Έχω ανάγκη και τους δύο γονείς μου

13 Φεβρουαρίου 2011

Κάθε παιδί έχει ανάγκη και τους δύο γονείς του, ώστε να αναπτυχθεί ισορροπημένα σε μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα.

Κάθε παιδί έχει ανάγκη και τους δύο γονείς του, ώστε να αναπτυχθεί ισορροπημένα σε μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Είναι απαραίτητο στο περιβάλλον του παιδιού να υπάρχει αγάπη, αποδοχή, κατανόηση μεταξύ των γονέων. Δυστυχώς όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια τα διαζύγια αυξάνονται.Πολλά παιδιά βιώνουν – παρά τον νόμο – την εν ζωή απώλεια του ενός γονέα μετά από ένα διαζύγιο. Αυτό είναι σε βάρος του παιδιού και πολλές φορές χωρίς την θέληση του άλλου γονέα. Απο την άλλη υπάρχουν πολλοί γονείς που βάζοντας προτεραιότητα το παιδί φροντίζουν από κοινού, ότι το αφορά προσπαθώντας να επηρεαστεί όσο γίνεται λιγότερο απο την απόφαση τους να χωρίσουν συναισθανόμενοι ότι παραμένουν γονείς ακόμα και μετά απο ένα διαζύγιο.

Η από κοινού φροντίδα εξυπηρετεί τελικά το καλύτερο συμφέρον (best interest) του παιδιού που είναι να μεγαλώνει και με τους δύο γονείς κοντά του, στο ίδιο σπίτι σε περιβάλλον αγάπης. Σε περίπτωση διαζυγίου η κάλυψη της συναισθηματικής ανάγκης του παιδιού να νιώθει και τους δύο γονείς κοντά του, έστω και σε διαφορετικά σπίτια, οδηγεί σίγουρα στην αμέσως καλύτερη επιλογή.

Το παιδί έχει οικογενειακές σχέσεις και με τους δύο γονείς. Αυτές προστατεύονται (άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου) και όχι η οικογένεια. Οι οικογενειακές σχέσεις προστατεύονται, αυτές που υπάρχουν, αυτές που υπήρχαν και διαταράχθηκαν, αυτές που πρέπει να υπάρξουν.

Στην περίπτωση διάσπασης της κοινής οικογενειακής ζωής και οι δύο γονείς (μετά την βρεφική ηλικία) είναι εξ’ ορισμού απαραίτητοι και κατάλληλοι για την ανατροφή του παιδιού.

Το συμφέρον του παιδιού είναι να μεγαλώνει και με τους δύο.

ΟΙ ΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΓΟΝΕΙΣ – :

1. Προστασία των οικογενειακών σχέσεων ως βασική προτεραιότητα. Ο γονέας που δεν συγκατοικεί με το παιδί διατηρεί οικογενειακές σχέσεις με το παιδί. Το παιδί συνεχίζει να έχει μια οικογένεια, δυο γονείς αλλά σε διαφορετικά σπίτια : ένα με τον ένα γονέα και ένα με τον άλλο (διπυρηνική οικογένεια).

2. Ρητή εισαγωγή της παιδοκεντρικής αρχής, όπως την εννοεί το διεθνές δίκαιο προστασίας δικαιωμάτων του παιδιού.

3. Συνένωση της γονικής μέριμνας και της επιμέλειας και ν’ασκείται αυτή και από τους δύο γονείς. Στο γονέα με τον οποίο το παιδί εκάστοτε συγκατοικεί ανατίθεται η φροντίδα του προσώπου του παιδιού.

4. Κοινή γονική μέριμνα / επιμέλεια στον πατέρα παιδιού εκτός γάμου και ευθεία εφαρμογή των ίδιων διατάξεων με τα παιδιά εντός γάμου.

5. Να καθορίζεται υποχρεωτικά ο τόπος κατοικίας του παιδιού, σύμφωνα με τις ανάγκες του παιδιού, ενώ σε περίπτωση αντιδικίας να λαμβάνεται υπόψιν η τελευταία απο κοινού συμφωνηθείσα οικογενειακή στέγη.

6. Να μένει (μετά την βρεφική ηλικία) στον καθορισμένο τόπο κατοικίας εναλλάξ και με τους δύο γονείς κατά μεγάλα διαστήματα,

7. Να οριστεί η επικοινωνία ως υποχρέωση του γονέα που δεν συγκατοικεί. Με αφαίρεση της γονικής μέριμνας να τιμωρείται ο γονέας που δεν επικοινωνεί ή που με υπαιτιότητα του παρακωλύει την επικοινωνία.

8. Να εκδοθούν άμεσα τα σχετικά προεδρικά διατάγματα για την κατά τα άρθρα 49 επ. ν. 2447/1996 ίδρυση των κοινωνικών υπηρεσιών σε κάθε Πρωτοδικείο, που θα λειτουργούν ως αυτοτελείς αποκεντρωμένες υπηρεσίες.

9. Άμεση αναγκαστική εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας με  ελεύθερο επαγγελματία κοινωνικό λειτουργό.

10. Αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή της συμμετοχής κάθε γονέα στις δαπάνες διατροφής (πλήν απροόπτου μεταβολής των συνθηκών) ώστε ν’αποφεύγονται οι συνεχείς δίκες,

11. Συνένωση των πολλών δικών σε μία για τους γονείς μεταξύ τους και μία για τις σχέσεις γονέων και τέκνων. Υποχρεωτική η λήψη ασφαλιστικών μέτρων με διατήρηση της κοινής επιμέλειας κατά την έναρξη κάθε αντιδικίας.

12. Συγκρότηση των δικαστηρίων από εξειδικευμένους οικογενειακούς δικαστές.

13. Να επιβληθεί η αρχή της  κοινής ανατροφής των παιδιών από τους δύο γονείς και να καταδικαστεί κάθε ιδιοκτησιακή αντίληψη του γονέα που ασκεί την επιμέλεια.

14. Να επιβληθεί η ενεργός συμμετοχή και των δύο γονέων  στην ανατροφή των παιδιών μέσαή  ή έξω από τον γάμο και την συμβίωση.