“ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ” ΚΑΙ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ

Δεν επεμβαίνουμε σε εκκρεμείς δικαστικές υποθέσεις. Δεν γνωρίζουμε το φάκελλο της κάθε υπόθεσης και δεν προκαταλαμβάνουμε ή επηρεάζουμε τη κρίση του δικαστηρίου.

 

Κάθε κατηγορούμενος είναι αθώος μέχρι καταδίκης και όχι ένοχος μέχρι αθωώσεως. Τουλάχιστον έτσι πρέπει να είναι.

 

Για το λόγο αυτό δεν έχουμε δημοσιοποιήσει πάμπολλες υποθέσεις που μας ΄έχουν αναφερθεί. παρόμοιες με αυτές για την οποία γράφει στο πιο κάτω  δημοσίευμα η εφημερίδα Πελοπόννησος. Στις οποίες εμπλέονται όχι 11 αλλά με δεκάδες πατέρες με μία ψυχολόγο και που όλοι βρέθηκαν στην ίδια θέση με copy paste γνωματεύεσεις.

 

Αναπαράγουμε το δημοσίευμα όπως αυτό κυκλοφόρησε στο Πανελλήνιο. Σχολιάζουμε μόνο το δημοσίευμα της εφημερίδας σε συνδυασμό με ένα άλλο δημοσίευμά της.

 

Το σχόλιό μας για το δημοσίευμα

• Είναι μορφή ενδοοικογενειακλης ψυχολογικής βίας 
• Στρέφεται σε βάρος του παιδιού και του θυματοποιημένου γονέα
• Η υπόθεση ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΩΣ θα πρέπει να εξεταστεί, μετά τις δημοσιογραφικές πληροφορίες, προς δύο κατευθύνσεις, με φερόμενους δράστες και τους δύο γονείς,
• Αν δεν παραπεμφθεί ο ένας γονέας θα πρέπει αυτεπαγγέλτως βνα παραπεμφθεί ο άλλος και ανάλογα η “παιδοψυχολόγος”,
• Υπόψη παιδοψυχολόγος ως ειδικότητα δεν υπάρχει στην Ελλάδα.

 

Η μέχρι τώρα εμπειρία μας μας οδηγεί στη γνώμή ότι θα απαλλαγούν όλοι. Για ν’αποφύγει τη κακοτοπιά το δικαστήριο. Και τις δικές του τυχόν ευθύνες.

 

Σε μια τέτοια περίπτωση, η μήνυση που ενδεχομένως στη συνέχεια θ’ασκήσουν οι γονείς θύματα ενδοοικογενειακής ψυχολογικής βίας θα πρέπει επιπρόσθετα να στρέφεται ονομαστικά κατά των δικαστικών λειτουργών συνεργών στην τέλεσή της.

 

Κάποτε πρέπει να μάθουν ανάγνωση οι θεράποντες της Θέμιδος.

 

Η Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης ορίζει την ενδοοικογενειακή βία ως στρεφόμενη σε βάρος ανδρών, σε βάρος γυναικών, σε βάρος παιδιών.

 

Μιλάει φυσικά για σωματική, ψυχολογική και σεξουαλική βία.

 

Και τίθεται το ερώτημα, είναι αληθές το δεύτερο δημοσίευμα της εφημερίδας Πελοπόννησος; Γιατί σύμφωνα με αυτό  θα προστατεύονται μόνο γυναίκες και παιδιά.

 

Και αν έτσι γίνεται, πρέπει να γίνεται έτσι;

 

Αν οι 11` γονείς που αναφέρονται στο πρώτο δημοσίευμα ζητήσουν τη προστασία των δομών στις οποίες το δεύτερο δημοσίευμα προτείνει να καταφύγουν γυναίκες και παιδιά θα συναντήσουν κλειστές τις πόρτες και ανορθωμένα τα τείχη. Η προστασία είναι μ¨όνο για γυνα΄΄ικες.

 

Δομές  για τις οποίες οι επιτήδειοι εισπράττουν δεκάδες εκατομμύρια ευρώ επιδοτήσεις. Είναι πολλά τα λεφτ΄ά…  

 

Και η  ανησυχητική επισήμανση : Όλες αυτές οι δομές και μηχανισμοί υπάγονται διοικητικά στον Πρωθυπουργό.

