Η παράλογη εμμονή στην αποκλειστική επιμέλεια δεν είναι το έργο του νομοθέτη ή κάποιου υπουργού. Είναι το αποτέλεσμα προκαταλήψεων, έλλειψης ενημέρωσης και συντεχνιακών συμφερόντων μικρής ομάδας επαγγελματιών συνδικαλιστών.
Ας περιγράψουμε επιγραμματικά την κατάσταση :
- Ούτε μια δικαστική απόφαση κατ’ αντιδικία δεν έχει εκδοθεί που ν’ απονέμει την κοινή επιμέλεια.
- Η αποκλειστική επιμέλεια ανατίθεται στην μητέρα σε περισσότερες από 90 % των περιπτώσεων που φθάνουν στα δικαστήρια.
- Τα παιδιά που γεννήθηκαν εκτός γάμου και έχουν αναγνωριστεί παραμένουν μόνο στην αποκλειστική γονική μέριμνα της μητέρας τους και ο πατέρας τους έχει «ανενεργή» γονική μέριμνα. Μόνο αν πεθάνει ή αδυνατεί ν’ ασκήσει την γονική μέριμνα αποκτά ενεργή γονική μέριμνα και ο πατέρας. Είναι δυνατόν το δικαστήριο να δώσει «ενεργή» γονική μέριμνα και στον πατέρα ιδίως αν συμφωνεί η μητέρα αλλά δεν έτυχε να γνωρίσουμε τέτοια περίπτωση μέχρι σήμερα.
- Ο Άρειος Πάγος έχει σχηματίσει την παράλογη αντιεπιστημονική και δυστυχώς πρόσφατη νομολογία «το συμφέρον του παιδιού είναι να μεγαλώνει με την μητέρα του».
- Οι δικαστικές κοινωνικές υπηρεσίες, αυτές δηλαδή που θα υποβάλλουν εκθέσεις στα δικαστήρια, θα επιτηρούν την εκτέλεση αποφάσεων και θα διαμεσολαβούν ουδέποτε συστάθηκαν.
- Η οργάνωση του δικαστικού συστήματος ευνοεί τις ατέλειωτες δίκες. Μία για το διαζύγιο, άλλη για την επιμέλεια, άλλη για την διατροφή, άλλη για την επικοινωνία, ίσως και για τα περιουσιακά, και ασφαλιστικά μέτρα για όλ’ αυτά. Κάθε δύο χρόνια έχουμε και μια δίκη διατροφής και ίσως εν τω μεταξύ ξεκινήσουν οι ατέλειωτες μηνύσεις για απίθανα ζητήματα όπως π.χ. εξύβριση, συκοφαντική δυσφήμιση, ψευδορκία κα. Σε δουλειά να βρισκόμαστε.
- Οι δικαστικές αποφάσεις που αφορούν παιδιά δεν εκτελούνται με τα μέσα της αναγκαστικής εκτέλεσης, δηλαδή με δικαστικό επιμελητή, πράγμα που επιτρεπόταν έως το 1996, γιατί είχε προβλεφθεί η σύσταση των δικαστικών κοινωνικών υπηρεσιών όπως προαναφέραμε που ουδέποτε συστάθηκαν. Η εκτέλεσή τους επαφίεται στην θέληση της μητέρας, στις χρηματικές ποινές που για να εισπραχθούν θέλει ακόμα μια δίκη και στις μηνύσεις. Και όλ’ αυτά είναι αναποτελεσματικά και χρονοβόρα.
- Ενώ εισήχθη στην Ελλάδα η διαμεσολάβηση για αστικές υποθέσεις και σύντομα θα ενεργοποιηθεί, εντούτοις η οικογενειακή διαμεσολάβιση, ο πιο σοβαρός κλάδος διαμεσολάβησης, είναι ένα άπιαστο όνειρο.
- Τα επιδόματα, τα αφορολόγητα όρια και τα λοιπά ευεργετήματα παρέχονται στις χωρισμένες μητέρες που μάλιστα μέχρι πρότινος θεωρούντο «μονογονεϊκές οικογένειες». Ταυτόχρονα η διατροφή που καταβάλει ο άνδρας δεν εκπίπτει από το εισόδημα ενώ το ποσό που εισπράττει η μητέρα δεν φορολογείται. Επίσης η μητέρα παίρνει στα χέρια της όλες τις αποδείξεις δαπανών και έτσι έχει εισόδημα που δεν φορολογείται το οποίο εκπίπτει από το δικό της εισόδημα. Το ότι καταργήθηκαν τα αφορολόγητα λόγω κρίσης δεν επέλυσε το ζήτημα που παραμένει ανοιχτό.
