REWRITE THE STARS

Για τη συμπλήρωση ενός έτους από την θέση σε ισχύ του νόμου Τσιάρα ξαναγράψαμε μια δικαστική απόφαση, την 842/2022 του Μονομελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης. Είναι μία από τις λίγες αποφάσεις “συνεπιμέλειας”.

Με μπλέ γράμματα το REWRITE κείμενο. Με κόκκινα το απαράδεκτο κείμενο που γράφηκε με copy paste εδάφια μιας καταργημένης νομολογίας.

Η απόφαση επιλέχθηκε τυχαία από την βάση νομικών δεδομένων ΝΟΜΟΣ στην οποία είχε δημοσιευθεί σαν “καλή” απόφαση. Φανταστείτε τι συναντάμε στις αμέτρητες “κακές” απόφάσεις….

Σήμερα ξαναγράφουμε τ’άστρα, σε παραίνεση του τραγουδιού

And why don’t we rewrite the stars?
Changing the world to be ours.

No one can rewrite the stars
How can you say you’ll be mine?
Everything keeps us apart

But I can’t have you
We’re bound to break and my hands are tied

(Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ)

Συνεπιμέλεια του ανήλικου τέκνου και στους δύο γονείς σύμφωνα με το σύστημα της χρονικής κατανομής. Ρύθμιση του δικαιώματος επικοινωνίας του πατέρα με το ανήλικο τέκνο του. Στον διεθνή χώρο, υποστηρίζεται σθεναρά ότι με την εναλλασσόμενη κατοικία κατοχυρώνεται μία καλύτερη ισορροπία ανάμεσα στους γονείς, στην φροντίδα και ανατροφή των τέκνων, προσφέροντας σε αυτά την δυνατότητα να διαβιούν στην καθημερινή τους ζωή, τόσο με τον πατέρα όσο και με την μητέρα. Το ανήλικο τέκνο έχει εν προκειμένω δύο (2) λειτουργικά σπίτια, την πατρική και μητρική του κατοικία. Ρυθμίζει το δικαίωμα επικοινωνίας του ενάγοντος – πατέρα, κατά τον χρόνο που δεν θα διαμένει με το ανήλικο τέκνο. Δέχεται το αίτημα της μητέρας περί συνεισφοράς του εναγομένου πατέρα στην διατροφή του ανήλικου τέκνου τους.

Αριθμός: 848/2022

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Τμήμα ΣΤ`

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τον Δικαστή, Χαράλαμπο Μαυρίδη, Εφέτη, που ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Εφετείου Θεσσαλονίκης και από την Γραμματέα, Χαραλαμπία Στάθη.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια, στο ακροατήριό του, στις 3 Δεκεμβρίου 2021, για να δικάσει την υπόθεση με τους εξής διαδίκους:

ΕΚΚΑΛΩΝ – ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΣ – ΕΝΑΓΩΝ: ……………………. του …………….., κάτοικος …….. Θεσσαλονίκης, επί της οδού …….. αριθ. ……., με Α.Φ.Μ. ………., που παραστάθηκαν ΜΕΤΑ του πληρεξούσιου δικηγόρου ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΠΟΙΜΕΝΙΔΗ, με Α.Μ. 007760 του Δ.Σ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ – ΕΝΑΓΟΥΣΑ – ΕΝΑΓΟΜΕΝΗ: ……………………….. του ………., κάτοικος ……. Θεσσαλονίκης, επί της οδού …….. αριθ. …., με Α.Φ.Μ. …………., για τον εαυτό της ατομικά και για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου της ………………, που εκπροσωπήθηκε, βάσει ΔΗΛΩΣΕΩΣ του άρθρου 242 παρ 2 του ΚΠολΔ, από τον πληρεξούσιο δικηγόρο ΝΙΚΟΛΑΟ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ, με Α.Μ. 003984 του Δ.Σ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.

Η ενάγουσα και, ήδη, εφεσίβλητη, άσκησε την με αριθ. έκθ. κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/…./…./7-12-2020 αγωγή της, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, κατά του εναγόμενου αυτής και, ήδη, εκκαλούντος και ζήτησε τα αναφερόμενα σ’ αυτήν. Περαιτέρω, ο ενάγων και, ήδη, εκκαλών, άσκησε την με αριθ. έκθ. κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/…/…/2-2-2021 αγωγή του, ενώπιον του ίδιου, ως άνω, Δικαστηρίου, κατά της εναγόμενης αυτής και, ήδη εφεσίβλητης. Το παραπάνω Δικαστήριο, αφού συνεκδίκασε τις ως άνω αγωγές, αντιμωλία των διαδίκων, με την με αριθμό 9751/2021 οριστική απόφασή του, δέχθηκε, εν μέρες αμφότερες τις αγωγές. Την οριστική αυτή απόφαση, προσέβαλε, με την ένδικη, με αριθ. κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/…/…/4-10-2021 (αριθ.προσδιορ. δικασίμου ΓΑΚ/ΕΑΚ/…/…/4-10- 2021) έφεσή του ο ενάγων της ανωτέρω, με αριθ. έκθ κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/…/…/2-2-2021 αγωγής.

Κατά την συζήτηση της υπόθεσης και κατά την εκφώνησή της από το σχετικό πινάκιο, στη σειρά της, ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εκκαλούντος, παραστάθηκε στο ακροατήριο, μετά του τελευταίου και αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε, ενώ ο πληρεξούσιος δικηγόρος της εφεσίβλητης, δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο, αλλά κατέθεσε μονομερή δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει, και προκατέθεσε προτάσεις.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η κρινόμενη έφεση του εναγόμενου – ενάγοντος της παρακάτω αγωγής με αριθμό έκθ. κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/…../…/4-10-2021 (αριθ προσδιορισμού δικασίμου ΓΑΚ/ΕΑΚ/…./…./4-10-2021) κατά της υπ αριθ. 9751/2021 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των οικογενειακών διαφορών (άρθρ. 592 παρ. 3 του ΚΠολΔ), έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, εφόσον, από το σύνολο των έγγραφων στοιχείων της προκείμενης δικογραφίας, δεν προκύπτει, το αντίθετο. Επομένως, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή η έφεση και να ερευνηθεί, περαιτέρω, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, κατά την αυτή, ως άνω, διαδικασία.

