Η δημόσια διαβούλευση για τις ρυθμίσεις για το οιογενειακό δίκαιο ειναι ανοιχτή έως τη Πέμπτη 1η Απριλίου 2021.
ΜΠΕΙΤΕ ΕΔΩ ΣΤΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ
Γράψτε τη γνώμη σας σε κάθε άρθρο, προτείνετε αλλαγές, δώστε λύσεις.
Τώρα μπορείτε να μιλήσετε, είναι η ώρα σας. Μη τη χάσετε.
Σύλλογος Συνεπιμέλεια
Καταρχήν θα ήθελα για άλλη μια φορά να δώσω συγχαρητήρια για όλες τις άοκνες προσπάθειες σας όλα αυτά τα χρόνια. Ότι και να γίνει σας χρωστάμε πολλά. Επίσης θέλω να δώσω πραγματικά συγχαρητήρια σε μια μεγάλη ομάδας γυναικών οι οποίες είναι ΚΥΡΙΕΣ με όλη τη σημασία της λέξεως τόσο σε αυτήν την ιστοσελίδα όσο και στη δημόσια διαβούλευση οι οποίες σχολίασαν καταρχήν με ήθος και με πραγματικό γνώμονα την ισότητα και το συμφέρον του παιδιού. Είναι αρκετές πράγμα που δείχνει ότι υπάρχει ελπίδα κάποτε να γίνουμε δυτική κοινωνία και εμείς. Όσον αφορά στο νομοσχέδιο κατέληξα στα κάτωθι:
ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ
Αποκλειστική Επιμέλεια ή Συνεπιμέλεια
Άρθρο 1. Πως ακριβώς θωρακίζεται το συμφέρον του παιδιού μέσω της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων όταν δεν νομοθετείται η συνεπιμέλεια και η ισόχρονη διαβίωση του παιδιού με τους δύο γονείς; Η ευθύνη του γονέα που δεν “διαμένει συνήθως” περιορίζεται κυρίως στην οικονομική υποστήριξη του παιδιού/ιων και όχι στην πραγματική ανατροφή και στη συμμετοχή στην καθημερινότητα του.
Εναλλασσόμενη κατοικία
Άρθρο 56 ΑΚ “Ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει”. Δηλαδή ποια ακριβώς είναι η τροποποίηση του άρθρου σε σχέση με το παλαιότερο; Απλά νομοθετείται η νομολογία, αποενοχοποιείται ο δικαστής και η συνήθης αποκλίνουσα από την ήδη υφιστάμενη νομοθεσία πρακτική του με το να αποφασίζει τον τόπο κατοικίας του παιδιού/ιων μέσω της αποκλειστικής επιμέλειας θέτοντας αυτομάτως τον ένα γονέα ως πρωτεύοντα και τον άλλο ως δευτερεύοντα. Νομοθετείται επίσημα πλέον ο γονέας του Σαβ/κου.
Σχέδιο Ανατροφής (Parental Plan)
Άρθρο 1441 Απαιτείται να θεσμοθετηθεί η χρήση σχεδίου ανατροφής τέκνου (Parental Plan). Με τον τρόπο αυτό ο δικαστής δεν θα καλείται να αποφασίσει ουσιαστικά για την αφαίρεση της επιμέλειας από τον ένα γονέα αλλά για τον βέλτιστο τρόπο με τον οποίο θα μεγαλώσει ένα παιδί. Με αυτό θα ρυθμίζονται βασικές αρχές ανατροφής που κατ’ ελάχιστον πρέπει να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
α. Περίθαλψη (Τρόπος, Δαπάνες)
β. Εκπαίδευση
γ. Δραστηριότητες
δ. Άθληση
ε. Διακοπές
στ. Επικοινωνία με ανιόντες
Αυτό μπορεί να γίνει με την κατάρτιση τυποποιημένου ερωτηματολογίου από το αρμόδιο υπουργείο με την υποβοήθηση εξειδικευμένου προσωπικού όπως είναι οι παιδαγωγοί και οι παιδοψυχολόγοι.
