελήφθη η επιτροπή συμμόρφωσης με τις δικαστικές αποφάσεις !

 

Ναί, αν αληθεύει, υπάρχει μεγάλο πρόβλημα από την αποσύνδεση της Ελληνικής Δικαιοσύνης από το Διεθνές Δίκαιο. 

 

Εγγίζει τα όρια της απειλής κατά της Δημοκρατίας, της οποίας πρόεδρος είναι η προηγούμενη πρόεδρος του ΣτΕ.

 

Για το θέμα και τις ενέργειές μας θα επανέλθουμε σύντομα.

 

Για το σύλλογο Συνεπιμέλεια 

το ΔΣ

 

 

 

 

Το άρθρο στην Εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ γράφει :

 Το Συμβούλιο της Επικρατείας με απόφασή του οριοθέτησε τις προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες μπορεί να αλλάξει ο πολίτης το επώνυμό του, ενώ εξετάζοντας υπόθεση που το απασχόλησε, έκρινε ότι το παιδί που γεννήθηκε εκτός γάμου, το οποίο όμως αναγνωρίστηκε στην συνέχεια από τον φυσικό του πατέρα και έλαβε το επώνυμο του, μπορεί να λάβει το επώνυμο του άνδρα με τον οποίο η μητέρα του ακολούθως τέλεσε γάμο και ζουν και οι τρεις στην ίδια κατοικία. 

Σύμφωνα με το ΣτΕ, για να αλλάξει ο πολίτης το επώνυμό του, πρέπει να έχει νόμιμους, σοβαρούς και τεκμηριωμένους λόγους που να καθιστούν αναγκαία την αλλαγη, των οποίων η εκτίμηση ανήκει στην αρμόδια διοικητική αρχή.

Σύμφωνα μάλιστα με την απόφαση, ο δήμαρχος, είναι δέσμιος «σε κάθε περίπτωση, προπαντός, να εκτιμά τους λόγους που επικαλείται ο αιτών τη μεταβολή του επωνύμου του και να αποφαίνεται εν όψει της σοβαρότητας των λόγων αυτών, εάν ενδείκνυται ή όχι να εγκριθεί η ζητούμενη μεταβολή, αιτιολογώντας ειδικά, από την άποψη αυτή, την απόφασή του».

Πώς ένα παιδί οδήγησε το ΣτΕ σε απόφαση

Η υπόθεση έφτασε στο ΣτΕ μετά από άρνηση δημάρχου της Δυτικής Μακεδονίας να αποδεχθεί την αλλαγή επωνύμου ανήλικου παιδιού. Να διευκρινιστεί ότι εμπλοκή στην αλλαγή του επωνύμου έχουν ο δήμαρχος, ο περιφερειάρχης και ο υπουργός Εσωτερικών.

Ειδικότερα, το παιδί γεννήθηκε τον Ιούνιο του 2006 εκτός γάμου και τον επόμενο μήνα ο φυσικός του πατέρας με συμβολαιογραφική πράξη το αναγνώρισε και συναινετικά το παιδί έλαβε το επώνυμο του φυσικού του πατέρα.

Ομως, 4 χρόνια μετά, η μητέρα του ανήλικου παντρεύτηκε με τρίτο πρόσωπο και έκτοτε, κάτω από την ίδια οικογενειακή στέγη ζουν και οι τρεις. Μάλιστα, όπως αναφέρει η δικαστική απόφαση, ο σύζυγος της μητέρας περιβάλλει τον ανήλικο «με στοργή και αγάπη», ενώ «βαρύνεται αποκλειστικά με τη διατροφή του».

Στην συνέχεια, η μητέρα ζήτησε την αλλαγή του επωνύμου του παιδιού, ώστε να φέρει αντί του πατρικού επωνύμου, τον συνδυασμό του δικού της επωνύμου και του συζύγου της. Για την αλλαγή του επωνύμου η μητέρα του επικαλέστηκε «ψυχολογικούς και κοινωνικούς λόγους», ενόψει της έλλειψης επικοινωνίας του φυσικού πατέρα -ο οποίος έχει ήδη παντρευτεί από το έτος 2006- με το ανήλικο παιδί, αλλά και την φροντίδα του συζύγου της προς το παιδί.

Ο δήμαρχος απάντησε στο αίτημα ότι «δεν υφίσταται αρμοδιότητα του δημάρχου να προβεί σε αλλαγή του επωνύμου ανήλικων τέκνων, όταν γι’ αυτά υφίσταται αμετάκλητος προσδιορισμός του επωνύμου τους με δήλωση των γονέων τους, διότι άλλως καταστρατηγούνται οι αναγκαστικού δικαίου διατάξεις του Αστικού Κώδικα, οι οποίες είναι ειδικές και υπερισχύουν των γενικών διατάξεων για πρόσληψη και αλλαγή επωνύμου».

Ακολούθως, η μητέρα προσέφυγε στην Δικαιοσύνη και το Δ΄ Τμήμα του ΣτΕ, αφού ερμήνευσε το συνταγματικό δικαίωμα της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας (άρθρο 5), την νομοθεσία και τον Αστικό Κώδικα, αναφέρει στην απόφασή του, ότι «το επώνυμο αποτελεί μεν στοιχείο της προσωπικότητας του ατόμου, πλην η πρόσκτηση ή η αλλαγή του δεν απόκειται στην ιδιωτική βούληση, αλλά ενδιαφέρει τη δημόσια τάξη, ως θέμα συναπτόμενο με την ασφάλεια των συναλλαγών και των εννόμων εν γένει σχέσεων δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου του ατόμου, χωρεί δε κατ’ αρχήν διά της διοικητικής οδού (σσ δημάρχου κά».

Σε κάθε περίπτωση, προσθέτει το ΣτΕ, η αλλαγή του επωνύμου, προϋποτίθεται την συνδρομή συγκεκριμένων και σοβαρών λόγων, των οποίων η εκτίμηση ανήκει στην αρμόδια διοικητική αρχή και προσθέτει ότι ο δήμαρχος, είναι δέσμιος «σε κάθε περίπτωση, προπαντός, να εκτιμά τους λόγους που επικαλείται ο αιτών τη μεταβολή του επωνύμου του και να αποφαίνεται εν όψει της σοβαρότητας των λόγων αυτών, εάν ενδείκνυται ή όχι να εγκριθεί η ζητούμενη μεταβολή, αιτιολογώντας ειδικά, από την άποψη αυτή, την απόφασή του».

Σύμφωνα με τους συμβούλους Επικρατείας, στην αρμοδιότητα του δημάρχου, υπάγεται εκτός των άλλων περιπτώσεων και η αλλαγή επωνύμου, αναγνωρισθέντος ή υιοθετηθέντος τέκνου (άρθρα 15061-562 Α.Κ.).

Κατά την απόφαση του ΣτΕ, ο δήμαρχος δεν άσκησε την κατά το νομοθετικό διάταγμα 2573/1953 αρμοδιότητά του, δηλαδή δεν εξέτασε αν με βάση τους λόγους που εξέθεσε η μητέρα του ανηλίκου, «ήταν ή όχι ενδεδειγμένη η μεταβολή του επωνύμου του υιού της, ώστε να δεχθεί ή να απορρίψει το αίτημα με ειδική αιτιολογία».

Κατόπιν αυτών, το ΣτΕ ακύρωσε την απόφαση του δημάρχου και ανέπεμψαν την υπόθεση σε αυτόν, προκειμένου να αποφανθεί νόμιμα και αιτιολογημένα επί του αιτήματος της μητέρας.

^{Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ}