Πόρισμα που υπέβαλε ο Συνήγορος του Πολίτη στον Υπ. Οικονομικών.
23 Οκτωβρίου 2010
ΠΡΟΣ:
Τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών
Κύριο Νικόλαο Χριστοδουλάκη
Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών
Καραγιώργη Σερβίας 1101 84 Αθήνα
ΠΟΡΙΣΜΑ
(Νόμος 3094/2003 «Συνήγορος του Πολίτη και άλλες διατάξεις» Άρθρο 4, παρ. 6)
ΘΕΜΑ: Έκπτωση των δαπανών που καταβάλλει ο διαζευγμένος σύζυγος για τα τέκνα που δεν κατοικούν μαζί του.
Στο Συνήγορο του Πολίτη κατατέθηκε η υπ΄ αριθμ. 1104/21.01.03 αναφορά. Ο προσφεύγων είναι διαζευγμένος πατέρας ενός ανήλικου τέκνου, του οποίου την επιμέλεια έχει η μητέρα του, με την οποία και ζει.
Ο εν λόγω πολίτης προσέφυγε στον Συνήγορο του Πολίτη διότι, μετά την έκδοση του διαζυγίου του, δεν του επιτρέπεται να συμπεριλάβει στα ποσά δαπανών που αφαιρούνται από το συνολικό του εισόδημα, μια σειρά από έξοδα που συνεχίζει να κάνει για το τέκνο του, όπως νοσοκομειακή και ιατρική περίθαλψη και διάφορα δίδακτρα σε φροντιστήρια εκπαιδευτικών μαθημάτων ή ξένων γλωσσών κ.ο.κ. επειδή τα παιδί δεν κατοικεί πλέον μαζί του. Εφόσον λοιπόν το παιδί δεν ζει μαζί του, αλλά με τη μητέρα του, ο προσφεύγων δεν μπορεί να το υπάγει στον Πίνακα 10, περίπτωση 1 της Φορολογικής του Δήλωσης (Στοιχεία Προσώπων που συνοικούν με τους φορολογουμένους και τους βαρύνουν) με αποτέλεσμα να μη δικαιούται την αφαίρεση των παραπάνω δαπανών στις υποβάλλεται για αυτό.
Το ως άνω καθεστώς ο προσφεύγων θεωρεί άδικο και διακριτικό. Για το λόγο αυτό, πριν προσφύγει στο Συνήγορο του Πολίτη, απευθύνθηκε στη Γενική Διεύθυνση Φορολογίας του Υπουργείου σας, απ’ όπου ζητούσε την διόρθωσή του με το σκεπτικό ότι το γεγονός πως δεν κατοικεί με το παιδί του δεν ισοδυναμεί με την απαλλαγή του από την υποχρέωση να φέρει το βάρος της πληρωμής εξόδων πέραν της διατροφής, τα οποία, εάν δεν είχε χωρίσει, θα μπορούσε να τα αφαιρέσει από το φορολογητέο εισόδημά του.
Με τρία έγγραφά της προς τον πολίτη (1046783/950/Α0012, 1059243/1209Α0012 και 1078224/1562/Α0012) η Διεύθυνση Φορολογίας Εισοδήματος επιβεβαιώνει ότι «τα τέκνα δεν θεωρείται ότι βαρύνουν το διαζευγμένο γονέα, με τον οποίο δεν συγκατοικούν … όπως προκύπτει από το συνδυασμό των διατάξεων των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 7 του ΚΦΕ », καθώς επίσης πληροφορεί τον ενδιαφερόμενο ότι «το αίτημά [του] εξετάζεται με τα άλλα θέματα για τη φορολογική αναμόρφωση και σε περίπτωση που κριθεί σκόπιμο, θα ικανοποιηθεί».