Επικοινωνία γονέα – τέκνου
Άρθρο 1511 Ενώ το άρθρο μνημονεύει το συμφέρον του τέκνου, το οποίο εξυπηρετείται πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή των δύο γονέων στην ανατροφή και την φροντίδα καθώς και στην αποτροπή αποξένωσης του τέκνου με καθένα από τους γονείς του, επί της ουσίας παραμένει γράμμα κενό αφού δεν γίνεται ουσιαστική θεσμοθετημένη βελτίωση στις συνθήκες επικοινωνίας και συμμετοχής του ενός γονέα στην ανατροφή του παιδιού και πάλι δηλαδή, όπως και με την προηγούμενη νομολογία, παραμένει σε θεωρητικό επίπεδο και στην κρίση του εκάστοτε δικαστή.
Ανισότητα φύλλων – Τιμωρητική προδιάθεση δικαστών
Η μέχρι στιγμής πρακτική των δικαστών, η οποία έχει δημιουργήσει και νομική κουλτούρα, θέλει να μην σέβεται την ισότητα των δύο φύλλων και να δίνει προβάδισμα συνήθως στον ένα γονέα κατά κύριο λόγο στην μητέρα αδικαιολόγητα αφού μετά την παρέλευση των πρώτων 12-24 μηνών της ζωής του που σαφέστατα η μητέρα υπερέχει βιολογικά δεν συντρέχει κανένας τέτοιος λόγος. Κάθε πιθανότητα διαφορετικής απόφασης μέχρι τώρα προσέκρουε είτε σε συντεχνιακά κωλύματα (κατεστημένο αποφάσεων) είτε στον φόβο των τοπικών αντιδράσεων ή ακόμα και στην δημιουργία νέων δεδικασμένων. Επίσης, ακόμη και στην περίπτωση που η σύζυγος αποφασίσει μονομερώς για την διάλυση του γάμου τότε έρχεται η δικαστική απόφαση ανάθεσης της επιμέλειας στην γυναίκα να ολοκληρώσει την τραγωδία που υφίσταται ο άντρας σύζυγος. Δεν μπορεί μια απόφαση δικαστηρίου να έχει αναίτια τιμωρητικό χαρακτήρα.
Γνώμη τέκνου
Η γνώμη του παιδιού είναι απαραίτητη για τη λήψη της ορθής απόφασης από τον δικαστή. Πρέπει όμως να εξασφαλιστεί ότι η γνώμη του δεν έχει τύχει επηρεασμού, υποβολής ή ακόμα και εκφοβισμού. Για το λόγο αυτό είναι απολύτως απαραίτητη η σύσταση ομάδας ή υπηρεσίας πραγματικά ειδικών οι οποίοι να δύναται να γνωμοδοτούν επί της αντικειμενικότητας της απόφασης του παιδιού. Οι ειδικοί να προέρχονται από την επιστημονική κοινότητα που ασχολείται με την παιδοψυχολογία και τις ψυχοκοινωνικές επιστήμες. Η σύσταση τέτοιου σώματος είχε προβλεφθεί από το μακρινό 1996 (681 Γ του ΚΠολΔ στην παρ. 2), ουδέποτε συστάθηκε ενώ το 2015 (4335/2015) καταργήθηκε και η πρόβλεψη σύστασής του.
Γονική Μέριμνα – Επιμέλεια – Διεθνείς πρακτικές
Άρθρο 1513 Η μέχρι τώρα πρακτική θέλει οι δυο γονείς να έχουν συνήθως από κοινού την γονική μέριμνα ενώ ο δικαστής ουσιαστικά αφαιρεί την επιμέλεια από τον ένα γονέα, χωρίς να συντρέχει κανένας απολύτως λόγος και αποδίδει στον άλλο την αποκλειστική επιμέλεια. Σύμφωνα λοιπόν με το νέο νομοσχέδιο εισάγεται ο όρος «ο γονέας με τον οποίο το τέκνο συνήθως διαμένει». Ο δικαστής έτσι θα συνεχίσει ακριβώς αυτό που έκανε και στο παρελθόν «βαφτίζοντας» απλά την αποκλειστική επιμέλεια με άλλο όνομα. Δηλαδή θα προσδιορίσει το γονέα διαμονής ο οποίος ουσιαστικά θα μεγαλώσει το παιδί. Με τον τρόπο αυτό γίνεται μια απίστευτη προσπάθεια να καλυφθεί η αυθαιρεσία των δικαστών ρίχνοντας ένα πέπλο ασάφειας στην όλη διαδικασία στην προσπάθεια να ικανοποιήσει τις διεθνείς επιταγές όπως είναι το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ αλλά και της διεθνούς σύμβασης των δικαιωμάτων του παιδιού. Πλην όμως δεν υιοθετεί καμία καλή προτεινόμενη πρακτική από έγκυρους διεθνείς οργανισμούς.
