Στο τεύχος Εφαρμογες Αστικού Δικαίου Πολιτικής Δικονομίας μηνός Μαρτίου Απριλίου 2020 των εκδόσεων Νομική Βιβλιοθήκη δημοσιεύθηκε άρθρο του Ιωάννη Παπαρρηγόπουλου με θέμα το νομολογιακό έθιμο της αποκλειστικής επιμέλειας.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ
Αναφέρεται ότι ο νομικός όρος είναι αφαίρεση επιμέλειας και όχι “ανάθεση”. Ότι ο νόμος δεν επιβάλλει την κατά κανόνα αφαίρεση της επιμέλειας. Ότι κάτι τέτοιο γίνεται χάριν της απόδρασης του δικαστή από το πρόβλημα, για να μην κάνει αυτό που πραγματικά οφείλει, να ρυθμίσει την άσκηση της γονικής μέριμνας δηλαδή να κρίνει case by case τις υποθέσεις όπως επιτάσσει το δίκαιο προστασίας του παιδιού.
Για να δικαιολογήσει την εν γνώση της παράνομη πρακτική η δικαιοσύνη έχει εκπονήσει το δόγμα της “βιοκοινωνικής υπεροχής της μητέρας” συνοδευόμενο από τις θεωρίες της προσκόλησης, της προσαρμογής, της σύγκρουσης και – το χειρότερο – της γνώμης του παιδιού.
Η προστασία του δόγματος, δηλαδή των εσφαλμένων επιλογών, έχει γίνει ο σκοπός της δικαιοσύνης εγκαταλείποντας την προστασία του παιδιού. Πεισματικά, με θρησκευτικό ζήλο, αντί να προστατεύσει το παιδί προστατεύει το δόγμα. Για το λόγο αυτό έχουν αποτύχει όλες οι μεταρυθμίσεις παρά τις νομοπαρασκευαστικές επιτροπές και τις προσπάθειες της εκτελεστικής εξουσίας να νομοθετήσει απο το έτος 2005. Ο δικαστής ορθώνει το ανάστημά του στο νομοθέτη, διαπλάθοντας κανόνα δικαίου πέρα του κανόνα που θέσπισε δημοκρατικά ο νομοθέτης.
Σε άλλες χώρες όμως ένα κίνημα “καθαρά χέρια” νέων φωτισμένων δικαστών έχει αποκαταστήσει την ισορροπία στη δικαιοσύνη. Αναφέρονται δύο παραδείγματα από τη Γερμανία και την Ιταλία. Το μοντέλλο υπάρχει, το συστήνει το Συμβούλιο της Ευρώπης ως ερμηνευτική οδηγία των διεθνών συμβάσεων, και οδηγεί τη φιλική δικαιοσύνη. Εκεί όπου τα παιδιά δεν στρέφοντα δικονομικά κατά ενός των γονέων τους και όπου μέλλημα του δικαστή είναι το πως το παιδί θα διατηρήσει εξίσου σχέσεις και με τους δύο γονείς.
Παραδόξως, το μοντέλλο αυτό κάνει τη ζωή όλων, παιδιών, γονέων, επαγγελματιών (δικηγόρων, δικαστών) πολύ πιο εύκολη. Η νέα στερεότυπη λύση κάνει την έκδοση των δικαστικών αποφάσεων εύκολη, γρήγορη και κοινωνκά χρήσιμη. Επιτρέπει στους επαγγελματίες να εργάζονται και ν’αμοίβονται εξίσου αλλά προς προς το κοινωνικό συμφέρον. Είναι μια λύση win – win – win. Μια λύση που με ελάχιστο κόπο και με νέες στερεότυπες λύσεις
Το πιο σημαντικό είναι όμως ότι τη πύλη για την μείζοντα κοινωνική αλλαγή θα την ανοίξει η ελληνική δικαιοσύνη. Από το συμφέρον του δικαστή ξανά προς το συμφέρον του παιδιού. Μας συμφέρει όλους.
Περισσότερα στην έντυπη έκδοση του περιοδικού με παραπομπές στη βιβλιογραφία
Ειμε πατέρας ενός εξάχρονου παιδιού το οποίο η μητέρα του το έχει εγκαταλείψει στη τύχη του να μεγαλώνει όπως όπως σε ένα ακατάλληλο περιβάλλον στους γονείς της ηλικίας εβδομήντα πέντε χρόνων αυτή εξαφανισμένη μια φορά την εβδομάδα και αν το δη τα έχω αναλάβει όλα εγώ τρόφιμα ρούχα ψυχαγωγία ΠΣΚ τον παίρνω εγώ καιε απειλή ότι θα Πάρη το παιδί να ζήση με έναν άνθρωπο που γνώρισε μέσα από το Facebook άνεργη και ζη από τα επιδόματα των παιδιών και το ΚΕΑ θέλει να μου δωση το παιδί με ιδιωτικό συμφωνητικό να το μεγαλώσω χωρίς την επιμέλεια για να είσπραξη τα επιδόματα τι ελπίδες μπορεί να έχω να της πάρω την επιμέλεια δικαστικώς ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Καμμία περίπτωση να πάρεις την επιμέλεια δεν έχεις, υπομονή μήπως φύγει ο Υπουργός των ομαδων εργασίας και νομοπαρασκευαστικών ή γίνουν εκλογές και ξεκουμπιστούνε άπξ και δια παντός.
Τόσοι φόνοι, αυτοκτονίες, αποξένωση,ψυχολογικά προβλήματα πατεράδων κ παιδιών ήρθε η ώρα να τελειώσουν!!!
Επιτέλους οι παράνομες δικαστικές αποφάσεις (παράνομες κατα την Διεθνούς Σύμβαση δικαιωμάτων του παιδιού, κατά την Νομολογία του ΕΔΔΑ που είναι ανώτερη και ειδικότερη, κατά της χάρτας θεμελιωδών δικαιωμάτων της ΕΕ) συνεχίζουν να εγκληματούν και ουδείς τους τιμωρεί… ελλέιψει δόλου.
Προσδιορισμός του δόλου, η βίαιη αποξένωση παιδιών απο τον βιολογικό τους πατέρα γίνεται με άμεσο δόλο γνωρίζοντας ήδη οι παρανομούντες τις βραχυχρόνιες αλλά και μακροχρόνιες τραυματικές καταστάσεις που προκαλούν και στα δύο μέρη αυτές οι πρακτικές. Τιμωρία για το ανωτέρω έγκλημα από το δικανικό μας σύστημα για τους παραβάτες…η επιβράβευση.
Η διάπραξη αυτού του ειδεχθές εγκλήματος βαρύνει αποκλειστικά και εξ ολοκληρου τον σημερινό ΥΠΟΥΡΓΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ .
Να σταθμιστούν τα ανωτέρο και άμεσα να σχεδιασθούν κινήσεις ώστε να οδηγηθεί σε πολιτικό αυτοχειριασμό ο συντεχνίτης υπουργός.