ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ
Το πέμπτο διεθνές συνέδριο για την κοινή ανατροφή τέκνων, που συνδιοργανώθηκε από το Διεθνές Συμβούλιο Κοινής Ανατροφής – International Counsel on Shared Parenging και τη Σχολή Κοινωνικής Εργασίας του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας, συγκέντρωσε ακαδημαϊκούς και επαγγελματίες της οικογένειας από δύο τομείς, την κοινή γονική και οικογενειακή βία, στο πλαίσιο του συνεδρίου θέμα, η διασταύρωση της κοινής ανατροφής τέκνων και της ενδοοικογενειακής βίας. Στόχοι μας ήταν να ανοίξουμε κανάλια επικοινωνίας και να ξεκινήσουμε έναν διάλογο για το θέμα και να αναπτύξουμε κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με το οικογενειακό δίκαιο και τη θεραπευτική πρακτική όταν η ανατροφή τέκνων μετά το διαζύγιο είναι ένα αμφισβητούμενο ζήτημα μεταξύ των γονέων και των μελών της οικογένειας και η ενδοοικογενειακή βία μπορεί να είναι ένα ζήτημα που προκαλεί ανησυχία, στο παρελθόν, το παρόν ή το μέλλον.
Το συνέδριο προσέλκυσε περισσότερους από 1.000 συμμετέχοντες από περισσότερες από 50 χώρες, και διεξήχθη με 20 παρουσιάσεις σε ολομέλεια και 40 παρουσιάσεις σε εργαστήρια για το θέμα του συνεδρίου, καθώς και συντονισμένες συζητήσεις, σε διάρκεια δύο ημερών. Οι στόχοι μας επιτεύχθηκαν γιατί ότι καταλήξαμε σε μια συναίνεση για συστάσεις για θεωρία και έρευνα στο πεδίο της συνάντησης της κοινής ανατροφής τέκνων και της ενδοοικογενειακής βίας από τη μία πλευρά, και της μεταρρύθμισης του οικογενειακού δικαίου, της πολιτικής και της επαγγελματικής πρακτικής από την άλλη.
Το επίπεδο της γνώσης σχετικά με την ενδοοικογενειακή βία σε αμφισβητούμενες υποθέσεις επιμέλειας τέκνων έχει προχωρήσει σημαντικά τα τελευταία χρόνια και το συνέδριο επικεντρώθηκε σε μεγάλο βαθμό στις επιπτώσεις της τρέχουσας έρευνας στη μεταρρύθμιση του νόμου και την επαγγελματική πρακτική. Τα συμπεράσματα του συνεδρίου χωρίστηκαν σε συστάσεις για θεωρητική ανάπτυξη και περαιτέρω έρευνα, καθώς και για τη μεταρρύθμιση του νόμου, για την πολιτική και την επαγγελματική πρακτική. Πρωταρχική μεταξύ αυτών ήταν η ανάγκη για μια πιο περιεκτική σύλληψη της έννοιας της ενδοοικογενειακής βίας, πέρα από τα πρότυπα φύλου η οποία να περιλαμβάνει διάφορες μορφές βίας συμπεριλαμβανομένης της γονικής αποξένωσης. Και της ανάγκης ν’ αναγνωριστεί η ενδοοικογενειακή βία, ιδίως κατά των γυναικών, ως ποινικό αδίκημα, με αντίστοιχες μεταρρυθμίσεις στα συστήματα των οικογενειακών και ποινικών δικαστηρίων.
Συμφωνήθηκε ότι η κοινή ανατροφή τέκνων μπορεί να αποτρέψει την ενδοοικογενειακή βία που εκδηλώνεται για πρώτη φορά κατά τη μετάβαση στον χωρισμό της οικογένειας. Η κοινή ανατροφή τέκνων είναι η βέλτιστη ρύθμιση για και προς το συμφέρον της πλειοψηφίας των παιδιών και των οικογενειών και υποστηρίζουμε ένα μαχητό νομικό τεκμήριο της κοινής ανατροφής τέκνου ως το θεμέλιο του οικογενειακού δικαίου, αλλά ένα μαχητό τεκμήριο κατά της κοινής ανατροφής τέκνων σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας. Η ασφάλεια των γονέων και των παιδιών πρέπει να αποτελεί πρωταρχικό μέλημα σε αυτές τις καταστάσεις.
