Στην Ελλάδα η γονική μέριμνα περιλαμβάνει (ι) την επιμέλεια, (ιι) την διαχείριση της περιουσίας του παιδιού και (ιιι) την δικαστική εκπροσώπησή του. Η γονική μέριμνα κατά κανόνα ανήκει και στους δύο γονείς.
Στην Ελλάδα, στην περίπτωση διαζυγίου, με απόφαση του δικαστηρίου, η γονική μέριμνα παρμένει κατά κανόνα και στους δύο γονείς ενώ η επιμέλεια, η οποία περιέχει όλες τις αποφάσεις και τις υλικές πράξεις της ανατροφής των παιδιών, ανατίθεται πάλι με απόφαση δικαστηρίου στον ένα γονέα, σχεδόν πάντα την μητέρα (αποκλειστική επιμέλεια).
Αντικείμενο της παρούσας πρότασης δεν είναι η συμμόρφωση της Ελλάδος με τα Ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα δικαιωμάτων του παιδιού και του ανθρώπου (δικαίωμα του παιδιού ν’ανατρέφεται από δύο γονείς και προστασία της οικογενειακής ζωής) αλλά η εκπροσώπηση του παιδιού σε δίκες που το αφορούν.
Συχνά οι γονείς στην περίπτωση διαζυγίου επεκτείνουν την αντιδικία τους όχι μόνο μεταξύ τους αλλά και σε ζητήματα που αφορούν τα παιδιά τους με ιδιαίτερη ένταση μάλιστα.
Για να γίνει σαφές το πρόβλημα διακρίνουμε μεταξύ δύο περιπτώσεων : Εάν κάποιος τρίτος είχε βλάψει το παιδί, οι γονείς, φορείς της γονικής μέριμνας, θα διόριζαν από κοινού δικηγόρο για να εκπροσωπήσει το παιδί. Εάν όμως ο ένας γονέας στρέφεται κατά του άλλου ισχυριζόμενος ότι ο άλλος γονέας έβλαψε το παιδί, η λειτουργία της γονικής μέριμνας και η από κοινού εκπροσώπηση και ανάθεση σε δικηγόρο είναι ανέφικτος.
Η παντελής έλλειψη δικαστικών κοινωνικών υπηρεσιών και η μεγάλη διάρκεια των ποινικών και αστικών δικών επιτρέπει τις έντονες αντιδικίες χωρίς ταυτόχρονα να προστατεύεται το παιδί κατά την διάρκεια αυτών των αντιδικιών.
Το παιδί επομένως πρέπει να προστατευθεί όχι μόνο από τον αδιάφορο ή συνένοχο γονέα αλλά και από τον κακό γονέα που εκτοξεύει κατηγορίες κατά του άλλου γονέα πολλές φορές χωρίς ν’ασκηθεί καν ποινική δίωξη για έτη. Στην τελευταία περίπτωση, το παιδί στερείται τον άλλο γονέα ο οποίος αναγκάζεται δικαστικά να φύγει από την ζωή του παιδιού για πολλά έτη, έως ότου τελειώσουν οι δίκες.
Εντωμεταξύ έχει κριθεί ότι μόνο ένας γονέας εκπροσωπεί το παιδί στις ακόλουθες περιπτώσεις :
Στις δίκες διατροφής η νομολογία δέχεται ότι το παιδί εκπροσωπείται δικαστικά μόνο από τον γονέα που έχει την επιμέλεια (την μητέρα). Στις δίκες για την ανάθεση της επιμέλειας το παιδί είναι δικονομικά απών μιά και σ’αυτές αντιδικούν μόνο οι γονείς του.
Στις δίκες που αφορούν ενδοοικογενειακή βία το παιδί είναι πανηγυρικά απών και εκλαμβάνεται οτι τα συμφέροντά του εκπροσωπεί ο δικηγόρος του γονέα που αναφέρει την παράνομη συμπεριφορά.
Επειδή στην Ελλάδα δεν υπάρχουν κοινωνικές υπηρεσίες και ιδίως δικαστικές κοινωνικές υπηρεσίες και επειδή τα δικαιώματα και συμφέροντα του παιδιού δεν εκπροσωπούνται στις δίκες που αφορούν το ίδιο το παιδί, προτείνουμε :
να διορίζεται με το σύστημα της δικαστικής συμπαράστασης τρίτος δικηγόρος, διάφορος από τον δικηγόρο του πατέρα και τον δικηγόρο της μητέρας, ο οποίος ν’ αμοίβεται με το τιμολόγιο του δικηγορικού συλλόγου εξίσου και από τους δύο γονείς
Σε κάθε περίπτωση που δεν συμφωνούν οι γονείς παιδιού και για τον λόγο αυτό αντιδικούν, να διορίζεται με το σύστημα της δικαστικής συμπαράστασης τρίτος δικηγόρος, διάφορος από τον δικηγόρο του πατέρα και τον δικηγόρο της μητέρας, ο οποίος ν’αμοίβεται με το τιμολόγιο του δικηγορικού συλλόγου εξίσου και από τους δύο γονείς. Ο δικηγόρος αυτός, ως ειδικός επίτροπος, να ενεργεί όλες τις διαδικαστικές πράξεις απευθείας επ’ονόματι και για λογαριασμό του παιδιού.
Είμαστε στην διάθεση κάθε αρχής ή ιδιώτη για να θεμελιώσουμε την ακρίβεια των πληροφοριών που ανωτέρω παραθέτουμε.