H Αρχή οδηγήθηκε στη σύνταξη του παρόντος πορίσματος διότι συνηγορεί εκθύμως στην ικανοποίηση του προκείμενου αιτήματος, εκτιμώντας πως είναι επείγουσα ανάγκη η μεταρρύθμιση του παρόντος καθεστώτος, το οποίο:
Πρώτον, είναι εμφανώς αναχρονιστικό, καθώς, στον πυρήνα του επιχειρήματός του, υπονοείται πως η μέριμνα του τέκνου ασκείται αποκλειστικά από τον γονέα με τον οποίο αυτό ζει. Ωστόσο, στις σύγχρονες και συνεχώς μεταλλασσόμενες κοινωνικές συνθήκες, το στερεότυπο μιας οικογενειακής δομής, η οποία, μετά το διαζύγιο, απαλλάσσει τον γονέα που δεν κρατά την επιμέλεια του παιδιού, από οποιαδήποτε άλλη υποχρέωση, πλην της διατροφής, είναι εμφανώς εκτός πραγματικότητας. Στις μέρες μας, είναι ολοένα και πιο σύνηθες το φαινόμενο οι διαζευγμένοι γονείς να συνεννοούνται για τα κρίσιμα ζητήματα της ανατροφής των παιδιών τους, και ως εκ τούτου, να μοιράζονται το οικονομικό βάρος των κοινών τους επιλογών. Η μη έκπτωση από το φορολογητέο εισόδημα των δαπανών που καταβάλλει ο διαζευγμένος γονέας στα τέκνα του που δεν συγκατοικούν μαζί του είναι μια διοικητική πρακτική που καταφανώς δεν λαμβάνει υπόψη της τις προηγούμενες εξελίξεις. Η πρακτική αυτή θα μπορούσε να ήταν εύλογη, εφόσον το ποσό της διατροφής δυνητικά κάλυπτε τις πολυέξοδες και συνεχώς διευρυνόμενες ανάγκες ανατροφής ενός παιδιού στις μέρες μας. Πλην όμως, άκοπα μπορούμε να αντιληφθούμε ότι το ποσό της διατροφής, τις περισσότερες φορές αδυνατεί να καλύψει (όλες) τις εκπαιδευτικές ή άλλες απρόβλεπτες ανάγκες που φέρει η ανατροφή ενός παιδιού, πλείονες εκ των οποίων καλύπτονται κατόπιν συνεννόησης των δύο γονέων (και) από το εισόδημα εκείνου που δεν κατοικεί με το παιδί. Δημιουργείται κατ’αυτόν τον τρόπο ένα καθεστώς αδικαιολόγητων διακρίσεων σε βάρος των διαζευγμένων γονέων που δεν φέρουν την επιμέλεια του τέκνου τους, πλην όμως συμμετέχουν ενεργά στην ανατροφή του συμβάλλοντας τα μέγιστα σε αυτή με εισόδημά τους, πέραν εκείνου της διατροφής. Χωρίς την ανάγκη προσφυγής σε στατιστικής φύσεως δεδομένα, αντιλαμβάνεστε ότι οι περισσότεροι διαζευγμένοι γονείς στις μέρες μας, ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία.
Συμπερασματικά, η μη έκπτωση των δαπανών αυτών από το φορολογητέο εισόδημά του είναι ένας κανόνας που παραβιάζει την αρχή της φορολογικής ισότητας, (άρθρο 4, παρ. 5 του Συντάγματος) .
Δεύτερον, η μεταρρύθμιση του παρόντος καθεστώτος είναι επείγουσα ανάγκη και για έναν λόγο μείζονος κοινωνικής σκοπιμότητας. Η μη έκπτωση των δαπανών που καταβάλλει ο διαζευγμένος γονέας στα τέκνα που δεν κατοικούν με αυτόν λειτουργεί σαν αντικίνητρο στην οικονομική συνεισφορά του γονέα αυτού για την ανατροφή του παιδιού του, θίγοντας έτσι το αυτοτελές συμφέρον του παιδιού, το οποίο για την ελληνική νομοθεσία, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο πάνω στον οποίο δομούνται οι επί μέρους κανόνες της γονικής μέριμνας.
Για τους λόγους αυτούς, ο Συνήγορος του Πολίτη επιθυμεί, θέτοντας δια του παρόντος πορίσματος τους προκείμενους συλλογισμούς, να σας προτείνει δύο λογιστικά ανώδυνες λύσεις άρσης του αντισυνταγματικού και κοινωνικά επαχθούς αυτού καθεστώτος.
