Η από κοινού και εξίσου γονική μέριμνα ψηφίστηκε από τη Βουλή και είναι νόμος του κράτους.
Σκόπιμα έμεινα μακριά σας μερικές μέρες.
Για ν’ αποστασιοποιηθούμε όλοι από τις εξελίξεις.
Για ν’ αφήσουμε πίσω μας την έντονη πολιτική αντιπαράθεση που συνόδευσε τη ψήφισή του νόμου.
Με κάνει και ντρέπομαι που κάποιοι μπλέξανε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, που αφορά τα παιδιά μας, με τη πολιτική.
Με απογοητεύει η έλλειψη επικοινωνίας και ο διάλογος κωφών που προηγήθηκε της ψήφισης.
Το μόνο που δε με ξάφνιασε είναι η αντίσταση στην αλλαγή.
Η άρνηση της συνεπιμέλειας από ανθρώπους με συντηρητικές αντιλήψεις.
Και από επαγγελματικά συμφέροντα.
Και από αυτούς που με σοβαροφάνεια έγραφαν για τη βιοκοινωνική ανωτερότητα της μητέρας.
***
Θα μπορούσε πιθανώς να είναι καλύτερα διατυπωμένος ο νόμος Τσιάρα, ο νόμος 4800 του 2021.
Ίσως μάλιστα να θέλει και μερικές περαιτέρω βελτιώσεις.
Όμως σήμερα αυτό που ισχύει είναι ότι το συμφέρον του παιδιού είναι να το ανατρέφουν και από κοινού και εξίσου οι δύο καλοί γονείς του.
***
Αλλά το από κοινού και εξίσου δεν εφαρμόζεται αυτόματα.
Πρέπει να το ξεστομίσουν οι γονείς.
Να το πουν πρώτα στο νομικό τους παραστάτη.
Να το διατυπώσει ο δικηγόρος σαν αίτημα των γονέων στο δικαστή.
Και πρέπει ο δικαστής να εφαρμόσει το νόμο. Και να μην αναβιώσει τη γνωστή νομολογία του.
Τίποτε δε θα γίνει αν δεν ανοίξει το στόμα του ο γονέας.
Στις διαπραγματεύσεις, τη διαμεσολάβηση, το δικαστήριο.
***
Και όμως.
Άκουσα γονείς μετά τη ψήφιση του νόμου να λένε «δε μιλάω για τα καινούργια γιατί το δικαστήριο θα με τιμωρήσει».
Άκουσα δικηγόρους να λένε «τίποτε δεν άλλαξε» και να συνεχίζουν μιλάνε με όρους αποκλειστικής επιμέλειας.
Άκουσα και αρνητές της συνεπιμέλειας να συνεχίζουν τη σεξιστική παραφιλολογία ότι «όλοι οι άνδρες είναι βίαιοι, θέλουν τώρα και συνεπιμέλεια.
***
Αγαπητοί μου.
Η ευθύνη ανήκει στους γονείς.
Το δύσκολο για τους γονείς δεν είναι το να κάνουν αυτό που θέλουν αλλά το να ξέρουν το τι είναι αυτό που θέλουν.
Αν δεν οραματιστούν τη ζωή τους και τη ζωή του παιδιού τους στο νέο περιβάλλον του νόμου, ο νόμος δεν θα φθάσει στη ζωή τους.
Θα παραμείνει ένα χαρτί με μερικές γραμμές μελάνι πάνω του.
Θα μιλήσουμε τις επόμενες φορές
- το πώς κάνουμε νέες συμφωνίες συνεπιμέλειας,
- τι ζητάμε από το δικαστήριο
- πώς αλλάζουν οι αποφάσεις που εκδόθηκαν
- πως αντιμετωπίζουμε τις ψευδείς κατηγορίες.
- Και πως ελέγχονται όλοι όσοι παραβαίνουν το νέον νόμο.
