25 Ιανουαρίου 2012
Το άρθρο 373-2-9 του Γαλλικού Αστικού Κώδικα
Σε εφαρμογή των δύο προηγούμενων άρθρων, η κατοικία του παιδιού μπορεί να καθοριστεί εκ περιτροπής (εναλλασσόμενη) στο σπίτι καθενός από τους γονείς ή στο σπίτι ενός από αυτούς. Μετά από αίτηση του ενός γονέα ή σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ τους για τον τρόπο της διαμονής του παιδιού, ο δικαστής μπορεί να διατάξει σαν προσωρινό μέτρο την εναλλασσόμενη κατοικία, καθορίζοντας και την διάρκειά της. Μετά από αυτό, ο δικαστής αποφασίζει οριστικά σχετικά με τη διαμονή του παιδιού είτε εναλλάξ στο σπίτι κάθε γονέα ή αποκλειστικά στο σπίτι ενός από αυτούς.
Όταν η κατοικία του παιδιού είναι καθορισμένη στην κατοικία ενός γονέα, ο οικογενειακός δικαστής αποφασίζει για τον τρόπο άσκησης του δικαιώματος εκπικοινωνίας του άλλου γονέα. Το δικαίωμα της επικοινωνίας, εφόσον το συμφέρον του παιδιού το επιβάλλει, μπορεί να ασκηθεί μέσα σε ένα χώρο συναντήσεων που καθορίζεται από τον δικαστή.
Το άρθρο 373-2-6
Ο δικαστής του οικογενειακού τμήματος του Μονομελούς Πρωτοδικείου ρυθμίζει τα θέματα που θα του υποβληθούν στα πλαίσια του παρόντος κεφαλαίου, με ιδιαίτερη έμφαση στη προστασία του συμφέροντος των ανήλικων παιδιών. Ο δικαστής μπορεί να λάβει τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλιστεί η συνέχεια και η αποτελεσματικότητα της διατήρησης των δεσμών μεταξύ του παιδιού και καθενός από τους γονείς. Συγκεκριμένα, μπορεί να διατάξει την εγγραφή στο διαβατήριο των γονέων την απαγόρευση εξόδου του παιδιού από το γαλλικό έδαφος χωρίς τη συγκατάθεση και των δύο γονέων.
Το άρθρο 373-2-7
Οι γονείς μπορούν ν’ ασκήσουν αγωγή στον οικογενειακό δικαστή προκειμένου να εγκρίνει τη σύμβαση με την οποία οργανώνουν τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας και καθορίζουν τη συμβολή καθενός στις δαπάνες διαβίωσης και την εκπαίδευση του παιδιού. Ο δικαστής επικυρώνει τη σύμβαση εκτός αν διαπιστώσει ότι δεν προστατεύει επαρκώς τα συμφέροντα του τέκνου ή εάν η συναίνεση των γονέων δεν δόθηκε ελεύθερα.
Το άρθρο 373-2-8
Στον δικαστή μπορούν επίσης να προσφύγουν ένας από τους γονείς ή δημόσια αρχή, που μπορεί στην ίδια να έχουν προσφύγει τρίτοι, γονείς ή όχι, προκειμένου να κρίνει για τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας και για την συνεισφορά καθενός από τηους γονείς στην διαβίωση και την εκπαίδευση του παιδιού.
Το άρθρο 373-2-9
Σύμφωνα με τα δύο προηγούμενα άρθρα, η κατοικία του παιδιού μπορεί να καθοριστεί εκ περιτροπής στην κατοικία κάθε γονέα ή το σπίτι ενός από αυτούς. Μετά από αίτηση του ενός γονέα ή σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ τους για την διαμονή του παιδιού, ο δικαστής μπορεί να διατάξει σαν προσωρινό μέτρο την εναλλασσόμενη κατοικία της διάρκεια της οποίας καθορίζει.