Ανθρώπινα Δικαιώματα – Καταδίκες της Ελλάδας
Η αδυναμία ή άρνηση του γονέα της αποκλειστικής επιμέλειας να εξασφαλίσει την παρουσία του έτερου γονέα στη ζωή του τέκνου έχει λάβει καταδικαστικές ευρωπαϊκές αποφάσεις (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου – R.I κ.α. κατά Ρουμανίας) ενώ αντιτίθεται και στο άρθρο 9 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού της Νέας Υόρκης (κύρωση Ν. 2101/1992). Ληφθεί υπόψη ότι η συνεχόμενη άρνηση της χώρας μας να εκσυγχρονίσει και να εναρμονίζει την νομοθεσία της σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα έχεις ως αποτέλεσμα η Ελλάδα να παραμένει τρίτη σε καταδίκες για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και για το 2019 όπως και το 2018 μόλις μετά τη Ρουμανία και την Ουγγαρία ενώ στο συμβούλιο της Ευρώπης είναι έβδομη σε 47 χώρες μόλις 5 θέσεις από τη Τουρκία την οποία τόσο σφόδρα επικρίνει για τέτοιου είδους θέματα. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι η επιμέλεια να είναι κοινή και να αφαιρείται όταν συντρέχουν λόγοι και συγκεκριμένα κακής άσκησης, αδυναμίας, συμφωνίας επ’ αυτού των γονέων.
Ειδικές περιπτώσεις
Ιδιαίτερη μέριμνα πρέπει να δοθεί στις περιπτώσεις που, ο γονέας που δεν διαμένει συνήθως με το παιδί, λόγω αδήριτων επαγγελματικών υποχρεώσεων που καθιστούν αδύνατη την κατοίκηση ή την μετακόμισή του στην περιοχή που διαμένει το τέκνο και ιδιαίτερα όταν αυτή είναι σε δυσπρόσιτη ηπειρωτική περιοχή ή νησί που εμπεριέχει επιπλέον δυσκολίες στη μετακίνηση του γονέα προς αυτό. Θα πρέπει να μνημονεύεται η ιδιαιτερότητα και να αποτυπώνεται σαφώς στον τρόπο και τον χρόνο επικοινωνίας δίνοντας περισσότερο χρόνο τα σαβ/κα και στις διακοπές αφού είναι αδύνατη η μετάβαση στον τόπο διαμονής του τέκνου τις καθημερινές. Αντίστοιχα, να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη τα τεράστια έξοδα αεροπορικών ή ακτοπλοϊκών εισιτηρίων, ξενοδοχείων κλπ που σε περιόδους αιχμής διπλασιάζονται τουλάχιστον.
Τέκνα εκτός γάμου
Άρθρο 1515 Κάθε παιδί που γεννήθηκε εκτός γάμου πρέπει να απολαμβάνει κοινής ανατροφής από τους δύο γονείς εκτός αν συντρέχουν λόγοι αντίθετοι προς το συμφέρον του παιδιού και μόνο.
Λήψη Μονομερών Αποφάσεων από τον γονέα της επιμέλειας
Άρθρο 1516 Να καθορισθούν κατηγορίες πράξεων που μπορούν να αποφασισθούν μονομερώς κι αυτό για να αποφευχθούν αυθαιρεσίες που εμπίπτουν της γονικής μέριμνας ή δύναται να έχουν κακόβουλη πρόθεση όπως αυτό της οικονομικής εξάντλησης του έτερου γονέα.
Απομάκρυνση τέκνου από τη νόμιμη κατοικία
Άρθρο 1519 Στη δεύτερη παράγραφο θα πρέπει να προβλεφθεί η άμεση επιστροφή του τέκνου στην νόμιμη κατοικία του προκειμένου να αποφεύγονται να δημιουργούνται de facto καταστάσεις με τη μονομερή απομάκρυνση του παιδιού από την μέχρι πρότινος κατοικία του μέχρις ότου εκδικασθεί η τυχόν λήψη ασφαλιστικών μέτρων που μπορεί να έχει μεγάλο χρόνο ολοκλήρωσης της διαδικασίας και θα καταστήσει επισφαλή την προάσπιση των δικαιωμάτων του ενός γονέα όσο και του ιδίου του τέκνου.