Τέλος, το συνέδριο θεωρήθηκε επιτυχές όσον αφορά την καινοτόμο τεχνολογία που χρησιμοποιήθηκε για να κάνει το συνέδριο να φαίνεται και να δίνει την αίσθηση μιας ζωντανής εκδήλωσης, με όλα τα χαρακτηριστικά ενός δια ζώσης επιστημονικού συνεδρίου με φυσική παρουσία. Μία ενδιαφέρουσα σημείωση είναι ότι εάν αυτό το συνέδριο είχε πραγματοποιηθεί με τη φυσική παρουσία στο Βανκούβερ, με αριθμό παρευρισκομένων τους εγγεγραμμένους συνέδρους, εκτιμάται ότι θα είχε ως αποτέλεσμα τη παραγωγή 1.000 MT διοξειδίου του άνθρακα. Με τη διαδικτυακή διοργάνωση αποφύγαμε αυτήν τη αύξηση των εκπομπών παγκοσμίως.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το συνέδριο επισκεφθείτε: Vancouver2020.org
Σχετικά με τους διοργανωτές του συνεδρίου:
Το International Council on Shared Parenting (ICSP) είναι μια διεθνής ένωση που ιδρύθηκε το 2014 με μέλη που προέρχονται από την επιστήμη, τα επαγγέλματα της οικογένειας και την κοινω΄νια των πολιτών. Ο σκοπός του είναι πρώτον, η διάδοση και η προώθηση επιστημονικών γνώσεων σχετικά με τις ανάγκες και τα δικαιώματα («καλύτερα συμφέροντα») των παιδιών των οποίων οι γονείς ζουν χωριστά και, δεύτερον, να διατυπώσουν τεκμηριωμένες συστάσεις σχετικά με τις νομικές, δικαστικές και πρακτικές εφαρμογές της αρχής της κοινής ανατροφής τέκνων (shared parenting).
Ιστοσελίδα: www.twohomes.org
Δείτε ΕΔΩ το πρόγραμμα του συνεδρίου
Δείτε ΕΔΩ τα προηγουμενα συνέδρια
Χωρίς βαριές τιμωρίες στον αποξενωτή γονέα θα υπαρξουν τρελές κατηγορίες για ασελγειες και τα συναφή. Ηδη ο δικηγόρος μου με ενημέρωσε οτι οι ψευδείς ασέλγειες θα γινουν το αντιστάθμισμα της συνεπιμέλειας. Ο λόγος απλός, ο συκοφάντης δεν τιμωρείται αυτεπάγγελτα και ο εισαγγελέας δεν προτείνει την παραδειγματική τιμωρία του εφόσον αποδειχθούν ψευδή και ανυπόστατα. Μια τρύπα στο νέρο όλα.
Αν η γονεική αποξένωση είχε ενταχθεί στην ενδοοικογενειακή βία, ουτε για συνεπιμέλειες θα μιλάγαμε ουτε για τίποτα.
Η ατιμωρήσία των ψυχοσωματικά αρρωστων Κων που στην προσπάθεια τους να εκμαιέυσουν μεγάλες διατροφές επιδιδονται σε άνευ προηγουμένου συκοφαντίες και εγκλήματα ατιμωρητί.
Επίλογος
Αν δεν ενταχθεί ο “δύστροπος” αποξενωτής γονέας στον νόμο περι ενδοοικογενειακής βίας, παρτε 10 συνεπιμέλεις. ΜΗΔΕΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΗΛΙΚΟΝ.
Μονο η φυλακή θα συνετίσει τα τέρατα που αποκαλούνται και μάνες.
Επειδη οντως αν νομοθετησουν το κολπακι που βρηκαν οτι δεχονται ενδοοικογενοιακη βια και η υπετιοι εξαιρουνται απο την συνεπιμελεια τοτε η μυνησεις θα πανε βροχη για να αποκλειστουν η μη εχοντες την επιμελεια απο την συνεπιμελεια.
Θα πρεπει να αποκλειονται μονο αν εχουν καταδικαστει με οριστικη αποφαση και οχι αν καποιος κατηγορει με ψευδεις κατηγοριες να περνει μαξιλαρακι μεχρι να γινουν τα δικαστηρια και αν ειναι αβασιμες η κατηγοριες τους τοτε βαριες ποινες και να χανουν την επιμελεια.πρεπει να σταματησει το κολπακι που εχουν βρει απο τους νομικους υποστηριχτες οτι υπαρχει ενδοοικογενειακη βια η οτι ασελγουν γονεις στα παιδια τους για να τους απομακρυνουν παιδια τους.