Μετά από αυτό, ο δικαστής λαμβάνει την οριστική απόφαση σχετικά με τη διαμονή του παιδιού εναλλάξ στο σπίτι κάθε γονέα ή το σπίτι ενός από αυτούς. Όταν η κατοικία του παιδιού έχει καθοριστεί στο σπίτι του ενός γονέα, ο οικογενειακός δικαστής αποφασίζει για την επικοινωνία του άλλου γονέα. το δικαίωμα επικοινωνίας, εφόσον το επιβάλει το συμφέρον του παιδιού, μπορεί να ασκείται σε ένα χώρο συνάντησης που θα καθοριστεί από τον δικαστή.
Άρθρο 373-2-10
Σε περίπτωση διαφωνίας, ο δικαστής προσπαθεί να συμβιβάσει τα μέρη. Για να διευκολύνει την αναζήτηση από τους γονείς μιας συναινετικής άσκησης της γονικής μέριμνας, ο δικαστής μπορεί να τους προτείνει σαν μέτρο την διαμεσολάβηση και αφού πάρει την γνώμη τους να καθορίσει ένα οικογενειακό διαμεσολαβητή για την προχωρήσει. Μπορεί να διατάξει να συναντήσουν έναν οικογενειακό διαμεσολαβητή που θα τους πληροφορήσει για το αντικείμενο και την διεξαγωγή αυτής της διαδικασίας.
Άρθρο 373-2-11
Κατά τη λήψη απόφασης για τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας, ο δικαστής λαμβάνει υπόψη :
1 Την πρακτική την οποία οι γονείς είχαν προηγουμένως ακολουθήσει ή τις προηγούμενες συμφωνίες που είχαν καταφέρει να συνάψουν προγενέστερα,
2 Τα συναισθήματα που εκφράζονται από το ανήλικο τέκνο σύμφωνα με το άρθρο 388-1,
3 Την ικανότητα του κάθε γονέα να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της να σεβαστεί τα δικαιώματα των άλλων,
4 Το αποτέλεσμα των πραγματογνωμοσυνών που ενδεχομένως διεξήχθησαν, λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία του παιδιού,
5 Τις πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν των πιθανών κοινωνικών ερευνών και κοινωνικών αντερευνών που προβλέπονται από το άρθρο 373-2-12.
Άρθρο 373-2-12
Πριν από οποιαδήποτε απόφαση για τον καθορισμό των όρων άσκησης της γονικής μέριμνας και του δικαιώματος επικοινωνίας ή που αναθέτει τα παιδιά σε ένα τρίτο, ο δικαστής μπορεί ν’ αναθέσει σε κάθε πρόσωπο που έχει τα τυπικά προσόντα να διεξάγει μια κοινωνική έρευνα. Αυτή έχει σαν σκοπό να συγκεντρώσει τις πληροφορίες πάνω στην κατάσταση της οικογένειας και τις συνθηκες στις οποίες ζουν και ανατρέφονται τα παιδιά. Εάν ένας γονέας αμφισβητεί τα πορίσματα της κοινωνικής έρευνας, μια αντέρευνα μπορεί με αίτηση του να διαταχθεί. Η κοινωνική έρευνα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην αντιδικία για την δίκη του διαζυγίου.
Άρθρο 373-2-13
Οι διατάξεις που περιέχονται στην εγκεκριμένη σύμβαση καθώς και οι αποφάσεις οι σχετικές με την άσκηση της γονικής μέριμνας μπορούν να τροποποιηθούν ή να συμπληρωθούν κάθε στιγμή από τον δικαστή, με την αίτηση ενός ή και των δύο γονέων ή της δημόσιας αρχής, που μπορεί επίσης σ’αυτήν να έχει προσφύγει ένας τρίτος, γονέας ή μη.
ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
Article 373-2-9 du Code Civil
En application des deux articles précédents, la résidence de l’enfant peut être fixée en alternance au domicile de chacun des parents ou au domicile de l’un d’eux. A la demande de l’un des parents ou en cas de désaccord entre eux sur le mode de résidence de l’enfant, le juge peut ordonner à titre provisoire une résidence en alternance dont il détermine la durée. Au terme de celle-ci, le juge statue définitivement sur la résidence de l’enfant en alternance au domicile de chacun des parents ou au domicile de l’un d’eux.
Lorsque la résidence de l’enfant est fixée au domicile de l’un des parents, le juge aux affaires familiales statue sur les modalités du droit de visite de l’autre parent. Ce droit de visite, lorsque l’intérêt de l’enfant le commande, peut être exercé dans un espace de rencontre désigné par le juge ».