Χρόνος Επικοινωνίας – Μέριμνα για ειδικές περιπτώσεις
Άρθρο 1520 Στην παράγραφο 1 στον χρόνο επικοινωνίας θα πρέπει να καθορίζονται ρητά οι διανυκτερεύσεις ως χρόνος επικοινωνίας αφού ο ελεύθερος χρόνος αφενός είναι υποκειμενικός αφετέρου είναι ευάλωτος σε κακόβουλες προθέσεις με υπερφόρτωση του προγράμματος ενός παιδιού με δραστηριότητες άσχετες με την προαγωγή του πνευματικού ή αθλητικού του επιπέδου. Συναφώς, τυχόν 3ωρες συναντήσεις εντός της εβδομάδας δεν δύναται να λογιστούν ως ποιοτικός χρόνος μιας και εκεί συμπεριλαμβάνονται και οι μετακινήσεις. Στην περίπτωση δε που το παιδί διαμένει εκτός νομού ή σε νησί γεγονός που καθιστά αδύνατη την συχνή μετάβαση του ενός γονέα, είτε λόγω απόστασης είτε για οικονομικούς λόγους π.χ. λόγω απαίτησης χρήσης αεροπορικών μέσων, στερώντας έτσι την καθημερινή φυσική παρουσία του ενός γονέα πρέπει απαραιτήτως ο χρόνος να διατίθεται σε επιπλέον διανυκτερεύσεις κατά τη διάρκεια των διακοπών. Συνεπώς στην ελάχιστη επικοινωνία θα πρέπει να καθορίζεται ρητά ότι περιλαμβάνονται οι διανυκτερεύσεις ενώ προσθετικά θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη ιδιαιτερότητες όπως οι αντικειμενικές δυσκολίες μετάβασης ή ιδιαιτερότητες του επαγγέλματος του γονέα π.χ. στρατιωτικός, ναυτικός κ.λ.π. Θεωρείται δεδομένο ότι αυτά δεν πρέπει να ισχύουν σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης εγκληματικής συμπεριφοράς. Επίσης είναι παράλογο να υπάρχουν περιορισμοί στην τηλεφωνική επικοινωνία του τέκνου με τον ένα γονέα όπως η πρακτική των δικαστών έχει επιβάλει (συνήθως 4 φορές την εβδομάδα) ενώ θα πρέπει να είναι ελεύθερη και σύμφωνη με το πρόγραμμα δραστηριοτήτων του παιδιού.
Πρόταση εφαρμογής συνεπιμέλειας – τόπου κατοικίας – Επικοινωνίας – Ειδικές περιπτώσεις
Μια πρόταση προς επίλυση της δυσκολίας στην εναλλασσόμενη κατοικία είναι το τέκνο να διαμένει με τον ένα γονέα μέχρι την ολοκλήρωση του δημοτικού σχολείου και τον άλλον κατά το γυμνάσιο-λύκειο έτσι ώστε δεν θα διαταράσσεται η καθημερινότητα του παιδιού ενώ το παιδί θα έχει τη δυνατότητα συμβίωσης και με τους δύο γονείς. Ακόμη, ως τόπος κατοικίας του τέκνου, στις περιπτώσεις που είναι αδύνατη η εναλλασσόμενη κατοικία, να καθορισθεί σαφώς η τελευταία κοινή κατοικία των γονέων για να αποφευχθούν φαινόμενα απομάκρυνσης του τέκνου από αυτή με σκοπό την πρόκληση δυσχέρειας στην φυσική επικοινωνία του άλλου γονέα, ενώ θα μπορεί να διαμένει εξίσου στις κατοικίες των γονέων του όπου είναι εφικτό.