Μια ματιά στο παρελθόν θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε το παρόν :
Το 1983 με την μεγάλη αναθεώρηση του οικογενειακού δικαίου καταργήθηκαν χιλιετείς θεσμοί του ρωμαϊκού δικαίου.
- Έγινε πιο εύκολο το διαζύγιο
- Καταργήθηκε η «πατρική εξουσία»
- Καταργήθηκε η “προίκα” και η γυναίκα δεν περιμένει από τον σύζυγό της να διαχειριστεί την περιουσία της.
- Νέοι ρόλοι απονεμήθηκαν και έπαυσε «ο ανήρ είναι η κεφαλή της οικγοενείας» και «η γυνή διοικεί τα του οίκου» δηλαδή εισήχθη η ισότητα των συζύγων (όχι όμως των γονέων).
- Καταργήθηκαν οι διακρίσεις μεταξύ παιδιών εντός και εκτός γάμου αλλά όχι μεταξύ πατέρων παιδιών εκτός και εντός γάμου.
- Καταργήθηκε η μοιχεία και η επετράπη η έκτρωση.
Διαμορφώθηκαν νέοι νομικοί όροι :
Α) Η ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ αντικατέστησε την πατρική εξουσία. Και οι δύο γονείς πλέον διαχειρίζονται την περιουσία του παιδιού, το εκπροσωπούν στα δικαστήρια και αλλού και έχουν την επιμέλεια μέσα στον γάμου.
Β) Η ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ είναι η φροντίδα του προσώπου του παιδιού, η επίβλεψη, μόρφωση, ανατροφή, και επιλογή της διαμονής του τέκνου που μέσα στο γάμο ανατίθεται και στους δύο γονείς.
Γ) Η ΦΡΟΝΤΙΔΑ του παιδιού που αν και δεν ορίζεται στον νόμο, την αναφέρει σε πολλά άρθρα του και είναι η καθημερινές βιοτικές ανάγκες του παιδιού.
Η επιμέλεια και η φροντίδα ήσαν παλαιότεροι όροι. Πολλά ζευγάρια ζούσαν σε διάσταση για πολλά χρόνια ίσως και για πάντα και δεν παίρνανε διαζύγιο. Στις χωρισμένες μητέρες που είχαν την ανατροφή παιδιών δεν μπορούσαν να δώσουν την «πατρική εξουσία» αλλά δίνανε το θηλυκό ισοδύναμό του την «επιμέλεια».
Και η φροντίδα ήταν κατά τις κοινωνικές και νομικές αντιλήψεις το αποκλειστικό καθήκον των γυναικών μια και «η γυνή διοικεί τα του οίκου».
Πως ο δικαστής ακύρωσε τον νομοθέτη :
Τα Δικαστήρια έχουν στην περίπτωση διάστασης – διαζυγίου την εξουσία να ρυθμίσουν κατά το συμφέρον του τέκνου τη γονική μέριμνα.
Το σφάλμα του ιστορικού νομοθέτη ήταν ότι δεν έθεσε ένα κανόνα και μετά απ’ αυτό να δώσει την ευκαιρία στον δικαστή ν’ αποστεί από τον κανόνα όταν συντρέχει λόγος, όπως δηλαδή γίνεται σε όλα τα δίκαια.
Λειτουργώντας όπως πάντα ο δικαστής δηλαδή δίνοντας συνέχεια στην νομολογία έως ότου κάποιο ανώτατο δικαστήριο την ανατρέψει, μετέφερε την έως το 1983 νομολογία στο νέο νομικό πλαίσιο και μάλιστα επί τα χείρω.
Παλαιότερα τα μεγάλα αγόρια τα «δίναν» στον πατέρα και τα μεγάλα κορίτσια τα «δίναν» στην μητέρα. Μετά το 1983 επιστημονικοφανείς αντιλήψεις θέλουν τα παιδιά να μην χωρίζονται.
