Νομοσχέδιο για αλλαγές στον τρόπο εφαρμογής των δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας

Αναρετήθηκε στη δημόσια διαβουλευση σχέδιο νόμου για την επιτάχυνση της πολιτικής δικονομίας.  Δείτε το  τον ακόλουθο σύνδεσμο http://www.opengov.gr/ministryofjustice/?p=15148

Από τις πολλές χρήσιμες αλλαγές  που αφορούν όλες τις δίκες, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το άρθρο 64 που παρατίθεται. Δείτε και το ισχύον σήμερα άρθρο 950 για να επισημάνετε τις διαφορές.

 

Άρθρο 64 Απόδοση ή παράδοση τέκνου – Τροποποίηση παρ. 2 και κατάργηση παρ. 3 άρθρου 950 ΚΠολΔ

Στο άρθρο 950 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, η παρ. 2 αντικαθίσταται, η παρ. 3 καταργείται και το άρθρο 950 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 950

1. Με την απόφαση με την οποία διατάζεται η απόδοση ή παράδοση τέκνου καταδικάζεται ο γονέας που έχει το τέκνο να εκτελέσει αυτή την πράξη και με την ίδια απόφαση, για την περίπτωση που δεν την εκτελέσει, απαγγέλλεται αυτεπαγγέλτως χρηματική ποινή έως εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ υπέρ του αιτούντος την απόδοση ή παράδοση και σε προσωπική κράτηση έως ένα έτος. Αν το τέκνο δεν βρεθεί, εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 861 έως 866.
2. Αν παρεμποδίζεται το δικαίωμα της προσωπικής επικοινωνίας του γονέα με το τέκνο, το δικαστήριο που ρυθμίζει το δικαίωμα της προσωπικής επικοινωνίας του γονέα με το τέκνο καθορίζει τα χρονικά διαστήματα αυτής και απειλεί, και αυτεπάγγελτα, σε βάρος εκείνου που εμποδίζει κάθε φορά την επικοινωνία, για κάθε παράβαση, χρηματική ποινή έως δέκα χιλιάδες (10,000.00) ευρώ και προσωρινή κράτηση έως ένα (1) έτος. Η παρεμπόδιση του δικαιώματος της προσωπικής επικοινωνίας του γονέα με το τέκνο βεβαιώνεται με έκθεση δικαστικού επιμελητή, ο οποίος παρευρίσκεται κατά τον ορισθέντα χρόνο έναρξης της επικοινωνίας.».

 

Άρθρο 950 που σήμερα ισχύει

1. Με την απόφαση με την οποία διατάζεται η απόδοση ή παράδοση τέκνου καταδικάζεται ο γονέας που έχει το τέκνο να εκτελέσει αυτή την πράξη και με την ίδια απόφαση, για την περίπτωση που δεν την εκτελέσει, απαγγέλλεται αυτεπαγγέλτως χρηματική ποινή έως εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ υπέρ του αιτούντος την απόδοση ή παράδοση και σε προσωπική κράτηση έως ένα έτος. Αν το τέκνο δεν βρεθεί, εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 861 έως 866.
2. Αν παρεμποδίζεται το δικαίωμα της προσωπικής επικοινωνίας του γονέα με το τέκνο, η απόφαση που ρυθμίζει την επικοινωνία μπορεί να απειλήσει με χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση εκείνον που εμποδίζει την επικοινωνία και εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 947.
3. Κατά την επικύρωση από το δικαστήριο της κατά το άρθρο 1441 του Αστικού Κώδικα συμφωνίας των συζύγων, με την οποία ρυθμίζεται η επιμέλεια των τέκνων, διατάσσεται αυτεπαγγέλτως και η απόδοση ή η παράδοση του τέκνου στον γονέα στον οποίο ανατίθεται η επιμέλεια και εφαρμόζεται κατά τα λοιπά η πρώτη παράγραφος του παρόντοςτο τέκνο εφαρμόζεται αναλόγως η δεύτερη παράγραφος του παρόντος άρθρου.

 

 

Πρέπει α ψηφιστεί αυτή η αλλαγήκαι να  θεραπεύσει τη κακοποιητική πρακτική δεκαετιών.

 

Πρέπει επίσης  την εισαγωγή της από κοινού και εξίσου γονικής μέριμνας, ν’’ ακολουθήσουν και άλλες αλλαγές.

 

Μερικές σκέψεις ως προς το προς διαβούλευση άρθρο.

 

(α) Ο δικαστικός επιμελητής θα συντάσσει βεβαίωση, δηλαδή δημόσιο έγγραφο που παράγει πλήρη απόδειξη και δεν επιτρέπεται ανταπόδειξη. Αυτό θα γράφει ότι πήγε στον τόπο και χρόνο της επικοινωνίας που είχε διαταχθεί αλλά η επικοινωνία δεν έγινε γιατί παρεμποδίστηκε.