Επικοινωνία με ανώτερους ανιόντες
Στην παράγραφο 2 θα πρέπει να καθορισθεί στοιχειώδης επικοινωνία τόσο τηλεφωνική μέσω της διαθέσιμης τεχνολογίας (skype, viber, τηλεφωνική κλήση), όσο και φυσική επικοινωνία δια παρουσίας με τους ανώτερους ανιόντες και τα αδέλφια του ιδιαίτερα στην περίπτωση που οι ανώτεροι ανιόντες ή αδελφοί διαμένουν σε άλλο νομό ή νησί εκτός αν συντρέχουν σοβαροί λόγοι αντίθετοι προς το συμφέρον του παιδιού. Είναι συχνό το φαινόμενο το παιδί να περνά τεράστιο μέρος του ελεύθερου του χρόνου με τους παππούδες από τη μια πλευρά, λόγω εργασιακών υποχρεώσεων του ενός γονέα πράγμα λογικό μεν, από την άλλη δε, να μην καθορίζεται σαφώς η ελάχιστη κατά τρόπο και είδος επικοινωνία των παππούδων από τον άλλο γονέα και του παιδιού εκτός αν αυτοί κινηθούν για άλλη μια φορά νομικά για να διεκδικήσουν το αυτονόητο.
Κακή άσκηση επιμέλειας – Δημιουργία μηχανισμού κοινωνικής προστασίας
Άρθρο 1532 Στο εδάφιο κακής άσκησης θα πρέπει να προβλεφθούν άμεσες ενέργειες διόρθωσης του προβλήματος που δημιουργείται από τον γονέα όπως αυτό της μη καταβολής διατροφής ή της παρεμπόδισης επικοινωνίας. Κι αυτό γιατί ενώ συντελούνται οι πράξεις αυτές μέχρι να εκδικασθούν και να ληφθεί τελεσίδικη απόφαση, στο μεν τέκνο δεν καταβάλλεται η διατροφή που του αναλογεί με ότι αυτό συνεπάγεται για την διαβίωση του, ενώ στην περίπτωση παρεμπόδισης επικοινωνίας υπάρχουν φαινόμενα που για τον γονέα που προκαλεί το κώλυμα και καταφέρνει να αποφύγει την προσαγωγή του, στο πλαίσιο της αυτόφωρης διαδικασίας, εκκρεμούν δεκάδες μηνύσεις οι οποίες μέχρι να εκδικασθούν έχουν μόνο ένα αποτέλεσμα. Την πλήρη αποξένωση του παιδιού από τον άλλο γονέα αφού μπορεί και να περάσουν χρόνια μέχρι να βγει μια οριστική απόφαση. Πρέπει λοιπόν να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός κοινωνικής προστασίας ο οποίος θα έχει τη δυνατότητα προσωρινής μεν αλλά άμεσης παρέμβασης.
Περιπτώσεις εγκληματικών πράξεων
Επειδή τελευταίως οι επικριτές της συνεπιμέλειας προτάσσουν ως επιχείρημα την ενδοοικογενειακή βία πράγμα που σημαίνει ότι ξαφνικά η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων κυρίως ανδρών βιαιοπραγούν ή και ασελγούν πάνω στα παιδιά τους, πράγμα το οποίο νομίζω ότι είναι απαράδεκτο και προσβλητικό με τον τρόπο που γενικεύεται, εντούτοις στις περιπτώσεις που αποδεικνύονται αυτά ή υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για αυτό να λαμβάνονται άμεσα μέτρα προστασίας του παιδιού καθώς και δράσεις για τον περιορισμό του θύτη αλλά και αυστηροποίηση των ποινών. Αντίστοιχα σε περίπτωση που διαπιστωθεί συκοφαντική προσπάθεια από την άλλη πλευρά να υφίστανται αντίστοιχες δράσεις-ποινές αφού ακόμα και μια συκοφαντία θα έχει τεράστια επίπτωση στον ψυχισμό του παιδιού αλλά και τη σχέση του με τον γονέα που συκοφαντείται. Άλλη μια περίπτωση στην οποία απαιτείται η συνδρομή της επιστημονικής κοινότητας μέσω της δημιουργίας μιας κατάλληλης υπηρεσίας που θα γνωμοδοτεί σε τέτοιες περιπτώσεις προκειμένου να λαμβάνονται άμεσες αποφάσεις για την προστασία πρωτίστως του παιδιού αλλά και των γονέων.