Έτσι βρεθήκαμε στο παράλογο «τα παιδιά ανήκουν στην μητέρα» και για τον λόγο αυτό δίναμε στις γυναίκες την επιμέλεια, ακριβώς όπως κάναμε λίγο πριν όταν ο άντρας είχε την πατρική εξουσία. Λες και τίποτε δεν είχε αλλάξει.
Προκειμένου να δικαιολογήσει μια νομολογία και πρακτική τριάντα ετών, ακόμα και με πρόσφατες αποφάσεις του, ο Άρειος Πάγος, διαμόρφωσε την σκοταδιστική αντίληψη «το συμφέρον του παιδιού είναι να μεγαλώνει με την μητέρα του». Ναι, η γη είναι επίπεδη.
Έτσι, ούτε μία απόφαση που να διατηρεί την κοινή επιμέλεια δεν έχει εκδοθεί κατ’ αντιδκαι όταν κάποιος φωτισμένος δικαστής στα Τρίκαλα το προσπάθησε πέσανε όλοι να τον φάνε και η πρώτη απόφασή (προσωρινή διαταγή) καταλύθηκε σύντομα.
Η ελληνική νομολογία και πρακτική παραβιάζει ατομικά δικαιώματα, είναι παράνομη ως αντίθετη με αυτά και αντίθετη με τις επιστημονικές αντιλήψεις.
Η βολική για τις κρατικές αρχές νομολογία των δικαστηρίων
Για να δικαιολογήσουν το ότι ακόμα όλα τα παιδιά τα μεγαλώνει μόνο η μητέρα τους στην Ελλάδα σε περίπτωση διαζυγίου, γράφει η Ελληνική Δημοκρατία προς την επιτροπή του ΟΗΕ για την εφαρμογή της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού :
Η νομολογία διαμόρφωσε τον κανόνα ότι «η γονική μέριμνα παραμένει κοινή μετά το διαζύγιο» (2η και 3η πενταετής έκθεση προς τον ΟΗΕ).
Ναι, λεφτά υπάρχουν και το έλλειμμα είναι 5 %.
Δηλαδή λέει η Ελλάδα ότι και οι δύο γονείς θα διαχειριστούν την περιουσία του παιδιού τους και θα το εκπροσωπήσουν σε δίκες ή αλλού π.χ. με τους ενοικιαστές τους. Ποιόν ενδιαφέρει κάτι τέτοιο ;
Δεν λέει η έκθεση όμως ότι σχεδόν πάντα το παιδί το μεγαλώνει η μητέρα του με τον μηχανισμό της αφαίρεσης της επιμέλειας που προ περιγράφηκε τον οποίο μόνοι τους έθεσαν οι δικαστές.
Το ευχάριστο είναι ότι μετά τις αναφορές που υπέβαλε ο ΓΟΝ.ΙΣ Πειραιά προς τις αρχές της Ε.Ε. και τις ατομικές παρατηρήσεις του πάνω στην εθνική έκθεση (γιατί είχε αποκλειστεί από το Δίκτυο των Οργανώσεων για την Εφαρμογή της Διεθνούς Σύμβασης) ο Ο.Η.Ε. επανεξέτασε την περίπτωση της Ελλάδας και εν ολίγοις έπαυσε να κατατάσσει την Ελλάδα στις χώρες με κοινή επιμέλεια όπως εσφαλμένα τον πληροφορούσαν οι εθνικές αρχές.
Το 2012 ο Συνήγορος του Παιδιού, η εθνική αρχή για την παρακολούθηση της εφαρμογής της Δ.Σ.Δ.Π. περιέλαβε στις προτάσεις της την διατήρηση της κοινής επιμέλειας.
Μερικοί μύθοι στους οποίους πιστεύουν δικαστές και νομικοί :
- Είναι καλύτερα για το παιδί να το μεγαλώνει ο ένας γονιός του για ν’αποφευχθούν οι εντάσεις στο περιβάλλον του.
- Η θεωρία της «βαλίτσας» που εφαρμόζεται επίσης και όταν ρυθμίζεται η επικοινωνία.
- Η θεωρία της «προσκόλησης»
- Η θεωρία του «σταθερού περιβάλλοντος» για την ανάπτυξη του παιδιού.
- Η θεωρία ότι είναι καλύτερα για το κάτω των 7 παιδί να μην διανυκτερεύει.