Με την με αριθ. έκθ κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/…./…./7-12-2020 α΄ αγωγή, η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι από τον γάμο της με τον εναγόμενο απέκτησε ένα (1) τέκνο, την ………………………, που γεννήθηκε στις 9-4-2014, ότι η έγγαμη συμβίωσή της με τον εναγόμενο διασπάσθηκε και η ίδια διαμένει με το άνω ανήλικο τέκνο τους, του προσώπου του οποίου ασκεί την προσωρινή επιμέλεια, δυνάμει της υπ` αριθ. 10767/2020 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, εκδοθείσα κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, με την οποία υποχρεώθηκε, επίσης, ο εναγόμενος να της καταβάλει το ποσό των 300,00 €, μηνιαίως, ως προσωρινή διατροφή του άνω τέκνου τους και ότι το εν λόγω τέκνο τους στερείται ιδίων πόρων και αδυνατεί να διαθρέψει τον εαυτό του, ενώ ο εναγόμενος – πατέρας του έχει τα αναφερόμενα στην αγωγή μηνιαία εισοδήματα. Ζήτησε δε, με βάση το ιστορικό αυτό: α) Να της ανατεθεί, αποκλειστικά, η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του άνω ανήλικου τέκνου τους, διότι αυτό επιβάλλεται από το αληθινό συμφέρον του και β) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει σ` αυτήν, για λογαριασμό του άνω ανήλικου τέκνου τους, το ποσό των 950,00 €, μηνιαίως, ως συνεισφορά στην τακτική σε χρήμα διατροφή του, προκαταβολικώς κάθε μήνα και για χρονικό διάστημα δύο (2) ετών από την επίδοση της αγωγής, επειδή το ανήλικο δεν μπορεί να αυτοδιατραφεί, λόγω της απορίας του και της ανικανότητάς του για εργασία. Περαιτέρω, ο εναγόμενος – ενάγων, κατέθεσε την με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/……./……/2-2- 2021 β` αγωγή, με την οποία, εκθέτοντας το ίδιο ως άνω ιστορικό, ζήτησε: α) Να ανατεθεί στον ίδιο η γονική μέριμνα και η επιμέλεια του προσώπου του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, από κοινού με την εναγομένη, με την μορφή της εναλλασσόμενης επιμέλειας, κάθε εβδομάδα, καθόσον το επιβάλλει το συμφέρον του και β) επικουρικά δε, εφόσον ανατεθεί η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ανήλικου τέκνου τους, οριστικά στην εναγομένη – ενάγουσα, να ρυθμισθεί οριστικά το δικαίωμα της επικοινωνίας του με το εν λόγω ανήλικο τέκνο τους, το οποίο ρυθμίσθηκε προσωρινά με την υπ` αριθ. 10767/2020 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων, με την απειλή χρηματικής ποινής 200,00 €, σε βάρος της εναγόμενης, για κάθε παράβαση των διατάξεων της εκδοθησόμενης απόφασης. Το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού συνεκδίκασε τις αντίθετες, ως άνω, αγωγές, έκανε δεκτή της α αγωγή, ως προς το πρώτο αίτημά της και εν μέρει δεκτή, ως προς το δεύτερο αίτημά της, ενώ δέχθηκε εν μέρει την β` αγωγή, για το επικουρικό αίτημα της επικοινωνίας του ενάγοντος με το ανωτέρω τέκνο των διαδίκων, ενώ απέρριψε τα κύρια αιτήματά της, για ανάθεση της γονικής μέριμνας στον ενάγοντα και για την συνεπιμέλεια του προσώπου του ανήλικου τέκνου του. Κατά της απόφασης αυτής, παραπονείται, με την υπό κρίση έφεση, ο εκκαλών – εναγόμενος – ενάγων, για λόγους, που ανάγονται σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων κα, εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου, ζητώντας την εξαφάνισή της, προς τον σκοπό απόρριψης της α αγωγής, ως προς το πρώτο αίτημά της, για οριστική ανάθεση της επιμέλειας του προσώπου του ανήλικου τέκνου τους στην ενάγουσα – δεν εκκαλείται, για το επιδικασθέν ποσόν διατροφή του εν λόγω τέκνου τους, ύψους 300,00 €, μηνιαίως – και παραδοχής της β` αγωγής και για τα δύο (2) αιτήματά της (για το αίτημα της επικοινωνίας ως το αιτήθηκε και όχι ως έγινε δεκτό), ενώ δεν εκκαλείται για το αίτημα της ανάθεσης της γονικής μέριμνας στον ενάγοντα.

3. Σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο (άρθρ. 1513 παρ. 1 εδ. β και γ· του ΑΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 1514 του ΑΚ), στις περιπτώσεις διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσης ή ακύρωσης του συμφώνου συμβίωσης ή διακοπής της συμβίωσης των συζύγων ή των μερών του συμφώνου συμβίωσης και εφόσον ζουν και οι δύο γονείς, εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου τους. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας διαφωνίας των γονέων και ιδίως αν ο ένας γονέας αδιαφορεί ή δεν συμπράττει σε αυτήν ή δεν τηρεί την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία για την άσκηση ή τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας ή αν η συμφωνία αυτή είναι αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου ή αν η γονική μέριμνα ασκείται αντίθετα προς το συμφέρον του τέκνου, καθένας από τους γονείς προσφεύγει σε διαμεσολάβηση, εξαιρουμένων των περιπτώσεων ενδοοικογενειακής βίας, όπως ο νόμος ορίζει. Αν διαφωνούν, αποφασίζει το δικαστήριο Για τη λήψη της απόφασής του το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τους έως τότε δεσμούς του τέκνου με τους γονείς και τους αδελφούς του, καθώς και τις τυχόν συμφωνίες που έκαναν οι γονείς του τέκνου για την άσκηση της γονικής μέριμνας.

4. Στον ελληνικό Αστικό Κώδικα προβλέπεται η από κοινού ανατροφή του τέκνου και από τους δύο γονείς του ήτοι η κοινή άσκηση της γονικής μέριμνας, επιμέλειας κα φροντίδας. Σε εφαρμογή των διατάξεων του αστικού κώδικα, το ανήλικο τέκνο έχει ένα τόπο κατοικίας μέσα στον οποίο θα διαβιεί τόσο στο σπίτι του πατέρα του όσο και της μητέρα του. Η συμφιλίωση επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής με την ίση κατανομή των ευθυνών φροντίδας των τέκνων είναι κοινωνικό δικαίωμα των ελλήνων ανεξαρτήτως φύλου (ν. 4808/2021). Επιστημονικές έρευνες ανακάλυψαν ότι η ανατροφή του παιδιού και από τους δύο γονείς και στα δύο σπίτια τους μέσα στον τόπο κατοικίας του παιδιού θεωρείται ευεργετική και απαραίτητη, για την προστασία της ισόρροπης ανάπτυξης του παιδιού. Τα παιδιά που ζουν εναλλάξ και με τους δύο (2) γονείς, με ίση κατανομή του χρόνου, ανέφεραν υψηλότερα επίπεδα ικανοποίησης από την ζωή τους από εκείνα που υπάγονται σε άλλη ρύθμιση, για χωρισμένες οικογένειες [Bjamasson/Arnarsson (2011), Joint physical custody and communication with parents. A cross – national study of children in 36 western countries. Journal of Comparative Family Studies, 42, σελ. 871-890, Bauserman (2002), Child adjustment in joint custody versus soie-custody arrangements: a meta analytic reviewjournal of Family Psychology, 16, σελ. 91-102], Την αρχή της εναλλασσόμενης διαμονής (shared residence) και μετά την διάσταση, εισηγείται και το Συμβούλιο της Ευρώπης, με το υπ` αριθ. 2079/2-10-2015 ψήφισμά του, με το οποίο προσκαλεί τα κράτη – μέλη να την εισαγάγουν στην νομοθεσία τους, αποκλείοντας την εφαρμογή της σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας, κακοποίησης του παιδιού και αδιαφορίας, που δημιουργούν κινδύνους, για την σωματική και ψυχική υγεία του τέκνου. Αυτό το ψήφισμα στηρίχθηκε σε μετά – ανάλυση πολυάριθμων διεθνών μελετών [Nielsen (2014), Shared physical custody: Summary of 40 studies on outcomes for children, Journal of Divorce & Remarriage, 55. 613-635], που κατέδειξαν τα οφέλη από την εναλλασσόμενη κατοικία και τις αρνητικές επιπτώσεις, που προέρχονται από την αποκλειστική επιμέλεια, στην οποία ο χρόνος ανατροφής του παιδιού με τον λιγότερο ευνοημένο γονέα είναι κάτω του 33%. Περαιτέρω, ο χωρισμός δεν είναι καθεαυτός δείκτης της έλλειψης γονικής ικανότητας και η υπαιτιότητα του ενός ή του άλλου γονέα για το διαζύγιο ή την διακοπή της συμβίωσης, δεν ασκεί επιρροή στην άσκηση της γονικής μέριμνας. Κατ’εφαρμογή των ανωτέρω και σε εκπλήρωση υπερνομοθετικού κανόνα που έθεσε η οδηγία (Ε.Ε.) 1953/2019 θεσπίστηκε ο νόμος 4800/2021 ο οποίος exlege κρίνει και τους δύο γονείς ικανούς και κατάλληλος για τον γονεϊκό τους ρόλο και το ανήλικο έχει το δικαίωμα να διατηρεί μια ισορροπημένη σχέση και με τους δύο γονείς. 4. Από την διάταξη του άρθρου 1511, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 1510, 1512-1514 του ΑΚ, προκύπτει ότι, όταν το δικαστήριο δεν καλείται να αποφασίσει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή επιμέλειας ανήλικου τέκνου σε έναν από τους εν διαστάσει ευρισκόμενους γονείς του, καθότι εκ του νόμου αυτή διατηρείται κοινή. Στο δικαστήριο προσφεύγει ένας γονέας μόνο αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας. Το Δικαστήριο κρίνει εάν η διαφωνία είναι γνήσια που επιδέχεται δικαστική κρίση ή εάν η διαφωνία είναι καταχρηστική και αποσκοπεί στην ανάληψη αποκλειστικού γονεϊκού ρόλου από ένα από τους γονείς καθιστώντας έτσι την αγωγή απαράδεκτη. Για την επίλυση της διαφωνίας το Δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση το οποίο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ’ ιδίαν θέματα ή να αναθέσει την άσκηση της γονικής μέριμνας στον ένα γονέα ή σε τρίτο, β) να διατάξει πραγματογνωμοσύνη ή τη λήψη οποιουδήποτε άλλου πρόσφορου μέτρου, γ) να διατάξει διαμεσολάβηση ή την επανάληψη διακοπείσας διαμεσολάβησης, ορίζοντας συγχρόνως τον διαμεσολαβητή. Στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται ιδίως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και από την αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου συνεκτιμά παραμέτρους, όπως την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με τις νόμιμες υποχρεώσεις του, δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο. Το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, όπως αυτό εξειδικεύεται από το ν. 2101/1992 και το άρθρο 1411 ΑΚ, έχει παύσει ν’αποτελεί αόριστο νομική έννοια και έχει εξειδικευθεί από το Δικαστήριο.Η απόφαση του δικαστηρίου πρέπει επίσης να σέβεται την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας ιδίως του φύλου, του σεξουαλικού προσανατολισμού, της φυλής, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεων, της ιθαγένειας, της εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσίας. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του εφόσον κριθεί ότι το ανήλικο τέκνο έχει την ικανότητα διάκρισης (ν. 2101/1992) όπως αυτή κρίνεται από επαγγελματία με τα αντίστοιχα επαγγελματικά δικαιώματα.

Σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο (άρθρ. 1513 παρ. 1 εδ. β και γ· του ΑΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 1514 του ΑΚ), σε περίπτωση διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή διακοπής της συμβίωσης, οι επιλογές του δικαστηρίου, για την ανάθεση της άσκησης της γονικής μέριμνας (εκπροσώπηση, διαχείριση και επιμέλεια) των τέκνων, γεννημένων σε γάμο, είναι οι ακόλουθες τέσσερις, α) Να αναθέσει την άσκηση της γονικής μέριμνας σε έναν από τους γονείς, β) να αναθέσει την άσκηση της γονικής μέριμνας και στους δύο γονείς, από κοινού, γ) να κατανείμει, λειτουργικά ή χρονικά, την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων και δ) να την αναθέσει σε τρίτον (Αγαλλοπούλου, σε Γεωργιάδη/Σταθόπουλο ΑΚ, τ. VIII 2003, σελ 172, αρ. 29, Μανωλεδάκη, Οικογενειακό Δίκαιο, τ. II 2012, σελ. 324). Στον ελληνικό Αστικό Κώδικα προβλέπεται η χρονική κατανομή ή εναλλασσόμενη άσκηση όλων των εκφάνσεων της γονικής μέριμνας. Επιφυλάξεις διατυπώθηκαν από την ελληνική θεωρία, ως προς την σκοπιμότητα αυτής της ρύθμισης, καθόσον η παράλληλη ύπαρξη δύο (2) κέντρων ζωής θεωρείτο, ότι δημιουργεί στο τέκνο έλλειψη σταθερότητας και ανασφάλεια, που αναστατώνουν και απορρυθμίζουν την ζωή του παιδιού. Επιπλέον, προβλέπεται ότι θα δημιουργηθούν συνεχείς εντάσεις και τριβές μεταξύ των γονέων, καθόσον η εναλλασσόμενη ανατροφή απαιτεί μία πραγματική συνεργασία μεταξύ τους στις επιλογές και στην διαχείριση του ανηλίκου, κατά τρόπο παραγωγικό (Παπαχρίστου, Αρμ. 1985.101-103). Στον διεθνή χώρο, υποστηρίζεται σθεναρά ότι με την εναλλασσόμενη κατοικία κατοχυρώνεται μία καλύτερη ισορροπία ανάμεσα στους γονείς, στην φροντίδα και ανατροφή των τέκνων, προσφέροντας στον ανήλικο την δυνατότητα να διαβιοί στην καθημερινή του ζωή, τόσο με τον πατέρα όσο και με την μητέρα. Το παιδί έχει δύο (2) λειτουργικά σπίτια, την πατρική και μητρική του κατοικία. Ενθαρρύνεται, έτσι, η ισόρροπη επαφή του παιδιού και με τους δύο γονείς. Επιπρόσθετα, σημειώνεται ότι η κοινωνία έχει αλλάξει, η γυναίκα, λόγω της επαγγελματικής της απασχόλησης, βρίσκεται, πλέον, σε δυσκολία να φροντίσει μόνη της τα τέκνα, ενώ η σχέση των πατέρων με τα τέκνα τους δεν είναι η ίδια με αυτήν που επικρατούσε παλαιότερα. Έχει, επίσης, παρατηρηθεί ότι δύο (2) Σαββατοκύριακα, εναλλάξ, τον μήνα, δεν επιτρέπουν στον γονέα, που δεν διαμένει με το τέκνο, να ασκήσει μία πραγματική επιρροή στην ανατροφή των τέκνων του. Η θεματική δεν πρέπει να περιορισθεί μόνο σε νομικό επίπεδο, αλλά πρέπει να συμπεριλάβει και τις επιστημονικές ανακαλύψεις στους τομείς της ιατρικής και της ψυχολογίας. Επισημαίνεται ότι από τις νεότερες ιατρικές και ψυχολογικές έρευνες, δεν προκύπτει κανένα αρνητικό αποτέλεσμα από την κοινή ανατροφή, που μοιράζεται ισομερώς μεταξύ δύο (2) σπιτιών. Αντίθετα, η ύπαρξη της διπλής κατοικίας, θεωρείται ευεργετική και απαραίτητη, για την προστασία της ισόρροπης ανάπτυξης του παιδιού. Τα παιδιά που ζουν εναλλάξ και με τους δύο (2) γονείς, με ίση κατανομή του χρόνου, ανέφεραν υψηλότερα επίπεδα ικανοποίησης από την ζωή τους από εκείνα που υπάγονται σε άλλη ρύθμιση, για χωρισμένες οικογένειες [Bjamasson/Arnarsson (2011), Joint physical custody and communication with parents. A cross – national study of children in 36 western countries. Journal of Comparative Family Studies, 42, σελ. 871-890, Bauserman (2002), Child adjustment in joint custody versus soie-custody arrangements: a meta analytic reviewjournal of Family Psychology, 16, σελ. 91-102], Την αρχή της εναλλασσόμενης κατοικίας (shared residence) και μετά την διάσταση, εισηγείται και το Συμβούλιο της Ευρώπης, με το υπ` αριθ. 2079/2-10-2015 ψήφισμά του, με το οποίο προσκαλεί τα κράτη – μέλη να την εισαγάγουν στην νομοθεσία τους, αποκλείοντας την εφαρμογή της σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας, κακοποίησης του παιδιού και αδιαφορίας, που δημιουργούν κινδύνους, για την σωματική και ψυχική υγεία του τέκνου. Αυτό το ψήφισμα στηρίχθηκε σε μετά – ανάλυση πολυάριθμων διεθνών μελετών [Nielsen (2014), Shared physical custody: Summary of 40 studies on outcomes for children, Journal of Divorce & Remarriage, 55. 613-635], που κατέδειξαν τα οφέλη από την εναλλασσόμενη κατοικία και τις αρνητικές επιπτώσεις, που προέρχονται από την αποκλειστική επιμέλεια, στην οποία ο χρόνος συναναστροφής του παιδιού με τον λιγότερο ευνοημένο γονέα είναι κάτω του 33%. Περαιτέρω, ο χωρισμός δεν είναι καθεαυτός δείκτης της έλλειψης γονικής ικανότητας και η υπαιτιότητα του ενός ή του άλλου γονέα για το διαζύγιο ή την διακοπή της συμβίωσης, δεν ασκεί επιρροή στην άσκηση της γονικής μέριμνας. Η καταλληλότητα του ενός γονέα να αναλάβει την άσκηση της επιμέλειας, δεν αποτελεί, ταυτόχρονα, και ένδειξη ακαταλληλότητας του άλλου (Μιχαλακάκου, Η κακή άσκηση της γονικής μέριμνας, κατά την νομολογία, 2015, σελ. 40). Αμφότερο,. κατά τεκμήριο, είναι ικανοί στον γονεϊκό ρόλο και το ανήλικο έχει το δικαίωμα να διατηρεί μια ισορροπημένη σχέση και με τους δύο γονείς. Ιδανική λύση είναι η διατήρηση της συμμετοχής και η ενεργητική παρουσία και των δύο γονέων στην ανατροφή του παιδιού, γιατί το τελευταίο δεν χρειάζεται μόνο τον καλύτερο από αυτούς (Δεμερτζής, Η ουσιαστική και δικονομική αναγκαία μεταρρύθμιση της επιμέλειας, Δ.2003 140 επ„ ΕΑ 504/2019 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ).