Η πρώτη λύση, η εφαρμογή της οποίας δεν προϋποθέτει νομοθετική ρύθμιση, θα ήταν η ενσωμάτωση των δαπανών που προβλέπονται πως αφαιρούνται από το φορολογητέο εισόδημα των γονέων, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του ΚΦΕ, στο ποσό της διατροφής του διαζευγμένου γονέα, το οποίο, με τη σειρά του, αφαιρείται από το εισόδημά του.
Η δεύτερη λύση, που μακροσκοπικά φαίνεται αναγκαία, είναι όντως η επί των αναγκαίων διατάξεων του ΚΦΕ νομοθετική ρύθμιση, έτσι ώστε το πραγματικό περιστατικό της συνοίκησης με το παιδί να πάψει να είναι αποκλειστική προϋπόθεση έκπτωσης των σχετικών δαπανών για τον διαζευγμένο γονέα.
Εκτιμώντας ότι συμμερίζεστε τις παραπάνω διαπιστώσεις, επιθυμώ, τέλος, να σας γνωστοποιήσω ότι ο Συνήγορος του Πολίτη είναι στη διάθεσή των υπηρεσιών σας για οποιαδήποτε περαιτέρω συνδρομή του στην σχετική κατεύθυνση αναμόρφωσης του παρόντος κανονιστικού πλαισίου.
Με τιμή,
Αλίκη Κουτσουμάρη
Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη
Κοινοποίηση:
Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών
Γενική Δ/νση Φορολογίας
Καραγιώργη Σερβίας 1101 84 Αθήνα
14 Νοεμβρίου 2012 – 06:57:11
Γιατί θα πρπ ο “γονιός”που και μέσα στον γάμο δεν ασχολήθηκε ποτέ με τα παιδιά του, από καμία άποψη,αλλά και όταν ξαφνικά του την βάρεσε να φύγει και η μόνη κουβέντα που είπε ήταν ότι δεν θέλει καμία επικοινωνία με τα παιδιά ΤΟΥ,να έχει δικαιώματα και ελαφρύνσεις? Γιατί κάθε μήνα που είναι η ώρα να πληρώσει πρπ να τον ψάχνω γιατί δεν έχει βάλει φράγκο,θα πρπ και από πάνω να έχει την οποιαδήποτε διευκόλυνση από το κράτος? Ε όχι βέβαια!
19 Ιουνίου 2011 – 23:15:38
Είμαι χωρισμένη εδώ και 10 χρόνια. Μεγαλώνω μόνη 2 παιδιά . Δεν ένοιωσα ποτέ τη λέξη χωρισμένη αλλά ένοιωσα πάρα πολύ τις λέξεις ‘είσαι μόνη, βγάλτα πέρα” ”δεν έχεις δικαίωμα να νοιώθουν και τα παιδιά έτσι’ . Θα είναι αστείο να μοιραστούμε τις φορολογικές ελαφρύνσεις όταν δεν μοιραστήκαμε ποτέ τίποτα. Ζούμε σε μία Ελλάδα που την έφαγαν οι θεωρίες. Τις πράξεις όμως τις ζούμε μόνο εμείς ” ΟΛΟΜΟΝΑΧΟΙ”
13 Αυγούστου 2012 – 04:41:20
ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΙΝΑ Μην είσαι και τόσο σίγουρη ότι θα συνεχίσεις να έχεις τις φοροαπαλλα γές αγαπητή φίλη… Μήπως έχουν καταργηθεί λόγω κρίσης όλα τα οικογενειακά επιδόματα ; Γιατί άραγε δεν προσπαθείς να τα βρεις με την οικογένεια του πρώην συζύγου ; Άρρωστος άνθρωπος είναι όπως λες. Αφού οι γονείς του θέλανε την επιμέλεια, θα θέλουν να υποστηρίξουν το παιδί. Εσύ όπως γράφεις το διεκδίκησες, πήρες την επιμέλεια (το παιδί στη μάνα) και φορτώθηκες μόνη τις ευθύνες που σε βαραίνουν σήμερα. Αυτό που εγώ καταλαβαίνω είναι ότι όλοι οι ενήλικοι αντί να προσφέρετε διεκδικείτε και αντί να μεγαλώνετε μαζί το παιδί αντίθετα το στερείτε από τα απαραίτητα. Νομίζεις ότι μπορείς να μεγαλώσεις μόνη σου ένα παιδί που σήμερα είναι 15 ετών. Κάνεις λάθος όμως. Και δεν μιλάω για τα οικονομικά Οι ενήλικοι και εσύ ειδικά ευθύνεστε γιατί ξέρετε τι πρέπει να κάνετε. Ει μη τι άλλο έχετε διαβάσει τις σελίδες αυτού του σάιτ. Δύο γονείς για κάθε παιδί.