Κεφάλαιο Ε Μεταβατικές διατάξεις άρθρο 18. Τα κεφάλαια Β’ και Γ’ θα πρέπει να έχουν δυνατότητα αναδρομικής ισχύος καθόσον η συντριπτική πλειοψηφία των προβληματικών περιπτώσεων αφορά σε περιπτώσεις που έχει ήδη εκδοθεί απόφαση με την προϋπάρχουσα νομολογία και αποκλίνουσα δικαστική πρακτική. Σε αντίθετη περίπτωση θα υπάρξουν μαζικές προσφυγές στα δικαστήρια που θα προκαλέσουν κορεσμό σε αυτά, αναίτιες καθυστερήσεις και όχι μόνο δεν θα λύσουν το πρόβλημα τόσο της αποξένωσης των γονέων με τα παιδιά όσο και της εξωδικαστικής επίλυσης των διαφορών αλλά θα πυροδοτήσει ένα νέο και αέναο γύρο αντιδικιών.
Ισχύς της τροπολογίας
Η ισχύς της τροπολογίας πρέπει να είναι άμεση και όχι από 30 Ιουνίου πρωτίστως διότι ένεκα της πανδημίας η επικοινωνία τέκνων με γονείς – παππούδες έχει δυσχεράνει εξαιρετικά συνεπώς είναι μια ευκαιρία να έλθουν ξανά κοντά οι οικογένειες αλλά και αν απαιτείται η προσφυγή σε δικαστήριο για τροποποίηση των ήδη υπαρχουσών αποφάσεων μετά την 30 Ιουνίου το εναπομείναν χρονικό διάστημα μέχρι να διακόψουν τις εργασίες τους τα δικαστήρια για καλοκαιρινή ανάπαυλα είναι πολύ μικρό και θα χαθεί και αυτό το καλοκαίρι.
Αντικειμενικά κριτήρια διαβίωσης – Υπολογισμός ύψους διατροφής
Δεν γίνεται πουθενά μνεία για δημιουργία αντικειμενικών κριτηρίων υπολογισμού καταβολής διατροφής κι αυτό γιατί δεν αξιοποιούνται τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται για αντίστοιχες περιπτώσεις διαμάχης με τράπεζες για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά ή υπολογισμό δόσης δανείου κλπ. Όταν λοιπόν ο κατώτατος μισθός είναι 650 ευρώ στην Ελλάδα εμφανίζονται γονείς που καταθέτουν στο δικαστήριο ότι τετράχρονα και πεντάχρονα παιδιά έχουν μηνιαίες ανελαστικές δαπάνες 600-700 ευρώ με αποτέλεσμα ο δικαστής ως άλλος Σολομώντας να χωρίζει το ποσό στα δύο και να αναγνωρίζει από τη μια πλευρά το ποσό ως υπηρεσίες και από την άλλη να διατάσσει διατροφή σε ανθρώπους που αδυνατούν να καλύψουν τις στοιχειώδης ανάγκες επιβίωσης οδηγώντας τους είτε στην εξαθλίωση είτε στην μη εφαρμογή της δικαστικής απόφασης με ότι αυτό συνεπάγεται. Αν το παιδί έχει πάγιες ανάγκες σε αυτό το ύψος δεν είναι λογικό να έχει τουλάχιστον αντίστοιχες ο γονέας που καλείται να καλύψει και έτερες ανάγκες;
Συμπεράσματα
Από τις μέχρι τώρα προτάσεις του νομοσχεδίου φαίνεται ότι οδεύουμε προς την νομοθέτηση της πολυετούς νομολογίας μη λαμβάνοντας υπόψη τις διεθνείς πρακτικές τις εισηγήσεις ειδικών και φορέων αρμόδιων για τέτοιου είδους θέματα ενώ οι όποιες βελτιώσεις δεν είναι αντάξιες των προσδοκιών λαμβανομένου υπόψη ότι χρειάστηκαν περίπου 40 χρόνια για να αναμορφωθεί το εν λόγω δίκαιο. Παραμένουν οι πολυετείς αντιδικίες, η μη θέσπιση αντικειμενικών κριτηρίων διαβίωσης και καταβολής διατροφής, παραμένει ο γονέας επισκέπτης του Σαβ/κου, παραμένει ο ρόλος του τέκνου ως τρόπαιο διαμάχης, παραμένει η ανισότητα μεταξύ των φύλλων όπως έχει διαμορφωθεί όλες αυτές τις δεκαετίες στο συγκεκριμένο θέμα, διατηρούνται οι εξαιρέσεις για τα παιδιά εκτός γάμου, αποκλείονται τα σύμφωνα κοινής επιμέλειας, δεν προβλέπεται μηχανισμός επίβλεψης – λειτουργίας της επιμέλειας, δεν προβλέπεται η σύσταση ειδικών συμβουλευτικών υπηρεσιών, η κατοικία του τέκνου παραμένει ως είχε απλά όχι στον γονέα της αποκλειστικής επιμέλειας αλλά σε αυτόν που «συνήθως» διαμένει, ο χρόνος επικοινωνίας ορίζεται ως το 1/3 με απόλυτη ασάφεια (πως καθορίζεται ο ελεύθερος χρόνος ενός παιδιού;) αφού δεν διευκρινίζεται αν αφορά σε διανυκτερεύσεις, και χωρίς να καθορίζεται ως ίσος ο χρόνος των διακοπών ενώ εξαιρούνται από τη μεταβατική διάταξη οι μέχρι τώρα εκδοθείσες αποφάσεις. ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΑΞΙΟ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΕΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΕΠΕΞΡΓΑΖΟΜΑΣΤΕ;
Είναι πολύ σημαντικό να υπάρξει αρμόδιος φορέας που να πλαισιώνεται από επιστήμονες, όπου θα μπορεί να απευθύνεται ο γονέας όταν θέλει να καταγγείλει κάτι.