 

Το  δημοσίευμα της εφημερίδας ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ

Δείτε το πρωτότυπο δημοσίευμα της εφημερίδας ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ πιεζοντας  ΕΔΩ

 

Πάτρα: Ολική ανατροπή στην υπόθεση ασέλγειας 4χρονης από τον πατέρα της – Η μητέρα και ο «ρόλος» παιδοψυχολόγου

Η εξέλιξη στο σήριαλ του ζευγαριού που χώρισε συναινετικά με  2020, με την μητέρα να καταγγείλει πως ο πατέρας ασελγούσε στην 4χρονη κόρη τους.

Ολική ανατροπή στην υπόθεση που είχε αναδείξει η εφημερίδα «Πελοπόννησος» φιλοξενώντας και τις δύο απόψεις (μητέρας και πατέρα) και που αφορούσε μήνυση – καταγγελία που είχε γίνει από τη μάνα, για ασέλγεια από την πλευρά του πατέρα σε βάρος της 4χρονης κόρης τους.

 

Η μάνα, εκπαιδευτικός στο επάγγελμα, και η οποία έχει χωρίσει συναινετικά με τον πατέρα από το 2020 είχε καταγγείλει πως ο πατέρας ασελγούσε στην 4χρονη. Μάλιστα, τότε είχε κερδίσει και τα προσωρινά ασφαλιστικά μέτρα με αποτέλεσμα ο πατέρας μπορεί να βλέπει το παιδί, μόνο παρουσίας της μητέρας του και γιαγιάς του. Ποτέ μόνος του.

 

Η γυναίκα για να καταφέρει να κερδίσει τα ασφαλιστικά μέτρα είχε χρησιμοποιήσει γνωμάτευση γυναίκας ιδιώτη παιδοψυχολόγου, η οποία όμως έχει καταγγελθεί από 11 συνολικά μπαμπάδες σε όλη τη χώρα για «ψευδείς γνωματεύσεις» στις οποίες πάντα «πιστοποιεί» ασέλγεια από τον πατέρα στο παιδί! Πρόκειται για παιδοψυχολόγο που εργάζεται στην Αθήνα.

 

Διαφορετική εκδοχή είχε δώσει ο πατέρας της 4χρονης! Υποστήριξε πως όλα όσα έχουν καταγγελθεί στην Εισαγγελία και τότε βρίσκονταν στο στάδιο της διερεύνησης ήταν στη φαντασία της μητέρας και ότι «έστησε» ένα τέτοιο σκηνικό, προκειμένου να κατηγορήσει τον πρώην σύζυγό της, επειδή την χώρισε.

 

«Ο πελάτης μου έχει τρελαθεί από όσα του συμβαίνουν. Εχει προβεί σε όλες τις νόμιμες ενέργειες» είχε δηλώσει ο δικηγόρος του, Θάνος Αμπατζής. Σύμφωνα με τον πατέρα, ουδέποτε έχει αγγίξει την κόρη του και μάλιστα η παιδοψυχίατρος του Καραμανδανείου τον δικαίωσε, μην αναγνωρίζοντας σημάδια κακοποίησης στο παιδί!
Ομως η πρώην γυναίκα του απευθύνθηκε στη συγκεκριμένη ιδιώτη ψυχολόγο, η οποία έκρινε πως το παιδί έχει υποστεί ασέλγεια. Και έτσι ξεκίνησαν όλα.

 

Το δικαστήριο που έγινε προχθές, απέρριψε τους ισχυρισμούς της μητέρας και μάλιστα της επιδίκασε και τα δικαστικά έξοδα. Ετσι ο πατέρας θα μπορεί πλέον να βλέπει κανονικά το παιδί του.

 

Σύμφωνα με τον κ. Αμπατζή, ο πατέρας θα ζητήσει με βάση το χαρτί της παιδοψυχιάτρου την πλήρη επιμέλεια του παιδιού του, ενώ η διαμάχη με την πρώην σύζυγό του θα έχει συνέχεια στα ελληνικά δικαστήρια, αν και δεν ήταν επιλογή του.