27 Απριλίου 2011 – 11:23:00
Ο συζυγός μου καταβάλει διατροφή για το ανήλικο τέκνο του η οποία έχει προσδιοριστεί αρχικά με δικαστική απόφαση (πριν από 13 περίπου χρόνια) και έπειτα κατόπιν συνεννόησης των 2 γονέων. Η μόνη απόδειξη που έχουμε είναι η κατάθεση κάθε μήνα ενός συγκεκριμένου ποσού στο λογαριασμό της πρώην συζύγου του. Δυστυχώς δεν υπάρχει καν η δυνατότητα να πάρουμε αποδείξεις για τις δαπάνες που γίνονται για το παιδί. Υπάρχει με τα δεδομένα αυτά η δυνατότητα να εκπίπτει και από εμάς το ποσό αυτό; Η απόδειξη κατάθεσης που παίρνουμε από την Τράπεζα (κάθε μήνα) αποτελεί στοιχείο; Σας ευχαριστώ.
13 Ιουνίου 2011 – 23:58:57
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ.ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΕΟΤΕΡΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ(ΠΛΗΝ 677/1994 ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ )ΠΟΥ ΝΑ ΣΥΝΥΠΟΛΟΓΙΖΕΙ ΤΗΝ ΔΑΠΑΝΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ , ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ?
steve 15 Μαίου 2011 – 09:41:05
ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΑΠΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΓΑΜΟ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ 1ο, Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ, ΟΙ ΔΗΜ. ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ, Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΟΥ, ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ ΤΟ ΝΟΜΟ, ΣΧΕΔΟΝ ΔΕΝ ΤΑ ΘΕΩΡΟΥΝ ΑΔΕΡΦΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΙΚΟ!!! ΕΧΩ 4 ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ 2 ΓΑΜΟΥΣ, ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΠΑΤΕΡΑΣ 4 ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΠΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ, ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΤΑ ΕΧΕΙ ΠΑΡΚΑΡΙΣΜΕΝΑ ΣΕ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΧΕΙ 4 ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ 2ο ΓΑΜΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΝΑ 4ων ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ; ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΤΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΠΑΡΟΧΕΣ, ΤΙΣ ΧΑΡΙΖΩ ΘΕΛΩ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΝΑ ΜΕ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΣΑΝ ΠΑΤΕΡΑ 4 ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΡΦΙΑ, ΑΦΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΖΙ. ΠΑΡΑΝΟΙΚΟ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΑΠΟ 2 ΓΑΜΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΚΟΙΝΟ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ, ΕΝΩ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΠΩΝΥΜΟ, ΕΝΩ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ, ΑΠΟ 2, 3, ΓΑΜΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΠΩΝΥΜΟ, ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΑΔΕΛΦΙΑ!!!
15 Μαίου 2011 – 09:23:51
ΕΧΩ 3 ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΜΕΝΟΥΝ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΕΠΙΘΥΜΩ ΝΑ ΜΕΝΟΥΝ ΜΑΖΙ ΜΟΥ. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΝΟΥΝ ΜΑΖΙ ΜΟΥ, ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΣΑΝ ΑΓΑΜΟ ΧΩΡΙΣ ΠΑΙΔΙΑ, ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ!!!
