Should Infants and Toddlers Have Frequent Overnight Parenting Time
With Fathers?
The Policy Debate and New Data
William V. Fabricius and Go Woon Suh
Arizona State University
Το εάν τα παιδιά χωρισμένων γονέων ηλικίας 2 ετών και κάτω θα πρέπει να έχουν συχνή διανυκτέρευση με τους πατέρες που δεν ασκούν την επιμέλεια, έχει αποτελέσει αντικείμενο πολλών συζητήσεων αλλά ελάχιστων δεδομένων. Σε αντίθεση με ορισμένα προηγούμενα ευρήματα, η παρούσα μελέτη διαπίστωσε οφέλη τόσο για τις σχέσεις γονέων – παιδιών που συνδέονται με τις διανυκτερεύσεις (α) έως και με ίσο αριθμό διανυκτερεύσεων στα σπίτια και των δύο γονέων, (β) και για τους δύο
τις μακροχρόνιες σχέσεις μητέρας-παιδιού και πατέρα-παιδιού, και (γ) και για τις δύο όταν τα παιδιά ήταν 2 ετών, όσο και όταν ήταν κάτω του 1 έτους. Τα οφέλη αυτά διατηρήθηκαν και μετά τον έλεγχο για μεταγενέστερες
του χρόνου γονικής μέριμνας με τους πατέρες στην παιδική και εφηβική ηλικία, της εκπαίδευσης των γονέων και των συγκρούσεων έως και 5 χρόνια μετά τον χωρισμό, καθώς και το φύλο και την ηλικία των παιδιών κατά τον χωρισμό. Αν και τα ευρήματα δεν τεκμηριώνουν αιτιώδη συνάφεια, αυτά
παρέχουν ισχυρή υποστήριξη για πολιτικές που ενθαρρύνουν τον συχνό ολονύκτιο γονικό χρόνο για βρέφη και νήπια, επειδή τα οφέλη που σχετίζονται με τις διανυκτερεύσεις ισχύουν και για τους γονείς που αρχικά συμφωνούσαν για διανυκτερεύσεις, καθώς και για εκείνους που διαφώνησαν και τους επιβλήθηκε το σχέδιο γονικής μέριμνας με διανυκτέρευση πάνω από 1 τις αντιρρήσεις του γονέα. Τα παρατηρούμενα οφέλη για τη μακροχρόνια σχέση πατέρα-παιδιού συνάδουν με ευρήματα από μελέτες παρέμβασης που δείχνουν ότι οι πατέρες που ασχολούνται περισσότερο με τα βρέφη και τα νήπια αναπτύσσουν καλύτερες γονεϊκές δεξιότητες και σχέσεις με τα παιδιά τους.
Λέξεις-κλειδιά: κοινός χρόνος γονικής μέριμνας, σχέσεις γονέα-παιδιού, βρέφη, σύγκρουση γονέων, πολιτική επιμέλειας παιδιών