- Η απαρχαιωμένη θεωρία ότι η επικοινωνία είναι δικαίωμα του πατέρα, όχι του παιδιού.
- Η αντιεπιστημονική άποψη ότι το μικρότερο παιδί πρέπει να βλέπει λιγότερο τον πατέρα του.
ΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ : Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Η επιμέλεια πριν το 1983 ήταν ένα κεκτημένο των γυναικών, το θηλυκό ισοδύναμο της πατρικής εξουσίας.
Οι γυναικείες οργανώσεις δεν είναι πρόθυμες να εγκαταλείψουν ένα «προνόμιο» που σήμερα είναι εκτός κοινωνικής πραγματικότητας.
Σε μια κοινωνία όπου είδαμε Πρόεδρο της Βουλής, Πρόεδρο του Αρείου Πάγου και στρατηγούς της ΕΛ.ΑΣ γυναίκες, πρέπει να βρούμε κάτι να πολεμήσουμε για να δικαιολογήσουμε την ύπαρξή μας.
Ας πολεμήσουν κατά της κοινής επιμέλειας, ας πολεμήσουν κατά της βίας των ανδρών με μηχανισμούς που παράγουν αντί να εξαλείφουν την βία …
Τους «χρειάζεται ένας θεός» κατά τη ρήση του Μπ. Μπρέχτ.
Ο «αγώνας» αυτός δεν δίνει μόνο λόγο ύπαρξης. Δίνει επίσης και επιδοτήσεις.
Γράφτηκε ότι η οργάνωση που είχε ιδρύσει η Μαργαρίτα Παπανδρέου το 2009 έλαβε περισσότερο από 1.500.000 ευρώ σαν επιχορήγηση. Που πάνε όλ’ αυτά τα λεφτά;
Η γενική γραμματεία ισότητας ξοδεύει ατέλειωτα ποσά από χρήματα και μια στρατιά ανθρώπων ζει από τη γραφειοκρατία της Δραγατσανίου.
Σήμερα οι γυναίκες δεν ακολουθούν αυτές τις οργανώσεις παρά μόνο στο βαθμό που μοιράζουν χρήματα και παροχές οποιουδήποτε είδους.
Τελικά, μήπως η ισότητα βλάπτει τα παιδιά ;
Καλησπέρα σε όλους του ΚΑΛΟΎΣ ΚΑΙ ΣΤΟΡΓΙΚΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ.Σεβομαι και συμπάσχω και με τους 2 γονεις που εχουν στοργή απέναντι στα παιδιά τους.Σεβομαι περισσότερο όμως αυτόν ο οποιος είναι και ικανός να μεγαλώσει με ότι χρειάζεται ένα παιδί.Δεν είμαι σύμφωνη ότι πάντα η μητέρες είναι οι ικανότητες όμως η αλήθεια είναι ότι το συντριπτικό ποσοστό είναι έτσι!Αυτό που απεχθάνομαι και δυστυχώς το βιώνω βαυνασα εδώ και 2.5 χρόνια είναι η εμμονή των πατεράδων που δεν νοούν να καταλάβουν ότι μια σχέση…ένας γάμος τελείωσε.ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΊΡΝΕΤΕ ΕΚΔΊΚΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΝΑ ΕΠΕΙΔΗ ΕΣΕΙΣ ΑΠΟΔΕΊΧΤΗΚΑΤΕ ΑΝΕΠΑΡΚΉΣ!Βιώνω μια κατάσταση με έναν πατέρα παντελώς ανίκανο να μεγαλώσει το παιδί μας και στηρίζεται σε δικαστήρια στις πλάτες τις 72χρονης μητέρας του.Εκανε ότι ήταν δυνατόν για να με βγάλει άχρηστη μια μάνα που δίνω όλη μου τη ζωή την αγάπη τη στοργή και τη καλή ψυχική υγεία του γιου μας.Εκμεταλλευτηκε το σεβασμό που του είχα ως πατέρας κα του έδωσα συνεπιμελεια με ότι πιο δολιο τρόπο είχε αυτός και το καθόλα πονηρό σόι του καθότι δικηγόροι.Τον έχει καθοδηγήσει σε ότι εμετικό υπάρχει να κινηθεί με κοινωνικους λειτουργούς με ότι βάζει ο νους ενός κακοψυχου ανρθωπου!Φυσικα.οποιος σκάβει το λάκκο του άλλου πέφτει μεσα.η έκθεση ήταν απογοητευτική για εκείνους!