Ι.Π. 12 Μαίου 2011 – 00:49:52
Δεν βλέπω σε τι διαφωνεί η κυρία Tassisandra. Πράγματι πρέπει να συμμετέχουμε όλοι οι γονείς εξίσου και σε όλα. Και στις υποχρεώσεις. Τα παιδιά έχουν τα έξοδα τους. Απο την στιγμή που έχουν δύο γονείς υγείς είναι καθήκον τους να μοιράζονται τα έξοδα. Ούτως ή άλλως τα χρήματα απο όπου και να προέρχονται προορίζονται για τα παιδία. Τα παιδιά, εκτός απο τις βεβαίως οικονομικές ανάγκες, έχουν ανάγκη συναισθηματικά και τους δύο. Γιατί λοιπόν η κυρία Tassisandra, αφού δεν τα βγάζει πέρα με τρία παιδιά όπως λέει, δεν δίνει τον μισό χρόνο τα παιδιά και στον άλλο γονέα ; Έτσι και οι δύο θα τα μεγαλώσουν, και οι δύο θα πληρώνουν και οι δύο θα τα πηγαίνουν στο σχολείο κλπ.. Τι γίνεται όμως στις περιπτώσεις που το παιδί το φροντίζει ο ένας, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι ο άλλος δεν επιθυμεί να συμμετέχει εξίσου στην ανατροφή του; Τα παιδιά αυτά δεν έχουν το δικαίωμα να έχουν δύο γονείς όπως και τα άλλα; Γιατί να υφίστανται τη συναισθηματική αυτή αναπηρία; Εάν δεν το προτείνει (ο ένας τουλάχιστον) είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι αναπτύσσει ιδιοκτησιακές σχέσεις ως προς τα παιδιά και ότι παραπονιέται για προβλήματα που η ίδια δημιούργησε όχι μόνο στην ίδια αλλά και στα παιδιά τους. Η ιδιότητα του θύματος προϋποθέτει θύτη. Μήπως όμως η ίδια είναι και θύτης όταν ζήτησε και πήρε την αποκλειστική επιμέλεια ; Τελικά, θα μιλάμε για τα παιδιά ή για λεφτά ; Τι κάνουμε λοιπόν όταν κάποιος δεν έχει λεφτά? Τον πετάμε?
10 Μαίου 2011 – 20:50:02
γνωριζετε σε περιπτωση διαστασης, ποιος γονιος δηλωνει το παιδι; η μητερα ή ο πατερας; και τι γινεται με το ποσο της διατροφής που λαμβανει η μητέρα; θεωρειται εισοδημα;
2 Μαίου 2011 – 13:45:08
exv synainetiko diazygio me koinh epimeleia kai koinh gonikh merimna ta paidia exoyn enallassomenh katoikia kai stoys dyo goneis pois ua ta dhlvsei sthn eforeia?
22 Μαρτίου 2011 – 15:46:20
ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΗΝ ΣΥΖΥΓΟ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ. ΕΧΩ ΖΗΤΗΣΕΙ ΜΕΤΑΘΕΣΗ ΑΛΛΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑ ΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΩ ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΜΕ ΑΥΤΗΝ.ΕΚΑΝΑ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟ ΜΑΙΟ 2009 Κ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ. ΑΝΕΠΙΣΗΜΑ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΜΠΛΟΚΑΡΕΙ Η ΠΡΩΗΝ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΣΟ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΨΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ.ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕ ΤΟ ΒΑΖΩ ΚΑΤΩ Κ ΦΙΛΑΩ ΚΑΤΟΥΡΗΜΕΝΕΣ ΠΟΔΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΙΜΑ ΚΟΝΤΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ…
21 Μαρτίου 2011 – 23:30:57
Η περίπτωση σου είναι χαρακτηριστική. Η υποκρισία της πολιτείας σε όλο της το μεγαλείο. Δεν προστατεύουμε το συμφέρον του παιδιού όταν το αποξενώνουμε από το ένα γονέα, δίνοντας την δικαστική άδεια να μετοικεί σε άλλο κράτος, στην άλλη άκρη της Ελλάδας, στην άγονη γραμμή, σε απομακρυσμένα νησιά κλπ, υποκαθιστώντας το πρότυπο του άλλου γονέα με παππούδες, γιαγιάδες ή ότι λάχει. Αντίθετα θα έπρεπε να υπήρχαν νομικά τρόποι, έτσι ώστε να υποχρεώνονται, ακόμα και αυτοί/ες που αδιαφορούν να ασχολούνται καθημερινά με το παιδί τους.