Συμπεραίνουμε ότι αυτή η διάταξη αφορά τις δικαστικές αποφάσεις και τα συμφωνητικά σε συναινετικά διαζύγια, μόνο όμως όσα έχουν προβλέψει την εφαρμογή του άρθρου 950. Επίσης ότι αφορά και τις αποφάσεις που ήδη έχουν εκδοθεί.

 

Ήταν χρόνιο αίτημα του συλλόγου Συνεπιμέλεια η βεβαίωση της παρεμπόδισης επικοινωνίας από δημόσια αρχή. Είναι η πρακτική που ακολουθείται σε άλλες χώρες στις οποίες μάλιστα ο δικαστικός επιμελητής επιβάλλει και εισπράττει τις χρηματικές ποινές.

 

Την αλλαγή τη βλέπουμε σα μια αρχή γιατί όλο η από κοινού και εξίσου γονικής μέριμνας θα τιναχθεί στον αέρα αν δεν ακολουθήσει η σύσταση δημόσιου σώματος δικαστικών ψυχοκοινωνικών υπηρεσιών που θ’ αμείβονται όπως και οι δικαστικοί επιμελητές. Έχουμε αναφερθεί εκτενώς σε αυτή την ανάγκη κατά το μακρύ διάστημα που προηγήθηκε της ψήφισης της συνεπιμέλειας.

 

Που εντοπίζουμε το πρόβλημα : Ο δικαστικός επιμελητής καταγράφει ότι βλέπει. Αν ρθει, και κτυπήσει μαζί με τον δικαιούχο της επικοινωνίας τα κουδούνι της εξώθυρας, μπορεί να εμφανιστεί το τέκνο και να πε «δε θέλω να πάω». Αυτό θα καταγράψει.

 

Το μόνο πρακτικό αποτέλεσμα  θα είναι, αυτός που παρεμποδίζει την επικοινωνία, να πάρει έναδημόσιο έγγραφο απαλλαγής του από κάθε ευθύνη, έγγραφο που θα έχει μάλιστα πληρώσει ο άλλος γονιός,  αυτός που παρεμποδίζεται.

 

Για να λειτουργήσει η προτεινόμενη διάταξη, θα έπρεπε να προστεθεί μία γραμμή που να προβλέπει την διενέργεια δικαστικής πραγματογνωμοσύνης στη περίπτωση αυ΄τη,  ώστε να κρίνει το δικαστήριο την αιτία της όποιας στάσης του τέκνου.

Για να διαπιστωθεί έτσι αν υπάρχει κάποιος λόγος που δτο παιδί έχει αυτή τη γνώμη ή εάν αυτή είναι αποτέλεσμα επηρεασμού. Δηλαδή αν υπάρχει προσπάθεια διάρρηξης σχέσεων γονέως και τέκνου.

Και η διερεύνηση είναι ευθύνη του δικαστηρίου, όχι του εισαγγελέα ανηλίκων.  Το δικαστήριο εκδίδει την απόφαση, το δικαστήριο έχει και την υποχρέωση να φροντίσει για την εφαρμογή της (ΕΔΔΑ, Φουρκιώτης κατά Ελλάδος).

 

Το μείζον ζήτημα της γνώμης του παιδιού θα μας απασχολήσει σύντομα, με την εφαρμογή του νόμου της συνεπιμέλειας και θα δοθεί η ευκαιρία να εμβαθύνουμε σε αυτό.

 

(β) Το δικαστήριο και αυτεπάγγελτα επιβάλει ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ποινή.

Κατά τη γνώριμη σε όλους πρακτική των δικαστηρίων, πρώτον μόνο αν το ζητήσει ο διάδικος διατάσσεται η χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση, και αν την έχει διατάξει, γίνονται πολλές, ίσως και δεκάδες, παραβάσεις, και ο παρεμποδιζόμενος πρέπει να ξαναπάει στο δικαστήριο για να επιβάλει τη ποινή. Όταν έρθει η ώρα της ποινής λέει το δικαστήριο ότι όλες οι παραβάσεις συνιστούν μία πράξη και επιβάλλει μία ποινή.

 

Με το νομοσχέδιο προβλέπεται και από μόνο του το δικαστήριο (αυτεπάγγελτα) να προβλέψει ποινές και επιπλέον οι ποινές επιβάλλονται σε αυτόν που ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ εμποδίζει την επικοινωνία για ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΒΑΣΗ.

 

(γ) Ορθά επίσης καταργείται η τρίτη παράγραφος γιατί δεν συνάδει με καθεστώς από κοινού και εξίσου γονικής μέριμνας. Άλλωστε η «παράδοση» ταιριάζει για τα πράγματα και όχι για ένα παιδί.

 

Η επιτυχία του νέου νόμου της συνεπιμέλειας θα κριθεί από το αν θα ολοκληρωθούν όλες οι συνακόλουθα αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Επί του έργου, αρχίζοντας από τη προκείμενη.

 

Ι. Παπαρρηγόπουλος, δικηγόρος ΔΣΑ