Από την διάταξη του άρθρου 1511, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 1510, 1512-1514 του ΑΚ, προκύπτει ότι, όταν το δικαστήριο καλείται να αποφασίσει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή επιμέλειας ανήλικου τέκνου σε έναν από τους εν διαστάσει ευρισκόμενους γονείς του, πρέπει να έχει ως αποκλειστικό οδηγό της δικαιοδοτικής του κρίσης, το συμφέρον και μόνον του ανήλικου τέκνου, χωρίς να επιδρά αυτοτελώς στην λήψη της απόφασής του κανένας από τους διαφορετικούς παράγοντες, που συνοδεύουν το πρόσωπο κάθε γονέα, όπως είναι το φύλο, η γλώσσα, η θρησκεία, η κοινωνική προέλευση, η περιουσιακή κατάσταση κλπ. Για την λήψη της απόφασης, το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη και τους μέχρι τότε δεσμούς του τέκνου με τους γονείς του και τους, τυχόν, αδελφούς του, τις, τυχόν, συμφωνίες των γονέων, σχετικά με την επιμέλεια και την περιουσία του τέκνου καθώς και την γνώμη του τέκνου, εφόσον αυτό, κατά την ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου, ενόψει της ηλικίας του και της πνευματικής του ανάπτυξης, είναι ικανό να αντιληφθεί το πραγματικό του συμφέρον. Το συμφέρον του τέκνου λαμβάνεται, υπό ευρεία έννοια, και προς διαπίστωσή του λαμβάνονται υπόψη και αξιολογούνται όλα τα επωφελή, για το ανήλικο, στοιχεία και περιστάσεις, χωρίς η εκφρασθείσα γνώμη του τέκνου να αποτελεί, χωρίς άλλο, αποφασιστικό παράγοντα, με ιδιαίτερη βαρύτητα, διότι, πολλάκις, η θέληση του ανηλίκου είναι αποτέλεσμα επηρεασμού και πρόσκαιρη και δεν σημαίνει ότι εξυπηρετεί, πράγματι, το συμφέρον του. Το συμφέρον του τέκνου αποτελεί αόριστη νομική έννοια με αξιολογικό περιεχόμενο, το οποίο εξειδικεύεται από το δικαστήριο της ουσίας. Για την εξειδίκευση της έννοιας αυτής, σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, εκτιμώνται από το δικαστήριο, τα περιστατικά που αποδείχθηκαν, με βάση αξιολογικά κριτήρια, τα οποία αντλεί το δικαστήριο από τους κανόνες της λογικής και της κοινής πείρας, λαμβάνοντας υπόψη σχετικά με το πρόσωπο του ανηλίκου και τα πορίσματα ψυχολογίας, πρέπει δε να αιτιολογείται ειδικά και εμπεριστατωμένα. Η κρίση δε αυτή του δικαστηρίου, ελέγχεται αναιρετικά, κατά την υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών, στην νομική έννοια του συμφέροντος του τέκνου, αν αυτή είναι εσφαλμένη, με τον λόγο, από τον αριθμό 1 του άρθρου 559 του ΚΠολΔ, αν δε δεν έχει ή έχει ανεπαρκείς και αντιφατικές αιτιολογίες από τον αριθμό 19 του ίδιου άρθρου, για την πλάγια παράβαση της ουσιαστικού δικαίου διάταξης του άρθρου 1511 του ΑΚ, ως προς το κρίσιμο για την έκβαση της δίκης ζήτημα του συμφέροντος του τέκνου (ΑΠ 1612/2017, ΑΠ 1132/2017, ΑΠ 317/2015 και ΕΑ 504/2019 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ).