Αγαπητέ Σπύρο μην ξεχνάς, «ότι είναι νόμιμο δεν είναι και ηθικό¨» .Από τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις που η συγκεκριμένη φράση βρίσκει εφαρμογή. Μόνο που τα δικαστήρια δεν είναι εκκλησίες. Είναι προφανής η ανάγκη για τροποποίηση /συμπλήρωση του νόμου, ώστε το νόμιμο να είναι όσο το δυνατόν και ηθικό. Δεν είναι ηθικό, όταν ο επιμελών αποφασίζει μονόπλευρα και “παίρνει το παιδί και το πάει όπου θέλει”. Όταν η επιθυμία του έχων την αποκλειστική επιμέλεια αποτελεί χωρίς κρίση ή δυνατότητα παρέμβασης από τον άλλο γονέα, υποχρεωτική απόφαση για τον δικαστή. Ηθικό είναι, όταν κάθε παιδί έχει δύο γονείς, ανεξάρτητα από την οικογενειακή κατάσταση τους, άσχετα από τις προσωπικές επιθυμίες εκάστου. Είναι, όταν το παιδί δεν μεγαλώνει με την απώλεια του ενός γονέα, προκειμένου να ικανοποιηθούν αυτές οι επιθυμίες. Όταν, αυτό γίνει προτεραιότητα στην νομική πρακτική, τότε το νόμιμο θα είναι και ηθικό.
Το παιδί δεν φταίει σε τίποτα αλλά αυτό είναι που δέχεται τις συνέπειες από τα λάθη των γονέων του και της Πολιτείας. Αλήθεια αναρωτήθηκαν οι “αρμόδιοι” πόσες πιθανότητες έχουν τα δικά τους τα παιδιά να συναντηθούν με αυτά τα παιδιά – αυριανούς ενήλικες;
Το θέμα είναι πάνω και πέρα από τα φύλα. Σίγουρα αδικείται το παιδί, όταν δεν ανατρέφεται και από τους δύο γονείς του. Το παιδί έχει ανάγκη να νιώθει διαρκώς ότι έχει την αμέριστη προσοχή, την αγάπη και το ενδιαφέρον και των δυο γονιών. Έχει ανάγκη την καθημερινή παρουσία και φροντίδα των γονιών του, στο ίδιο ή σε διαφορετικά σπίτια. Η κατά κανόνα αποκλειστική ανάθεση της επιμέλειας στον ένα γονέα σίγουρα δεν είναι υπέρ του παιδιού ,ούτε υπέρ του άλλου γονέα. Είναι απαραίτητο να υπάρξει ρύθμιση, έτσι ώστε να έχει κάθε παιδί δύο γονείς. Είναι θέμα πολιτισμού και κοινωνικής ηθικής.
Αγαπητέ Σπύρο μην ξεχνάς ότι δεν είσαι μόνος στην αγωνία σου για τα παιδιά σου. Πολλοί βιώνουν το ίδιο με εσένα καθημερινά .
Αγαπητέ Σπύρο μην ξεχνάς ότι το να έχεις επιλογές σημαίνει ότι ζεις σε μια πολιτισμένη κοινωνία. Το να προσθέτεις σε αυτές και δικές σου επιλογές σημαίνει ότι είσαι δημιουργικός γνώστης. Το να ξέρεις ποιά επιλογή είναι απαραίτητη κάθε φορά, σημαίνει ότι είσαι σοφός. Το να ζεις στην Ελλάδα και να έχουν τα παιδιά σου δύο γονείς, σημαίνει ότι είσαι τυχερός!