Στην αρχή δέ μετά από τόσες απειλές υπέκυψα δίνοντας το παιδί μου διαδοχικά βδομάδα σε αυτόν.ΔΕΝ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΕ ΟΥΤΕ ΜΙΣΗ ΜΕΡΑ!Γιατί το ζητάς σώστε πατέρα λοιπόν διαδοχικά και μόλις συμφωνώ το βάζεις στα πόδια ?Η συνεπιμελεια λοιπόν στην Ελλάδα ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΝΌΜΟΥΣ!ΝΑΙ ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΕΞΑΙΡΈΣΕΙΣ ΑΞΙΩΝ ΑΝΤΡΩΝ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΆΔΩΝ!ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΙΡΟΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΣΊΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΤΟΣΟ ΤΥΧΕΡΗ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΕΤΥΧΩ ΤΟΝ ΙΚΑΝΌ ΠΑΤΕΡΑ…ΑΛΛΑ ΠΕΤΥΧΑ ΤΟΝ ΙΚΑΝΌΤΑΤΟ ΔΥΝΑΣΤΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΝΑ ΜΕ ΚΥΝΗΓΑΕΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΚΕΙΝΟΣ ΑΠΟΔΈΧΤΗΚΕ ΠΑΝΤΕΛΏΣ ΑΝΑΞΙΟΣ ΣΤΟΝ ΓΑΜΟ ΜΑΣ.ΠΡΕΠΕ ΛΟΙΠΟΝ ΚΥΡΙΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΠΡΌΕΔΡΟΙ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑΤΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΤΗΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΟΛΥ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΊ ΚΑΙ ΕΥΦΥΕΊΣ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΆ-ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΤΙΚΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΤΟΛΜΑΝΕ ΝΑ ΖΗΤΑΝΕ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ …ΤΟ ΤΟΝΙΖΩ ΜΟΝΟ…ΓΙΑ ΝΑ ΧΕΙΡΊΖΟΝΤΑΙ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΝΑΔΩΝ ΜΕ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΑΘΩΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙΑ! RESPECT ΣΤΟΥΣ ΣΤΟΡΓΙΚΟΥΣ ΠΑΤΕΡΑΔΕΣ!!!! ΕΎΧΟΜΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΝΑ ΕΦΑΡΜΌΖΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΑΠΟ ΕΛΕΓΧΟΥΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΎΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΎΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ 2 ΓΟΝΕΊΣ.ΥΓΕΙΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΙΡΉΝΗ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑΖΕΥΓΜΈΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΩΝ ΑΘΏΩΝ ΠΑΙΔΙΏΝ!
Συγχαρητήρια στην κύρια φόρτου αλλά αυτά που λειι η κυρία φόρτου είναι πολύ σωστά τα ίδια κάνει και ο ενδιασταση σύζυγος μου μου κάνει ενδοοικογενειακή βία και σε εμένα και στο παιδί μας είναι μαμακιας το φορτώνει το παιδί στην μάννα του και εμένα με έδιωξε από την συζυγική εστία επειδή του είπα να χωρίσουμε επειδή δεν άντεχα άλλο να με χτυπάει και εμένα και το παιδί μου πως γίνεται όμως συνεπιμελεια εδώ πέρα εφόσον εγώ μένω Κατερίνη και ο ενδιασταση σύζυγος μου μένει Κρήτη…το περιβάλλον που μένει το παιδί μου είναι ακατάλληλο πραγματικά δεν γίνεται να μένει