Ένας φορέας που αποκλειστική ευθύνη θα έχει την οικογένεια και μόνο.
Ένας φορέας με γνώμονα την επιμόρφωση, την υποστήριξη των γονέων προκειμένου να αντιλαμβάνονται τα λάθη τους.
Ένας φορέας με κύρος και αντανακλαστικά, όπου θα μπορεί να απευθύνεται ο γονέας έχοντας εμπιστοσύνη για αποτέλεσμα.
Χωρίς ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ πλαίσιο υποστήριξης, τα παιδιά θα εξακολουθήσουν να είναι θύματα αυτού που σωστά ονομάζεται ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ.
Τα παιδιά μας δεν είναι τρόπαιο κανενός από τους 2 γονείς. Όπως λένε στην ενδοοικογενειακη βία που δεν έχει φύλλο στο ότι πρέπει να αφαιρείται η γονική μέριμνα είναι σωστό. Πρέπει να αποδεικνύεται βεβαίως με αληθινά στοιχεία και όχι με κόπι πειστ αποφάσεις. Στο φαινόμενο της γονεικης αποξένωσης που ασκεί ο εκάστοτε γονέας και συγκεκριμένα πιο πολύ η μάνα στο κάθε παιδί της αραγε θα αφαιρεθεί η γονική μέριμνα γιατί εδώ είναι που έχουμε ενδοοικογενειακη βία. Ίσος χρόνος και απ τους 2 γονείς και εναλασσομενη κατοικία. Εμείς είμαστε των παιδιών και μας θέλουν και τους 2 στη ζωή τους. Και ειδικά ο πατέρας δεν είναι ψυχρός όπως θέλουν να λένε κάποιες μαμάδες αλλά όταν βάζουν στη μέση τα παιδιά και τα δηλητηριαζουν και αυτός ο πατέρας πως να αντιμετωπίσει την κατάσταση για το καλο του παιδιού.
Πως φτασαμε απο την αυτονοητη συνεπιμελλεια στην διαβουλευση???? Ο Τσιαρας που κρυφτηκε???
Λοιπον για να τελειωνουμε το αθλιο αυτο παιχνιδι εις βαρος των παιδιων 2 ειναι τα αρθρα που πρεπει οπωσδηποτε να εφαρμοστουν και να δειτε που μερμτα ολα υα ερθουν εκει που πρεπει.
Α) τα παιδια δεν φευγουν απο τον δημο της τελευταιας οικογεν κατοικιας( αρα κοβονται οι απειλες αποτην μανα :παω στη μαμα μου Θεσ/νικη-παθων.)
Β) ιση κατανομη εξοδων των παιδιων κ για τους 2 γονεις(χωρις το προσχημα του χρονου για την μαμα που παντα παιρνει την επιμελεια κ το μαυρο χρημα)
Μετα απ αυτα ελατε να μου πειτε ποσσες “μαναδες” – εππαγγελματιες πρωην θα θελουν την αποκλειστικη επιμελεια. Τελος το κρυψιμο πισω απο το δακτυλο.