21 Μαρτίου 2011 – 22:04:17
AN KAΠΟΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ ΜΠΟΡΕΙ ΑΠΛΩΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ, ΑΛΛΑ ΤΟΤΕ ΘΑ ΧΑΣΟΥΝ ΤΟ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΟΠΩΣ ΤΟ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ.ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ Η ΟΙΚΙΑΚΗ ΒΟΗΘΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΖΗΤΑΣ ΧΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΟΗΘΟ.ΤΟ ΔΙΚΙΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΜΟΝΟ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΟΤΑΝ ΤΑ ΕΧΕΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΜΕΤΕΧΕΙΣ ΣΤΑ ΦΡΟΝΤΗΣΤΗΡΙΑ Κ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ. ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΜΕ ΤΡΙΑ ΠΑΙΔΙΑ Κ ΠΗΓΕ ΕΠΑΡΧΙΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΗΣ ,ΜΑΤΑΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΒΡΟΥΜΕ , ΠΗΓΑΜΕ ΣΕ ΣΥΝΕΝΑΙΤΙΚΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ 3-6-7 ΧΡΟΝΩΝ.ΕΙΜΑΙ Δ.Υ. ΜΕ 1500 ΕΥΡΩ ΔΕΙΝΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗ 400 ΝΟΙΚΙΑΖΩ ΣΠΙΤΙ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ 330 ΒΕΝΖΙΝΕΣ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ 300 ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ 200. ΓΙΑ ΠΟΙΑΖΩΗ ΜΙΛΑΜΕ ΔΕ ΜΟΥ ΔΕΙΝΕΙ ΡΟΥΧΑ ΟΤΑΝ ΠΑΙΡΝΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΟΡΑΖΩ, ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ 200 ΔΩΡΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΑΠΟ ΠΟΥ ? ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ Δ.Υ. ΣΥΖΥΓΟΥ (ΠΡΩΗΝ) ΜΙΣΘΟΣ 1500 ΔΙΑΤΡΟΦΗ 400 ΤΡΙΤΕΚΝΟ ΕΠΙΔΟΜΑ 250 ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΣΠΙΤΙ.Ο ΛΟΓΟΣ ΔΙΑΖΥΓΙΟΥ ΚΑΤΑ ΑΥΤΗΝ ΟΤΙ ΕΠΑΨΑ ΝΑΤΗΝ ΑΓΑΠΑΩ Κ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΣΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ, ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ ΒΟΥΛΗΜΙΑ, ΕΧΩ ΤΡΕΛΑΘΕΙ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΕΧΩ ΦΤΑΣΕΙ ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ Κ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ…..
ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΤΕΡΑΔΕΣ ΑΓΑΠΑΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΕΞΟΝΤΩΝΕΤΑΙ….
3 Φεβρουαρίου 2011 – 10:00:16
καλημερα συμφωνω αλλα για πειτε μου φτανουν 25ο ευρω διατροφη για να μεγαλωσει ενα παιδι της τετααρτης η πεμτης δημοτικου και καλα να εχεις 1 εαν εχεις 3στο δημοτικο φτανου 650 ευρω και γιατι να θεωρειτε εισοδημα ειναι δικα μας? η ειναι για τα παιδια σας? εαν μας πληρωνατε και εμας που μεγαλωνουμε τα παιδια σας ναι να θεωρηθει εισοδημα μας πληρωνετε για ολα αυτα που προσφερουμε ? μια οικιακη βοηθος να κανει τις δουλεις του σπιτιου να διαβασει τα παιδια να τα μεταφερει στα σχολεια και στα φροντιστηρια κ.τ.λ θελει μισθο 1500ευρω τουλαχιστο τη φορολογια κοιτατε μονο?????εξισου και στους 2 γονεις ΟΛΑ και οχι μονο φορολογικα οφελη αγαπητο ΔΓ ΓΟΝΙΣ
1 Φεβρουαρίου 2011 – 16:40:09
γεια σας επιτελους αυτο το θεμα να βγη στην δημοσιοτητα διοτι ειναι τραγικα αδικο να παιρνω 950 ευρω το μηνα να δινω τα 250 διατροφη συν ολα τα αλλα οταν το παιδι το εχω μαζι μου και να μην εχω καμμια φορολογικη απαλαγη και σκεφτομαι οτι ειναι δυνατον να μην το εχει σκεφτη κανενας υπουργοσ οικονομικων
1 Φεβρουαρίου 2011 – 13:08:36
Συγχαρητήρια για τις κινήσεις σας και για το διαφωτιστικό περιεχόμενο στο site. Η φορολογική αδικία αν μη τι άλλο μπορεί να επιτείνει τα προβλήματα ανάμεσα στους γονείς, μπορεί δηλαδή η αδικία αυτή να τονώσει το αίσθημα ‘ριξίματος’ που νιώθει ο ένας από τους δύο και να αποτελέσει αφορμή για επιπλέον ρήξεις και διαφωνίες.