το παιδί μου με την μάννα του 80 χρόνον και μια κατάκοιτη γυναίκα που αφοδευει συνέχεια επάνω της και το παιδί μου κάθε μέρα να μυρίζει μυρωδιές…από ζεστά άσε καλύτερα κάθε μέρα τα χέρια του παιδιού μου ήτανε παγωμένα τον ενδιασταση σύζυγος μου τον έκανα μυνηση λόγο ενδοοικογενειακής βίας ο γιος μου είναι 32 μηνών και χρειάζεται την φροντίδα της μητέρας του έχω βάλει μπροστά και το διαζύγιο… Δικαίωμα έχουν και η πατεράδες ναι αλλά η σωστή πατεράδες που νοιάζονται και ενδιαφέρονται για τα παιδιά τους όχι αυτοί που κάνουν ψέματα πως τα αγαπάνε και για να εκδικηθούν την μάννα επειδή την μισούν βάζουνε στα λόγια 3 χρόνων παιδί να του λειι η μάννα σου είναι κακό….και να την κάνουν αποξένωση από το παιδί της το καθε παιδί ανήκει στην μάννα του η γυναίκα πια έχει ξυπνήσει δεν είναι θύμα ποια να την κάνει ο άντρας ότι θέλει τόσα ακούμε κάθε μέρα στις ειδήσεις για γυναικοκτονια και δεν μπορώ άλλο όχι στην βία των γυναικών είμαι κατά της βίας εγώ προτιμώ να πιάσεις τον άλλον και με έναν καλό διάλογο να λύσεις τα πρόβληματα σου αν όμως δεν γίνεται στο τέλος καταλήγουμε όλοι στο δικαστήριο για να μας βρει μια λύση!!! Ο πατέρας του παιδιού μου επειδή με μισεί χρησιμοποιεί το παιδί μας το 3 χρόνον για να με εκδηκηθει δηλαδή αυτό είναι σωστό φαντάσου τι άνθρωπος είναι…
Είμαι ανύπαντρη μητέρα ενός αγοριού ενος έτους και ασκώ μόνη μου την γονική μέριμνα, το μωρό το αναγνώρισε με συμβολαιογραφική πράξη κατόπιν πίεσης και τεστ dna. Μου καταβάλλει διατροφή και δεν έχει έρθει ποτέ να δει το μωρό, τώρα μου είπε ότι θα το ζητήσει δικαστικώς.. λόγω του ότι δεν του έχω εμπιστοσύνη και λόγω του ότι μένει σε άλλη πόλη φοβάμαι να το παίρνει αλλά όπως του έχω πει δεν έχω πρόβλημα να έρχεται να το βλέπει στην πόλη που ζούμε με την παρουσία μου.
Ως η μόνη ασκουσα της γονικής μέριμνας έχω δικαίωμα να μην δίνω το παιδί;;
Αγαπητοί φίλοι. Ζω ένα δράμα. Έχω χωρίσει. Πριν τρεις μήνες. Δεν μου δεινει τα παιδιά και δεν με αφήνει ούτε να τους μιλήσω. Λέγοντας μου είμαι επικίνδυνος και ότι τους δημιουργώ ψυχολογικά προβλήματα. Εκείνη έκανε αμέσως άλλη σχέση και τον βάζει μέσα στο σπίτι σε δύο κορίτσια 6 και 4. Είμαστε στα δικαστήρια και ζητώ συνεπιμελεια. Μου λένε όλοι ακατόρθωτο. Δηλαδή εγώ μόνο θα πληρώνω και θα βλέπω τα παιδιά σαν θείος. Γιατί;;; κράτος;;;; γιατί;;;; είμαι πατέρας
Απευθύνομαι στην ιστοσελίδα γιατί έχω το εξής θέμα:
Δεν έχω χωρίσει ακόμα, αλλά είναι φανερό ότι υπάρχει ασυμφωνία χαρακτήρων με τη γυναίκα μου. Ζούμε και εργαζόμαστε στη Β. Ελλάδα, αλλά ο τόπος καταγωγής της γυναίκας μου είναι η Πελοπόννησος. Και αυτό ακριβώς είναι που με ανησυχεί. Μήπως πάρει το παιδί μου και δεν μπορώ να το βλέπω και να έχω επικοινωνία μαζί του. Μπορεί (καθώς απο ότι αντιλαμβάνομαι θα της δοθεί η επιμέλεια σε περίπτωση διαζυγίου) να επιστρέψει στο πατρικό της χωρίς τη δική μου συγκατάθεση?
Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την οποιαδήποτε απάντηση
Φιλε μιχαλη εχεις δικιο…αν εχεις γνωσεις επι του θεματος θα ηθελα να τα πουμε λιγο αλλα πως θα επικοινωνησουμε απο δω…περιμενω απαντηση…ελπιζω να το δεις
Παιδιά τζάμπα τρώγεστε. Αν δεν μαζευτούμε όλοι που ομολογουμένως είμαστε χιλιάδες, να συλλέξουμε υπογραφές και να πάμε στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια να διεκδικήσουμε το δίκιο μας δε θα βγει τίποτα…συγχαρητήρια στις οργανώσεις που είναι μαζί μας και πολεμάνε μαζί μας αλλά χρειάζεται να κινηθούμε νομικά με αξιώσεις υλικές, ηθικές και πάνω από όλα επικοινωνία και συνεπιμέλεια. Σε περίπτωση που η μητέρα θα αρνείται θα της αφαιρείται αυτόματα η επιμέλεια…Έχει εκδοθεί ευρωπαϊκό ψήφισμα από το Συμβούλιο της Ευρώπης…έλεος….η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να το κατακυρώσει και να το εντάξει σε νόμο…..Αν όμως δεν την ψάξουμε εμείς οι ίδιοι τη δουλειά δε θα γίνει τίποτα απολύτως. Ζούμε την απόλυτη τρέλλα και βλέπω ότι πολλοί πατεράδες απλά γκρινιάζουν. Δε θέλει γκρίνια….Θέλει αποφαστικότητα και νομική οδό….μέσω της Ευρώπης…. Ό,τι μας κάνουν είναι αντισυνταγματικό και αντίκειται στις Συνταγματικές Αρχές της Ισότητας…Όσο για τα παιδιά δεν τα υπόλογίζει κανείς……δεν το βλέπετε…? Θέλει συλλογή υπογραφών και να απευθυνθούμε στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια….Αντε ρε παιδιά ας κινητοποιηθούμε επιτελούς….θα δικαιωθούμε 100%…..
Θα ήθελα να σας πω ότι ο εν διαστάσει συζυγός μου, παρόλο που πήγε να με πνίξει μπροστά στα παιδιά και έχω ασκήσει μήνυση για ενδοοικογενειακή βία και ακόμα περιμένω τη δίκη, κατάφερε με την βοήθεια του φίλου του του δικηγόρου και με δόλια μέσα να πάρει την επιμέλεια των παιδιών μας ηλικίας τότε 4 και 6 ετών. Εγώ δυστυχώς ήμουν αδαής ότι τα παιδιά πρέπει να έχουν και τους δύο γονείς έστω και χωρισμένους και του τα έδινα μέχρι και να τα πάει διακοπές εώς ότου για τρίτη φορά έγινε βίαιος προς τα εμένα και στράφηκα δικαστικώς. Επομένως όλα είναι δυνατά με λίγη τύχη και τις κατάλληλες γνωριμίες. Το αποτέλεσμα όμως αξίζει; Και τα δύο παιδιά διαγνώστηκαν με προβλήματα, δεν τα πηγαίνει για θεραπεία και τα βράδυα πεινάνε γιατί τα ταπεράκια της μητέρας του δεν φτάνουν για φαγητό μεσημέρι βράδυ!! Εξωσχολικές δραστηριότητες καμμία γιατί η διατροφή μου πηγαίνει σε νταντάδες και αυτός κοιτάζει να αγοράσει σπίτι στα Βόρεια Προάστεια. Του πήρε μήνες να μάθει να τους κόβει τα νύχια τους. Εγώ ήμουν αυτή που ήθελα παιδιά και ρίσκαρα τη ζωή μου να τα φέρω στον κόσμο, τα θήλασα ματώνοντας τις θηλές μου και καταστρέφοντας το σώμα μου, τους έλεγα παραμύθια, τα φρόντιζα ενώ παράλληλα ήμουν και ο κουβαλητής εφού ο εν διαστάσει σύζυγός ανέκαθεν βαριότανε μέχρι και τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ. Είμαι αντίθετη στις μητέρες που εμποδίζουν επικοινωνία αλλά μου κάνει εντύπωση πως τόσοι πατεράδες πιστεύουν ότι είναι καταλληλότεροι για τη φροντίδα και ανατροφή μικρών παιδιών!! Το να παίρνουν τα παιδιά οι πατεράδες και να φορτώνουν τη φροντίδα σε άλλες, δεν σημαίνει ότι ειναι καταλληλότεροι!! Εγώ πάντως επέλεξα πολύ λάθος άνθρωπο για πατέρα των παιδιών μου και πληρώνω το λάθος μου πολύ ακριβά. Οικονομικά έχω καταρρεύσει αλλά κάθε φορά που λέω να τα παρατήσω στο έλεος του πατέρα τους, βγαίνουν αλήθειες οδυνηρές, όπως ότι ακόμα τους ασκεί σωματική τιμωρία.
