ΝΑΙ, ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ

Άλλο πράγμα η βία κατά των γυναικών, άλλο η ενδοοικογενειακή βία κυρία Κουναλάκη.

Διαβάστε την σκόπιμη σύγχυση ΕΔΩ 

 

Διάφορες οργανώσεις μιλάνε για τη  καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας. Ειδικότερα για τη συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως.

 

Έ λοιπόν,  καλά κάνουν!

 

Η «Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας» ψηφίστηκε στη Κωνσταντινούπολη την 11^η Μάιου 2011. Από την Ελλάδα κυρώθηκε με τον νόμο 4531/2018.

 

Δείτε το κείμενό της στα Ελληνικά.  Convention 210 Greek.pdf

 

Η συνθήκη αυτή καταπολεμά τη βία κατά των γυναικών δηλαδή τον ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων, το trafficking, τους αναγκαστικούς γάμους σε πολύ μικρή ηλικία και όλες τις αποτρόπαιες αυτές πρακτικές.

 

Η συνθήκη αυτή καταπολεμά και την ενδοοικογενειακή βία. Και δίνει τους ορισμούς.

 

Στο προοίμιο η συνθήκη γράφει :

 

«Αναγνωρίζοντας ότι η ενδοοικογενειακή βία επηρεάζει τις γυναίκες δυσανάλογα και ότι οι άνδρες μπορεί επίσης να είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας,

Αναγνωρίζοντας ότι τα παιδιά είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας, ακόμη και όταν είναι μάρτυρες βίας στην οικογένεια,

Αποσκοπώντας στη δημιουργία μιας Ευρώπης χωρίς βία κατά των γυναικών και ενδοοικογενειακή βία,»

 

Άλλο πράγμα η καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και άλλο η καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας.

 

Η συνθήκη το λέει καθαρά :

 

«Άρθρο 1 – Σκοποί της Σύμβασης

1 Οι σκοποί της παρούσας Σύμβασης είναι:

α η προστασία των γυναικών από κάθε μορφή βίας και η πρόληψη, δίωξη και εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας,»

 

Τι είναι όμως ενδοοικογενειακή βία;

 

«Άρθρο 3 ¨Ορισμοί :

β ως «ενδοοικογενειακή βία» θα νοούνται όλες οι πράξεις σωματικής, σεξουαλικής, ψυχολογικής ή οικονομικής βίας που συμβαίνουν εντός της οικογένειας ή της οικιακής μονάδας ή ανάμεσα σε πρώην ή νυν συζύγους ή συντρόφους, είτε ο αυτουργός διαμένει ή διέμενε στην ίδια κατοικία με το θύμα είτε όχι,

ε. ως «θύμα» θα νοείται οποιοδήποτε φυσικό πρόσωπο υπόκειται σε τύπους συμπεριφοράς που προσδιορίζονται στα σημεία α και β,»

 

Από τη Σύμβαση αναλαμβάνουν υποχρεώσεις τα κράτη :

 

Άρθρο 12 – Γενικές υποχρεώσεις

1 Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να προωθήσουν τις αλλαγές στις κοινωνικές και πολιτιστικές μορφές συμπεριφοράς των γυναικών και των ανδρών με σκοπό την εξάλειψη προκαταλήψεων, εθίμων, παραδόσεων και άλλων πρακτικών που βασίζονται στην ιδέα της κατωτερότητας των γυναικών ή σε τυποποιημένους ρόλους για γυναίκες και άνδρες.

2 Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά και άλλα μέτρα για να αποτρέψουν όλες τις μορφές βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης από οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο.

3 Οποιαδήποτε μέτρα ληφθούν σύμφωνα με το κεφάλαιο αυτό θα λάβουν υπόψη και θα αντιμετωπίσουν τις ειδικές ανάγκες των ατόμων που έγιναν ευπαθή από συγκεκριμένες συνθήκες και θα τοποθετούν τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των θυμάτων στο επίκεντρό τους.

4 Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να ενθαρρύνουν όλα τα μέλη της κοινωνίας, ειδικά τους άνδρες και τα αγόρια, να συνεισφέρουν ενεργά στην πρόληψη όλων των μορφών βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης.»

 

Το ίδιο άλλωστε, δεκαπέντε χρόνια πιο νωρίς, προβλέπει και ο ελληνικός νόμος 3500/2006 για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας.

Τιμωρεί κάθε μορφής βίας (κατά συνοικούντων μελών της οικογένειας και πρώην συζύγων) όποια μορφή και αν έχει (σωματική, ψυχολογική, σεξουαλική..) και απ’ όπου και αν προέρχεται.

 

Αυτό είχε εισηγηθεί στη Βουλή, κατά τη ψήφιση του πιο πάνω νόμου, ο τότε Υπουργός Α. Παπαληγούρας.

Αυτό ψήφισε ο εθνικός νομοθέτης.