Από την εκτίμηση των καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης, που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη απόφαση πρακτικά του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, τα οποία νόμιμα, με επίκληση, προσάγονται, τις υπ` αριθ. ……./14-5- 2021, ………/12-11-2021, ……/7-12-2021 και ………/8-12-2021 ένορκες βεβαιώσεις, ενώπιον της συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης ………………………., η πρώτη από αυτές της μάρτυρος …………………… του ………. και ενώπιον της συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης …………………………… οι λοιπές, των μαρτύρων ……………………………………. του …………… και της ……………………., ……………………………… του …………. και της ……………… και ……………………………. το γένος …………. και ………………………….., προσκομιζόμενες από τον ενάγοντα εναγόμενο, που λήφθηκαν μετά από νόμιμη κλήση της αντιδίκου του, η πρώτη στο πρωτόδικο Δικαστήριο και οι άλλες στο παρόν Δικαστήριο, το πρώτον, την υπ· αριθ. ………………/30-11-2021 ένορκη βεβαίωση, ενώπιον της συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης …………………………………, που επικαλείται και προσάγει η ενάγουσα – εναγομένη, το πρώτον στο Δικαστήριο αυτό, για τους τρεις (3) πρώτους μάρτυρες, κατ` άρθρο 422 του ΚΠολΔ περίπτ. 3. ήτοι τους …………………………….. σύζ. ……………………………., …………………….. του …………….. και της ………………. και …………………………… του ………….. και της ………….., ενώ δεν λαμβάνονται υπόψη οι υπόλοιποι δύο (2) μάρτυρες ήτοι οι ……………………… του ……………… και της …………………………. και ……………………………….. του …………………….. και της …………………., ως υπεράριθμοι (ΑΠ 218/2015 ΝοΒ 2015.1737, ΑΠ 1103/2011 ΝοΒ 2012.342) – η υπ’ αριθ. …………../8-2-2021 ένορκη βεβαίωση, ενώπιον της συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης …………………………….., των δύο (2) μαρτύρων, που επικαλείται και προσάγει η ενάγουσα – εναγομένη, κατά παραδοχή σχετικού ισχυρισμού του εναγόμενου – ενάγοντας, δεν λαμβάνεται υπόψη, ως ανυπόστατη, γιατί στην σχετική κλήση, που επιδόθηκε στον αντίδικό της, δεν αναγράφεται το επάγγελμα των μαρτύρων, όπως, ήδη, ρητά επιτάσσεται από τις διατάξεις των άρθρων 422 παρ. 1 και 424 του ΚΠολΔ, προκειμένου αυτή να είναι υποστατή (ΑΠ 667/2020 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 185/2019, προσαγόμενη) – την υπ` αριθ. ………./13-10-2020 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρος ………………………………. του …………. και της …………., που δόθηκε ενώπιον της Ειρηνοδίκου Θεσσαλονίκης …………………….., την οποία επικαλείτο, και προσάγει η ενάγουσα – εναγομένη, την υπ” αριθ. ………/15-10-2020 ένορκη βεβαίωση της μάρτυρος ……………… του ………….. και την υπ’ αριθ. ………../15-10-2020 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρος ……………………………… του ………….., που δόθηκαν ενώπιον της Ειρηνοδίκου Θεσσαλονίκης Χρυσάνθης Χριστοφορίδου, που επικαλείτο, και προσάγει ο ενάγων – εναγόμενος, οι οποίες λήφθηκαν στα πλαίσια προγενέστερης δίκης ασφαλιστικών μέτρων, μεταξύ των διαδίκων και λαμβάνονται υπόψη προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (ΑΠ 913/2008, 218/2007 και 1379/2006 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ), από όλα, γενικά, τα μετ` επικλήσεως προσαγόμενα, από τους διαδίκους, έγγραφα, που λαμβάνονται υπόψη όλα, ανεξαιρέτως, είτε προς άμεση απόδειξη είτε για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, μερικών από τα οποία γίνεται ειδική μνεία, παρακάτω, χωρίς, πάντως, κανένα από αυτά να παραλείπεται για την ουσιαστική εκτίμηση της διαφοράς, από τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως (άρθρ. 336 παρ. 4 του ΚΠολΔ) και από όσα οι ίδιοι οι διάδικοι εκθέτουν και ομολογούν, με τις προτάσεις τους και σε άλλα έγγραφα, αποδείχθηκαν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα εξής: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο θρησκευτικό γάμο, στην …. Θεσσαλονίκης, στις 27-5-2012, από τον οποίο απέκτησαν ένα (1) τέκνο, την ……………………………, που γεννήθηκε στις 9-4-2014, ηλικίας, σήμερα, οκτώ (8) ετών. Μετά τον γάμο τους, οι διάδικοι εγκαταστάθηκαν, σε μισθωμένη οικία, στην …… Θεσσαλονίκης, αρχικά επί της οδού ………….. αριθ. ….. και, εν συνεχεία, σε οικία στην ίδια οδό, με αριθ. …… Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων δεν εξελίχθηκε ομαλά και, ήδη, οι διάδικοι είναι σε διάσταση, από τις 27-5-2020, οπότε ο εναγόμενος – ενάγων αποχώρησε από την οικογενειακή στέγη και εγκαταστάθηκε, αρχικά, στην οικία των γονέων του, στον …………….. Θεσσαλονίκης και, στην συνέχεια, μίσθωσε οικία, επί της οδού …………. αριθ. ….. στην ………… Θεσσαλονίκης. Με την υπ’ αριθ. 10767/2020 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων, ανατέθηκε, προσωρινά, η επιμέλεια του προσώπου του ανήλικου τέκνου τους στην ενάγουσα – μητέρα του, ρυθμίσθηκε το θέμα της επικοινωνίας του εναγόμενου – ενάγοντος – πατέρα του με αυτό και υποχρεώθηκε ο τελευταίος να καταβάλει στην ενάγουσα, ως ασκούσα, προσωρινά, την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου τους και για λογαριασμό του, το ποσό των 300,00 €, μηνιαίως, ως συνεισφορά του στην προσωρινή διατροφή του, διαμένοντος με την μητέρα του. Η τελευταία εργάζεται ως γυμνάστρια στην Ψυχιατρική Κλινική ……………………, ο δε σύζυγός της, εργάζεται ως αξιωματικός, στο Πυροσβεστικό Σώμα, με τον βαθμό του Επιπυραγού (βλ. υπ. αριθ. πρωτ. …../Φ.Α./…../2-12-2021 σχετική βεβαίωση Διοίκησης Π.Υ.Ν. Θεσσαλονίκης) και όχι ως πυροσβέστης, ως τον αποκαλεί η ενάγουσα – εναγομένη (βλ. προτάσεις της στο Δικαστήριο αυτό, 4″ σελίδα γρ. 22). Και οι δύο (2) γονείς τρέφουν δυνατά αισθήματα αγάπης και αφοσίωσης προς την ανήλικη κόρη τους ………………….., η οποία φοιτά στην Α` τάξη του Δημοτικού Σχολείου, εκδηλώνουν δε το ενδιαφέρον, την σοβαρή πρόθεση και την ψυχική διάθεση για να ασχοληθούν με την ανατροφή του παιδιού τους. Ειδικότερα η ανήλικη, λόγω της νεαρής ηλικίας της, διατηρεί ισχυρό συναισθηματικό δεσμό με την μητέρα της, με την οποία, άλλωστε, συμβιώνει μετά την διακοπή της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων και η οποία την περιβάλλει με αγάπη και στοργή και ενδιαφέρεται και φρόντιζε, για την ανατροφή, την επίβλεψη και την ψυχοσωματική της υγεία και ανάπτυξη και είναι σε θέση να εξασφάλισε, ήρεμο και ομαλό ατομικό και οικογενειακό περιβάλλον. Αλλά και με τον πατέρα της, πριν την διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των γονέων της, η ανήλικη είχε δημιουργήσει έναν δυνατό ψυχικό δεσμό και είχαν αναπτυχθεί αμοιβαία μεταξύ τους αισθήματα στοργής και αγάπης, τα οποία ουδόλως έχουν ατονήσει, καθώς ο ενάγων – εναγόμενος – πατέρας, το χρονικό διάστημα από την διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων, μέχρι την άσκηση της με στοιχείο β` αγωγής, έχει, συστηματική, επαφή και επικοινωνία με το παιδί του, η οποία έχει ρυθμισθεί δυνάμει της άνω με αριθμό 10767/2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, διανυκτερεύοντας στο σπίτι του, κατά την διάρκεια της επικοινωνίας, αφιερώνοντας, συνειδητά, αρκετό χρόνο σε αυτό και αποσκοπώντας στην οικοδόμηση και διατήρηση μιας στενής συναισθηματικής σχέσης μεταξύ τους, άλλωστε ο ίδιος, κατά τον χρόνο πριν από την διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης, είχε ενεργό ρόλος και διαρκή συμμετοχή στην σωστή ανατροφή και την ορθή διαπαιδαγώγησή του. Εξάλλου, και οι κατοικίες των διαδίκων βρίσκονται στην ίδια πόλη (Θεσσαλονίκη) και στην ίδια περιοχή της (…..), σε κάθε σπίτι δε, η οκτάχρονη ανήλικη έχει το δικό της παιδικό δωμάτιο και η ίδια, φυσικά, στην ηλικία που βρίσκεται, διαμορφώνει τώρα στην ψυχοσύνθεσή της το οικείο περιβάλλον της και πρέπει να συναναστρέφεται, εξίσου, και με τους δυο (2)γονείς της και να περνά τον ίδιο χρόνο με κάθε έναν από αυτούς, τόσο στην διάρκεια της ημέρας, όσο και στην διάρκεια του μήνα. Με βάση τις παραπάνω παραδοχές, αποδεικνύεται ότι οι διάδικοι τρέφουν δυνατά αισθήματα αγάπης και αφοσίωσης προς την ανήλικη κόρη τους, της οποίας ασκούν, από κοινού, την γονική μέριμνα και οι οποίοι οφείλουν να φροντίζουν για την ομαλή ανάπτυξη και το καλό αυτής, αποφεύγοντας, προς τούτο, έριδες και διαπληκτισμούς μεταξύ τους. Εδώ πρέπει να τονισθεί η αντιδικία που υπάρχει μεταξύ των διαδίκων, μετά την διάσπαση της έγγαμης συμβίωσής τους, πλην όμως, αυτή δεν εκδηλώθηκε και προς την ανήλικη θυγατέρα τους, επιβεβαιούμενο τούτο από την θετική συμπεριφορά που επιδεικνύουν οι δύο (2) γονείς – διάδικοι απέναντι στην τελευταία, αποβλέποντας στην σωστή ανατροφή και διαπαιδαγώγησή της. Άλλωστε, οι ίδιοι έχουν πλήρη συνείδηση του γονεϊκού τους ρόλου και ασκούν προσηκόντως και ικανοποιητικά που τους επιβάλλονται και απορρέουν από την ιδιότητά τους αυτή και επιτελούν το έργο τους πρόθυμα και αγόγγυστα, ανταποκρινόμενοι με στοργή και υπομονή στις υλικές και συναισθηματικές ανάγκες του ανήλικου τέκνου τους, ενώ και οι ίδιοι, ως κοινωνικοί και υπεύθυνοι άνθρωποι, με ευπρεπή συμπεριφορά και συγκροτημένο χαρακτήρα, λόγω της προσωπικότητάς τους και της παιδαγωγικής καταλληλότητάς τους, ως γονέων (ΑΠ 1393/2017, ΑΠ 317/2015 και ΑΠ 957/2007 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ), παρέχουν τα εχέγγυο, για την ανατροφή και διαπαιδαγώγησή του, του ενάγοντας – πατέρα, έχοντος, προς τούτο, την βοήθεια της μητέρας του. Ενόψει της καταλληλότητας και των δύο (2) γονέων – ως προς τον πατέρα δε, χαρακτηριστικές είναι οι καταθέσεις των γονέων της ενάγουσας – μητέρας, ……………..