 

Κοινός αγώνας κατά της παιδοψυχολόγου

 

Οι 11 «μπαμπάδες» κάνουν πλέον κοινό αγώνα, ώστε να αναδείξουν την ιστορία με την παιδοψυχολόγο. Οπως δήλωσε στην «Π» εκπρόσωπός τους από την Αθήνα, ο οποίος γνωρίζει καλά και την ιστορία της Πάτρας, η συγκεκριμένη επιστήμονας εκδίδει γνωματεύσεις για δήθεν «ασέλγειες» μπαμπάδων στα παιδιά τους, και μέχρι σήμερα όλοι οι πατεράδες έχουν δικαιωθεί από την ελληνική Δικαιοσύνη και έχουν παραδοθεί «λευκοί» στην κοινωνία.
Κάνουν λόγο για «βιομηχανία» γνωματεύσεων με μία τόσο σοβαρή -για έναν πατέρα- κατηγορία. Μάλιστα σύντομα θα κινηθούν και νομικά εναντίον της, έχοντας στον «φάκελό» τους αθωωτικές αποφάσεις δικαστηρίων.

 

 

Το άλλο δημοσίευμα της εφημερίδας ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ

Δείτε το άλλο  δημοσίευμα της εφημερίδας ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ πιέζοντας ΕΔΩ

 

Το δικαίωμα να ζούμε χωρίς βία

Η ενδοοικογενειακή βία, ως τρόπος συμπεριφοράς, σωματικά, σεξουαλικά, συναισθηματικά ή ψυχολογικά βίαιος, έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας.

 

Αν και λανθασμένα αποδίδεται στην πανδημία, ήρθε γα τα καλά στο προσκήνιο εν μέσω αυτής και δείχνει, όχι μόνο να συντηρείται στην επικαιρότητα, αλλά να την τροφοδοτεί καθημερινά με θλιβερά και αποτρόπαια συμβάντα.

 

Μέχρι τώρα, περιπτώσεις κυριαρχίας, φόβου ή και τρόμου, σωματικής βίας με χαστούκια ή γροθιές, εξαναγκασμού σε σεξουαλικές πράξεις, ακόμα και σε παντρεμένα ζευγάρια, απειλές ή βρισιές και τόσα άλλα μέσα σε σπιτικά -σε πολλές περιπτώσεις με παιδιά να γίνονται μάρτυρες- δεν είναι πως δεν συνέβαιναν.

 

Συνέβαιναν, όπως και τώρα, αλλά σίγουρα έμεναν «κρυφές και κουκουλωμένες»… περισσότερο απ’ ότι τώρα!

 

Η κοινωνία βλέπει και ζητά προστασία.

 

Η πολιτεία γνωρίζει, αλλά δεν βλέπουμε να μπορεί να παράσχει προστασία.

 

Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς -ο καθένας χωριστά- αν θέλουμε να μην «βιώνουμε» την ενδοοικογενειακή βία;
• Να το πούμε σε κάποιον που εμπιστευόμαστε
• Να βρούμε ασφαλές μέρος για λίγο διάστημα
• Να κρατάμε ημερολόγιο με τα περιστατικά
• Να επικοινωνήσουμε με υπηρεσία στήριξης
• Να αναφέρουμε, με τεκμήρια, τους τραυματισμούς μας
• Να κάνουμε αναφορά στην αστυνομίας

 

Κι αν όλα τα παραπάνω δεν «μας» αφορούν, σίγουρα ως κοινωνία, μπορούμε να κάνουμε κάτι για να σταματήσουμε την ενδοοικογενειακή βία.

 

Να εκφράζουμε ανοιχτά τη γνώμη μας αν βλέπουμε ή ακούμε για τέτοια περιστατικά, που συμβαίνουν δίπλα μας και να στηρίζουμε γυναίκες και παιδιά – θύματα οικογενειακής βίας, είτε ζητάνε, είτε όχι βοήθεια…

 

Ολοι μας έχουμε το δικαίωμα να ζούμε χωρίς βία.

 

Εμείς προσθέτουμε : όταν λέμε όλοι εννομούμε όλοι.

Σ.Σ.