Το δεδικασμένο που η μητερα παιρνει την επιμέλεια των παιδιών, πρεπει να σταματησει.ειναι δικαιο και οι δυο γονείς να απολαμβανουν ομοια τα παιδια τους,να αναλαμβανουν αμφότεροι τις ευθυνες και τις οικονομικες υποχρεώσεις (μισα μισα)….ειναι δίκαιο κ ουσιαστικό τα παιδια να έχουν και τους δυο γονεις κοντα τους,υγιείς και ηρεμους σε ξεχωριστά σπιτια. Ειναι οδυνηρό να βλεπουμε κυριως αντρες_ομήρους σε γάμους υπο την απειλή οτι θα “χασουν” τα παιδια τους απο τη μητερα των παιδιων. Υπο αυτο το φοβο,πολλοι γαμοι συντηρούνται σε κοινο σπιτι,με κακες σχέσεις γονιων…δημιουργώντας αρρωστες κ προβληματικες εικονες κ αξιες στα παιδια,που με σειρα τους αναπαραγουν επισης ανουσιους γαμους κ σπιτια.
Συγχαρητήρια κ παλι για τ αυτονόητα!Όλα από κοινού κ ίση μεταχείριση σε όλα τα θέματα.
Συγχαρητήρια για τη προσπάθεια. Χωρίς εγωισμούς από καμία μεριά κ ενώ είναι πασιφανέστατο ότι το σύστημα δεν είναι δίκαιο αυτή τη στιγμή σε γενικεσ Γραμμές θα πρέπει το νομοσχέδιο να περιλαμβάνει Κοινή επιμέλεια -ανατροφή κ ελάχιστο χρονο 3 φορές την εβδομάδα δηλαδή 12 το μήνα κ μέγιστο 15 απ τη στιγμή που το επιτρέπουν οι συνθήκες κ εκατερωθεν οι γονείς να είναι σωστοί ως προς το τέκνο πρώτα κ μετά μεταξύ τους.
Ανθρωπινο δικαιωμα ειναι ηδη, εν ετη 2021 σε ζευγαρια ομοφυλοφυλλων να αποκτουν και να ζουν με τα
δικα τους παιδια.
Γιατι ο φυσικος πατερας δεν εχει το δικαιωμα να ζει με το παιδι του; !!!!!
Να το παει στο σχολειο..να το παρει απο αυτο..
Ανθρωπινο δικαιωμα δεν ειναι;
Δικαιοσύνη για τα παδια των χωρισμενων γονιών.Ισος χρόνος,από κοινού αποφάσεις…
Υποφέρουν οι πατεράδες και η δικαιοσύνη κλείνει τα μάτια στην συμφορά.
θα πρότεινα στον σύλλογο αν πλέον
οι γιαγιάδες μανάδες πατεράδες επιτρέψουν στον συντεχνίτη Υπουργό να περάσει ένα “έκτρωμα” για να εξυπηρετήσει το 0,02% του γκρι και των συντεχνιτών,
αν δεν οργανωθούν υπό την σκεπή του Συλλόγου και των ανθρώπων του που αμισθί ανάλωσαν αμέτρητες ώρες απο την ζωή τους για να έχουν τα παιδιά και τους ΔΥΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΎΣ ΓΟΝΕΊΣ στην ζωή τους,
αν δεν στείλουν σπίτι του τον ψεύτη παλιάνθρωπο που παίζει με τις ζωές των παιδιών μας,
να σταματήσουν να ασχολούνται…
Δεν έχει νόημα το έγκλημα να αφορά 1.500.000 κόσμο…και να μην έχει πέσει η κυβέρνηση.
Μόνο Στην χώρα της σφαλιάρας στον ραγιά συμβαίνουν αυτά.
ΓΟΝΕΪΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ = ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ
Απλές ξεκάθαρες λύσεις, εφόσον επιθυμεί ο πατέρας, γιατί ας μην κρυβόμαστε 95% τα παιδιά δίνονται στη μάνα,
Μία εβδομάδα διαμονή στο ένα σπίτι μία εβδομάδα διαμονή στο άλλο σπίτι, η ανά δεκαπενθήμερο αν υπάρχει απόσταση μεταξύ σπιτιών, έτσι τα έξοδα είναι μοιρασμένα και δεν χρειάζονται διατροφές, και οι δύο γονείς προσπαθούν το καλύτερο για το παιδί έτσι ώστε να είναι ευχαριστημένο στη διαμονή του σε κάθε σπίτι.