……και ……………….., ως και του …………………., παππού της, οι οποίες διαλαμβάνονται, αντίστοιχα, στις ανωτέρω, υπ` αριθ. ………………., ………………. και ……………./2021 ένορκες βεβαιώσεις, οι οποίοι εκθειάζουν τον ενάγοντα – πατέρα της εγγονής και δισέγγονής τους, κρίνοντάς τον κατάλληλο για να επιμεληθεί της ανήλικης κόρης του και κατηγορώντας την ενάγουσα – μητέρα της ανήλικης ότι αυτή ευθύνεται για την διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων, η οποία και παρεμποδίζει την επικοινωνία τους με την ανήλικη και η οποία γίνεται μέσω του πατέρα της – και της θέλησής τους να ασχοληθούν, συστηματικά, με την Κόρη τους, σε συνδυασμό με το ότι δεν διαθέτουν κάποιον άλλο κατιόντα, ο οποίος να χρήζει επιμέλειας, το Δικαστήριο κρίνει ότι το συμφέρον της ανήλικης, σε μία υπεύθυνη, ανεξάρτητη και ψυχικά υγιή προσωπικότητα, επιβάλλει, στην κρίσιμη ηλικία που βρίσκεται, να συμβιώνει, τόσο με την μητέρα της όσο και με τον πατέρα της και, ακολούθως, αφού έτσι προκαλείται η μικρότερη δυνατή διατάραξη του τρόπου ζωής της, πρέπει να ανατεθεί η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου αυτής, από κοινού στην μητέρα και στον πατέρα της, δηλαδή να γίνει χρονική κατανομή αυτής, ανάμεσα στους δύο (2) γονείς. Η χρονική, ήτοι εναλλασσόμενη άσκηση της επιμέλειας, εξασφαλίζει την ισότιμη συμμετοχή και των δύο (2) γονέων στην ανατροφή του παιδιού και ενισχύει τους δεσμούς του ανήλικου τέκνου με αμφότερους τους γονείς του, περιορίζοντας, έτσι, τις αναπόφευκτες δυσμενείς επιπτώσεις, που προκαλεί η διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης, στην ψυχολογία και στην, εν γένει, προσωπικότητα του τέκνου. Επιπλέον, με την παραλλήλως προσδοκώμενη επίδειξη, εκ μέρους των διαδίκων, της αυξημένης υπευθυνότητας και ευαισθητοποίησης, αναμένεται ότι θα επικράτησε, το απαραίτητο κλίμα γαλήνης και ηρεμίας στις σχέσεις μεταξύ των διαδίκων και σταθερότητας και ασφάλειας, που είναι αναγκαίο, για την ομαλή και απρόσκοπτη εξέλιξη της προσωπικότητας της ανήλικης, καθόσον επιβάλλεται η μεταξύ τους συνεργασία, ώστε η τελευταία να μην γίνεται δέκτης αντιφατικών και διαφορετικών μηνυμάτων και υποδείξεων από τους γονείς της προς την ανωτέρω κρίση του Δικαστηρίου τούτου, συμπορεύεται και η εκφρασθείσα γνώμη της ανήλικης, κατά την προσωπική επικοινωνία – επαφή της, με τον Δικαστή του Δικαστηρίου τούτου, κατά την οποία, χωρίς δισταγμό ή επιφύλαξη, αφού ήταν σε θέση να παράσχει απαντήσεις σε ό,τι ερωτήθηκε, εξέφρασε την επιθυμία της να ζήσει και με τους δύο (2) γονείς της, πιο πολύ δε με την μητέρα της. Επομένως, το Δικαστήριο κρίνει ότι η χρονική κατανομή της επιμέλειας, που είναι η πιο ενδεδειγμένη λύση, πρέπει να γίνει, ως εξής: Κατανέμει, ανάμεσά τους, την επιμέλεια, ανά δεκαπέντε (15) ημέρες στον καθένα, κάθε ημερολογιακού μήνα, στην κατοικία του οποίου θα διαμένει το ανήλικο τέκνο, κατά το πρώτο δεκαπενθήμερο κάθε ημερολογιακού μήνα και δη από 1η μέχρι την 15η στην εναγόμενη μητέρα και κατά το δεύτερο δεκαπενθήμερο, κάθε ημερολογιακού μήνα και δη από την 16η μέχρι την 31η ή την 30η ή την 28η ή 29η Φεβρουάριου, στον ενάγοντα – πατέρα, εναλλάξ κάθε έτος. Κατά τις εορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, κατά τα μονά έτη, από την 24η Δεκεμβρίου, ώρα 12:00, έως την 30η Δεκεμβρίου και ώρα 20:00, στον πατέρα και από την 30η Δεκεμβρίου και ώρα 20:00 έως την 7η Ιανουάριου του επόμενου έτους και ώρα 20:00, με την μητέρα του. Κατά δε τα ζυγά έτη, η ίδια ρύθμιση, αντίστροφα. Κατά τις εορτές του Πάσχα, κατά τα μονά έτη, από το Σάββατο του Λαζάρου και ώρα 12:00, έως την Κυριακή του Πάσχα και ώρα 16:00 στον πατέρα του και από την Κυριακή του Πάσχα και ώρα 16:00 έως την Κυριακή του Θωμά και ώρα 20:00 με την μητέρα του. Κατά τα ζυγά έτη, η ίδια ρύθμιση, αντιστρόφως. Και, τέλος, κατά τις θερινές διακοπές, κατά τα μονά έτη, όλον τον Ιούλιο μήνα με τον πατέρα του και όλον τον Αύγουστο, με την μητέρα του. Κατά τα ζυγά έτη, η ίδια ρύθμιση, αντίστροφα. Όσον αφορά την επικοινωνία του ενάγοντος – πατέρα με την ανήλικη, κατά το δεκαπενθήμερο που η τελευταία θα μένει με την μητέρα της, αυτή ορίζεται ότι θα λαμβάνει χώρα, καθημερινά, εξ αποστάσεως, στο σταθερό τηλέφωνο της οικίας της μητέρας της ή με ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας (viber, skype κλπ), μετά το πέρας των σχολικών και εξωσχολικών δραστηριοτήτων της ανήλικης και πριν την νυχτερινή κατάκλισή της. Η εν λόγω επικοινωνία θα ατονεί κατά τις θερινές διακοπές κάθε έτους, ώστε η μητέρα της ανήλικης να πραγματοποιεί απρόσκοπτα θερινές διακοπές με την θυγατέρα της. Τέλος, ως προς το ποσό της συνεισφοράς του ενάγοντος – πατέρα στην διατροφή της ανήλικης κόρης του, ύψους 300,00 €, κατόπιν της παραπάνω παραδοχής, ως προς την συνεπιμέλεια αυτής, ορίζεται ότι αυτό θα καταβάλλεται μειωμένο, δηλαδή στο ποσό των 150,00 €, δεδομένου ότι η ενάγουσα – μητέρα θα έχει την επιμέλεια της ανήλικης μόνον για δεκαπέντε (15) ημέρες κάθε μήνα. Μετά ταύτα, η κρινόμενη α` αγωγή, πρέπει ν` απορριφθεί, ως προς το αίτημά της, περί ανάθεσης της επιμέλειας του ανήλικου τέκνου των διαδίκων στην ενάγουσα – μητέρα του, να γίνει δε αυτή δεκτή, εν μέρει, ως προς την συνεισφορά του εναγομένου – πατέρα στην διατροφή του τέκνου του, όσον αφορά το ποσό διατροφής και τον χρόνο καταβολής του, ως ανωτέρω προσδιορίσθηκαν, η δε β’ αγωγή, να γίνει δεκτή, ως προς το αίτημά της για ανάθεση της επιμέλειας του προσώπου της ανήλικης και στους δύο (2) γονείς της, από κοινού, εν μέρει δε δεκτή, ως προς το αίτημα της επικοινωνίας της ανήλικης με τον ενάγοντα – πατέρα της, ως παραπάνω ορίσθηκε. Επομένως, το πρωτόδικο Δικαστήριο, το οποίο δέχθηκε την α· αγωγή, ως ουσία βάσιμη, για το α` αίτημά της και ανέθεσε την επιμέλεια του προσώπου της ανήλικης στην μητέρα της και εν μέρει δεκτό το β` αίτημα της, με διαφορετικό, όμως, ποσό συνεισφοράς, ύψους 300,00 €, μηνιαίως και χρόνο καταβολής της, απέρριψε δε την β` αγωγή, ως προς το αίτημά της περί ανάθεσης της επιμέλειας του προσώπου της ανήλικης, από κοινού και στους δύο (2) γονείς της, δέχθηκε δε το αίτημά της, περί επικοινωνίας του ενάγοντας με την ανήλικη, με διαφορετικές, όμως, ημέρες και ώρες, έσφαλε, ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων και πρέπει, κατά παραδοχή της έφεσης, ως ουσία βάσιμης, να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση και, αφού διακρατηθεί η υπόθεση και συνεκδικασθούν οι α’ και β` αγωγές, να απορριφθεί η α` αγωγή, για το αίτημά της, περί ανάθεσης της επιμέλειας του προσώπου της ανήλικης στην ενάγουσα – μητέρα της, να γίνει αυτή, εν μέρει, δεκτή για το αίτημα της συνεισφοράς του εναγομένου – πατέρα στην διατροφή της ανήλικης, για άλλο, όμως, ποσό διατροφής και χρόνο καταβολής του και δη κατά το ποσό των 150,00 € και για το διάστημα του δεκαπενθημέρου, που θα ασκεί την επιμέλεια του προσώπου της ανήλικης η ενάγουσα – μητέρα της, το οποίο να υποχρεωθεί να καταβάλει, για διάστημα δύο (2) ετών από την επίδοση της αγωγής, την 1η ή την 16η κάθε μήνα, να γίνει δε δεκτή η β` αγωγή και για τα δύο (2) αιτήματά της, περί ανάθεσης της επιμέλειας του προσώπου της ανήλικης και στους δύο (2) γονείς της, από κοινού, και της επικοινωνίας του ενάγοντος – πατέρα της, με την ανήλικη, ως ανωτέρω έγινε δεκτό. Περαιτέρω, κατ’ άρθρ. 613 και 650 παρ. 1 του ΚΠολΔ, πρέπει να διαταχθεί, αυτεπαγγέλτως, η εναγόμενη – μητέρα της β` αγωγής, να αποδώσει το άνω ανήλικο τέκνο στον ενάγοντα – πατέρα του, κατά τον χρόνο που αυτός θα ασκεί την συνεπιμέλεια, καταδικαζόμενη να εκτελέσει την πράξη αυτή, με την απαγγελία σε βάρος της χρηματικής ποινής, ποσού 200,00 € υπέρ του ενάγοντος και προσωπικής κράτησης διάρκειας τριάντα (30) ημερών, σε περίπτωση μη εκτέλεσης της διάταξης αυτής. Τα δικαστικά έξοδα και των δύο (2) βαθμών δικαιοδοσίας, πρέπει να συμψηφισθούν μεταξύ των διαδίκων, κατ άρθρο 179 του ΚΠολΔ, λόγω της συγγενικής σχέσης των διαδίκων (γονέων και τέκνου), πλην του ποσού που έχει προκαταβληθεί από τον εναγόμενο – πατέρα, κατ` άρθρο 173 παρ. 4 του ΚΠολΔ.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ουσιαστικά την έφεση κατά της υπ’ αριθμόν 9751/2021 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης.

ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλούμενη αυτή απόφαση.

ΔΙΑΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και συνεκδικάζει τις α` και β` αγωγές.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την σ’ αγωγή, για το αίτημά της περί ανάθεσης της επιμέλειας του προσώπου της ανήλικης θυγατέρας των διαδίκων …………………………. στην μητέρα της – ενάγουσα, ΔΕΧΕΤΑΙ αυτήν, εν μέρει, για το αίτημά της περί συνεισφοράς του εναγομένου στην διατροφή της ανήλικης θυγατέρας του.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την ενάγουσα και τον εναγόμενο, υπό την ιδιότητά τουος, ως συνασκούντες τη γονική μέριμνα, επιμέλεια και φροντίδα του προσώπου του ανήλικου τέκνου τους, ……………………………, το ποσό των εκατόν πενήντα ευρώ (150,00 €) έκαστος την 1η ή την 16η κάθε μήνα, ανάλογα με τα μονά ή ζυγά έτη της εναλλαγής της στη φροντίδας του προσώπου του τέκνου, σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό από τον οποίο θα γίνονται όλες οι πληρωμές των κοινών δαπανών του ανηλίκου τέκνου, για χρονικό διάστημά δύο (2) ετών από την επίδοση της αγωγής, με τον νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δεκαπενθήμερης δόσης, μέχρι την εξόφληση.