Article 373-2-6
Le juge du Tribunal de grande instance délégué aux affaires familiales règle les questions qui lui sont soumises dans le cadre du présent chapitre en veillant spécialement à la sauvegarde des intérêts des enfants mineurs. Le juge peut prendre les mesures permettant de garantir la continuité et l’effectivité du maintien des liens de l’enfant avec chacun de ses parents. Il peut notamment ordonner l’inscription sur le passeport des parents de l’interdiction de sortie de l’enfant du territoire français sans l’autorisation des deux parents.
Article 373-2-7
Les parents peuvent saisir le juge aux affaires familiales afin de faire homologuer la convention par laquelle ils organisent les modalités d’exercice de l’autorité parentale et fixent la contribution à l’entretien et à l’éducation de l’enfant. Le juge homologue la convention sauf s’il constate qu’elle ne préserve pas suffisamment l’intérêt de l’enfant ou que le consentement des parents n’a pas été donné librement.
Article 373-2-8
Le juge peut également être saisi par l’un des parents ou le ministère public, qui peut lui-même être saisi par un tiers, parent ou non, à l’effet de statuer sur les modalités d’exercice de l’autorité parentale et sur la contribution à l’entretien et à l’éducation de l’enfant.
Article 373-2-9
En application des deux articles précédents, la résidence de l’enfant peut être fixée en alternance au domicile de chacun des parents ou au domicile de l’un d’eux. A la demande de l’un des parents ou en cas de désaccord entre eux sur le mode de résidence de l’enfant, le juge peut ordonner à titre provisoire une résidence en alternance dont il détermine la durée.
Au terme de celle-ci, le juge statue définitivement sur la résidence de l’enfant en alternance au domicile de chacun des parents ou au domicile de l’un d’eux. Lorsque la résidence de l’enfant est fixée au domicile de l’un des parents, le juge aux affaires familiales statue sur les modalités du droit de visite de l’autre parent. Ce droit de visite, lorsque l’intérêt de l’enfant le commande, peut être exercé dans un espace de rencontre désigné par le juge.
Article 373-2-10
En cas de désaccord, le juge s’efforce de concilier les parties. A l’effet de faciliter la recherche par les parents d’un exercice consensuel de l’autorité parentale, le juge peut leur proposer une mesure de médiation et, après avoir recueilli leur accord, désigner un médiateur familial pour y procéder. Il peut leur enjoindre de rencontrer un médiateur familial qui les informera sur l’objet et le déroulement de cette mesure.
Article 373-2-11
Lorsqu’il se prononce sur les modalités d’exercice de l’autorité parentale, le juge prend notamment en considération :
1° La pratique que les parents avaient précédemment suivie ou les accords qu’ils avaient pu antérieurement conclure ;
2º Les sentiments exprimés par l’enfant mineur dans les conditions prévues à l’article 388-1 ;
3º L’aptitude de chacun des parents à assumer ses devoirs et respecter les droits de l’autre ;
4º Le résultat des expertises éventuellement effectuées, tenant compte notamment de l’âge de l’enfant ;
5º Les renseignements qui ont été recueillis dans les éventuelles enquêtes et contre-enquêtes sociales prévues à l’article 373-2-12.
Article 373-2-12
Avant toute décision fixant les modalités de l’exercice de l’autorité parentale et du droit de visite ou confiant les enfants à un tiers, le juge peut donner mission à toute personne qualifiée d’effectuer une enquête sociale. Celle-ci a pour but de recueillir des renseignements sur la situation de la famille et les conditions dans lesquelles vivent et sont élevés les enfants. Si l’un des parents conteste les conclusions de l’enquête sociale, une contre-enquête peut à sa demande être ordonnée. L’enquête sociale ne peut être utilisée dans le débat sur la cause du divorce.
Article 373-2-13
Les dispositions contenues dans la convention homologuée ainsi que les décisions relatives à l’exercice de l’autorité parentale peuvent être modifiées ou complétées à tout moment par le juge, à la demande des ou d’un parent ou du ministère public, qui peut lui-même être saisi par un tiers, parent ou non.