Αυτό αρνήθηκαν να εφαρμόσουν τα ελληνικά δικαστήρια.

 

Η εσωτερική πρακτική του Έλληνα δικαστή ενοχλεί, όχι η καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας.

 

Η εσωτερική πρακτική του δικαστή που ακολουθεί τυποποιημένους, στερεότυπους ρόλους για άντρες και γυναίκες αντίθετα με το άρθρο 12 της σύμβασης.

Κάθε ισχυρισμός περί βίας που προέρχεται από άνδρες οδηγεί στη συντριβή του φερόμενου ως δράστη άντρα από το δικαστήριο. Ακόμα και αν αθωωθεί στη συνέχεια η επανόρθωση του στιγματισμού είναι αδύνατη.

Κάθε αναφορά για οποιασδήποτε μορφής βίας που στρέφεται εναντίον ενός άνδρα, οδηγεί στη θυμηδία, στο χλευασμό, στην αρχειοθέτηση της καταγγελίας.

 

Ειδικότερα για τη ψυχολογική βία σε βάρος γονέων και παιδιών, ενώ αν την επικαλεστεί γυναίκα οδηγεί στο ακροατήριο, αν την επικαλεστεί άνδρας οδηγεί στην αρχειοθέτηση και μάλιστα στο πιο βαθύ υπόγειο του δικαστηρίου. Τέτοια είναι και η παραβίαση των δικαστικών αποφάσεων.

 

Αντί ν’αρνούμαστε την ενδοοικογενειακή βία, ας την καταπολεμήσουμε καταγγέλλοντας αυτό που συμβάινει :

• Ο νομοθέτης θεσπίζει νόμου που ο δικαστής αρνείται να εφαρμόσει. Λες και ο Βουλευτής υπογράφει μια αίτηση προς τον δικαστή ζητώντας του να βγάλει αυτός το νόμο.
• Ο δικαστής προστατεύει το νομολογιακό έθιμο της αποκλειστικής επιμέλειας (Η ενδοοικογενειακή βία εκ μέρους γυναικών είναι απειλεί το νομολογιακό έθιμο).
• Η ομοιόμορφη αυτή πρακτική συνιστά παραβίαση των υποχρεώσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας (άρθρο 12 της σύμβασης) αφού βασίζεται σε τυποποιημένους (στερεότυπους) ρόλους για άνδρες και γυναίκες.

 

 

Καταγγέλλουμε με έργα και όχι με λόγια.

 

Σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια μιλάμε για τη αποκλίνουσα κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας. Οι διεθνείς οργανισμοί και οι ειδικευμένοι επιστήμονες γνωρίζουν για το νομολογιακό έθιμο, για τις παραβιάσεις στην απονομή δικαιοσύνης, στην κοινή ανατροφή των παιδιών, στις διακρίσεις.\

 

Σε επιστημονικά περιοδικά δημοσιεύονται άρθρα, ακόμα και για την αναθεώρηση σε εξέλιξη. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η προσοχή όλων των επιστημόνων που ασχολούνται με το θέμα είναι στραμμένη στην Ελλάδα.

 

Η διεθνής μητρική οργάνωση International Counsel on Shared Parenting συμμετέχει επίσημα στις εργασίες του Συμβουλίου της Ευρώπης για ζητήματα που αφορούν το παιδί και την οικογένεια. Τέτοιο θεσμικό ρόλο στην μεγάλη Ευρώπη των 47 χωρών έχουν  40 περίπου οργανώσεις για το παιδί και 7 για την οικογένεια.

 

Υπο-ομάδα των οργανώσεων αυτών είναι και η ομάδα GREVIO για τη καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας. Στην υπο-ομάδα αυτή συμμετέχει και το ICSP. Ο γράφων είναι μέλος της επιτροπής των ευρωπαϊκών οργάνων και συμμετέχει στις εργασίες του ΣτΕ.

 

Το ιδιαίτερα ενδιαφέρον σχετικά με το ΣτΕ είναι ότι εξετάζεται το να προταθεί ως μέθοδος πρόληψης της ενδοοικογενειακής βίας η συνεπιμέλεια – shared parenting.

 

Ενδιαφέρον είναι επίσης ότι τα δικαιώματα του παιδιού, σταδιακά, ανάγονται σε κύριο άξονα δράσης του Συμβουλίου της Ευρώπης.

 

Ενόψει όλων αυτών, καλούμε όσους αναφέρονται στην έννοια “ενδοοικογενειακή βία” να της αποδίδουν, σε κάθε περίσταση, το ορθό περιεχόμενο.

 

Και να μας ενημερώνουν για τα θύματα της εσωτερικής πρακτικής που προπεριγράψαμε προκειμένου να τις συνυποβάλουμε με τις αναφορές προς τα ευρωπαϊκά και διεθνή όργανα.

 

Ιωάννης Παπαρρηγόπουλος, δικηγόρος

Πρόεδρος ΔΣ Συλλόγου Συνεπιμέλεια