ΔΕΧΕΤΑΙ την β` αγωγή και για τα δύο (2) αιτήματά της.

Δεδομένης της από κοινού εκ του νόμου άσκησης της γονικής μέριμνας, επιμέλειας και φροντίδας, αναθέτει την άσκηση της φροντίδας του προσώπου του ανήλικου τέκνου των διαδίκων ……………………. και στους δύο (2) διαδίκους – γονείς της και, συγκεκριμένα την κατανέμει, ανάμεσά τους ανά δεκαπέντε (15) ημέρες στον καθένα, κάθε ημερολογιακού μήνα, στην κατοικία του οποίου θα διαμένει το ανήλικο τέκνο, κατά το πρώτο δεκαπενθήμερο κάθε ημερολογιακού μήνα και δη από 1η μέχρι την 15η στην εναγόμενη μητέρα και κατά το δεύτερο δεκαπενθήμερο, κάθε ημερολογιακού μήνα και δη από την 16η μέχρι την 31η ή την 30η ή την 28 ή 29 Φεβρουάριου, στον ενάγοντα – πατέρα, εναλλάξ κάθε έτος. Κατά τις εορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, κατά τα μονά έτη, από την 24 Δεκεμβρίου, ώρα 12:00, έως την 30η Δεκεμβρίου και ώρα 20:00, στον πατέρα και από την 30η Δεκεμβρίου και ώρα 20.00 έως την 7η Ιανουαρίου του επόμενου έτους και ώρα 20:00, με την μητέρα του. Κατά δε τα ζυγά έτη, η ίδια ρύθμιση, αντίστροφα. Κατά τις εορτές του Πάσχα, κατά τα μονά έτη, από το Σάββατο του Λαζάρου και ώρα 12:00, έως την Κυριακή του Πάσχα και ώρα 16:00 στον πατέρα του και από την Κυριακή του Πάσχα και ώρα 16:00 έως την Κυριακή του Θωμά και ώρα 20:00 με την μητέρα του. Κατά τα ζυγά έτη, η ίδια Ρύθμιση, αντιστρόφως. Και, τέλος, κατά τις θερινές διακοπές, κατά τα μονά έτη, όλον τον Ιούλιο μήνα με τον πατέρα του και όλον τον Αύγουστο, με την μητέρα του. Κατά τα ζυγά έτη, η ίδια ρύθμιση, αντίστροφα.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εναγόμενη να αποδώσει στον ενάγοντα το εν λόγω τέκνο τους και ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ αυτήν στην εκτέλεση της άνω πράξης.

ΑΠΑΓΓΕΛΛΕΙ σε βάρος της εναγόμενης χρηματική ποινή διακοσίων ευρώ (200,00 €) και προσωπική κράτηση διαρκείας τριάντα (30) ημερών, για την περίπτωση μη εκτέλεσης της διάταξης αυτής.

ΡΥΘΜΙΖΕΙ το δικαίωμα επικοινωνίας του κάθε γονέα, κατά τον χρόνο που δεν θα διαμένει με το ανήλικο τέκνο τους και επιτρέπει σ` αυτόν να επικοινωνεί καθημερινά, μαζί του, ελεύθερα, εξ αποστάσεως, στο σταθερό τηλέφωνο της οικίας του έτερου γονέα ή με ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας (viber, skype κλπ), μετά το πέρας των σχολικών και εξωσχολικών δραστηριοτήτων της ανήλικης και πριν την νυχτερινή κατάκλισή της. Η εν λόγω επικοινωνία θα ατονεί κατά τις θερινές διακοπές κάθε έτους, ώστε και οι δύο γονείς της ανήλικης να πραγματοποιούν απρόσκοπτα θερινές διακοπές με την θυγατέρα τους.

ΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα, υπό την ιδιότητά της, ως συνασκούσα την επιμέλεια του προσώπου του ανήλικου τέκνου της, ……………………………, το ποσό των εκατόν πενήντα ευρώ (150,00 €), την 1η ή την 16η κάθε μήνα, ανάλογα με τα μονά ή ζυγά έτη άσκησης της συνεπιμέλειας, δεδομένου ότι η ενάγουσα – μητέρα θα έχει την επιμέλεια της ανήλικης μόνον για δεκαπέντε (15) ημέρες το μήνα, για χρονικό διάστημά δύο (2) ετών από την επίδοση της αγωγής, με τον νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δεκαπενθήμερης δόσης, μέχρι την εξόφληση.

ΔΕΧΕΤΑΙ την β` αγωγή και για τα δύο (2) αιτήματά της.

ΑΝΑΘΕΤΕΙ την άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ανήλικου τέκνου των διαδίκων ……………………. και στους δύο (2) διαδίκους – γονείς της και, συγκεκριμένα την κατανέμει, ανάμεσά τους ανά δεκαπέντε (15) ημέρες στον καθένα, κάθε ημερολογιακού μήνα, στην κατοικία του οποίου θα διαμένει το ανήλικο τέκνο, κατά το πρώτο δεκαπενθήμερο κάθε ημερολογιακού μήνα και δη από 1η μέχρι την 15η στην εναγόμενη μητέρα και κατά το δεύτερο δεκαπενθήμερο, κάθε ημερολογιακού μήνα και δη από την 16η μέχρι την 31η ή την 30η ή την 28 ή 29 Φεβρουάριου, στον ενάγοντα – πατέρα, εναλλάξ κάθε έτος. Κατά τις εορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, κατά τα μονά έτη, από την 24 Δεκεμβρίου, ώρα 12:00, έως την 30η Δεκεμβρίου και ώρα 20:00, στον πατέρα και από την 30η Δεκεμβρίου και ώρα 20.00 έως την 7η Ιανουαρίου του επόμενου έτους και ώρα 20:00, με την μητέρα του. Κατά δε τα ζυγά έτη, η ίδια ρύθμιση, αντίστροφα. Κατά τις εορτές του Πάσχα, κατά τα μονά έτη, από το Σάββατο του Λαζάρου και ώρα 12:00, έως την Κυριακή του Πάσχα και ώρα 16:00 στον πατέρα του και από την Κυριακή του Πάσχα και ώρα 16:00 έως την Κυριακή του Θωμά και ώρα 20:00 με την μητέρα του. Κατά τα ζυγά έτη, η ίδια Ρύθμιση, αντιστρόφως. Και, τέλος, κατά τις θερινές διακοπές, κατά τα μονά έτη, όλον τον Ιούλιο μήνα με τον πατέρα του και όλον τον Αύγουστο, με την μητέρα του. Κατά τα ζυγά έτη, η ίδια ρύθμιση, αντίστροφα.

ΡΥΘΜΙΖΕΙ το δικαίωμα επικοινωνίας του ενάγοντος – πατέρα, κατά τον χρόνο που δεν θα διαμένει με το ανήλικο τέκνο του και επιτρέπει σ` αυτόν να επικοινωνεί καθημερινά, μαζί του, ελεύθερα, εξ αποστάσεως, στο σταθερό τηλέφωνο της οικίας της μητέρας του ή με ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας (viber, skype κλπ), μετά το πέρας των σχολικών και εξωσχολικών δραστηριοτήτων της ανήλικης και πριν την νυχτερινή κατάκλισή της. Η εν λόγω επικοινωνία θα ατονεί κατά τις θερινές διακοπές κάθε έτους, ώστε η μητέρα της ανήλικης να πραγματοποιεί απρόσκοπτα θερινές διακοπές με την θυγατέρα της.

Και

ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ στο σύνολό τους τα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, μεταξύ των διαδίκων, πλην των προκαταβληθέντων.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε, σε έκτακτη δημοσία συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στη Θεσσαλονίκη, στις 18 Απριλίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, με την παρουσία και της Γραμματέως Χαραλαμπίας Στάθη.