ΕΧΩ ΑΠΟΡΙΑ ΠΩΣ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΝΕΛΕΙΑ ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΠΕΡΙ.ΕΝΕΙΣ ΣΚΟΜΑ ΤΗ ΔΙΚΗ???ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΜΗΝΥΣΕΣ??
Καλησπερα σε ολουσ τουσ σωστουσ πατεραδεσ και λεω ετσι γιατι οσοι μπαινουμε εδω. ποναμε και αγαπαμε τα παιδια μασ αν δεν μασ ενοιαζαν δεν θα μπαιναμε καν στον κοπο να.πουμε κατι .Ειμαι και εγω.χωρισμενοσ με ενα κοριτσακι πλεον 10χ και εχω χωριση απο οταν ηταν 3 1/2 .κατα την.διατκεια που ημουν με την πρωην ειχε την χαρα οσο ηταν μικρη η κορη μου να λεει οτι ημουν και μπαμπασ και.μαμα μιασ και δεν θυλασε λογο οτι ειχε ενα θεμα και.καθομουν εγω ολα τα βραδια μεχρι να σαραντιση και το εκανα εγω δεν ενδιαφεροταν δυστηχωσ ιδιαιτερα και ηταν κατι πιυ με ειχε χαλασει παρα πολι μιασ και ασχολιουμουν κυριοσ εγω με την μικρη.οταν ηρθαν τα πραγματα ρτσι οστε θα χωριζαμε και ειπα ασ παρω εγω την μικρη και δεν θελω λεφτα και τιποτα μου ειπε εδω ειναι ελλαδα θα με κραξουν και οτι δεν θα ειχε θεμα με τα λφτα διατροφησ αφου παντα ημουν κυριοσ και με το παραπανο.Οταν εγινε το.πρωτο δικαστηριο και ειπα οτι θελω να παρω την μικρη μου ειπαν αν δεν εχει καποιο λογο συγκεκριμενοσ δεν μπορεισ να.παρεισ το παιδι. και θελω να ρωτησω κτι εγω μετα απο τοσα χρονια η αδιαφορια προσ το παιδι. δεν φτανει??που δεν του κ;νρι τιποτα ουτε δραστηριοτητεσ ουτε παρτι γενεθλιων μονο εγω προσπαθω καθε φορα και τα κανω για να ειναι.καλα το παιδι μου,μετα απο τοσα χρονια ουτε εχω παντρευτει. και κοιταω μονο το παιδι μου να νιωθει ωραια πραγμα που βιωνει πλεον οτι εγω.με την πρωην και.καταλαβαινει και θελει να ερθει κοντα μου,τωρα εγω τι να κανω για να το παρω θα βρω ακρη η θα φαω τα μουτρα μου και θα μου γυριση μπουμερανγκ!!!!!!!καλο κουραγιο σε ολουσ μασ
Εγώ θα ήθελα να ρωτήσω το εξής: Πώς είναι δυνατόν η γυναίκα να κρίνεται ότι αυτή είναι η πρωταρχική υπεύθυνη για να μεγαλώνει τα παιδιά? Και για να καταλάβετε το σκεπτικό μου, θα σας παρουσιάσω την δική μου προσωπική εμπειρία
Είμαι πατέρας 2 υπέροχων παιδιών και από την στιγμή που γεννήθηκαν, προσπαθώ, με πάρα πολύ κόπο, να τους παρέχω ότι καλύτερο μπορώ. Δυστυχώς, η χώρα μας, τα τελευταία χρόνια μαστίζεται από την, πολύ γνωστή προς όλους μας, οικονομική κρίση. Επειδή η σύζυγος μου είναι Βραζιλιάνα, πρίν από 3 χρόνια αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε την τύχη μας στην χώρα της Με την μετάβαση μας εκεί, αντιμετώπισα μαι πρωτόγνωρη κατάσταση οικονομικής, κοινωνικής και οικογενειακής παρακμής. Πήρα λοιπόν την πρωτοβουλία να εκποιήσω το μόνο περιουσιακό στοιχείο που διέθετα στην Ελλάδα, για να βελτιώσω την διαβίωση των παιδιών μου. Κατόπιν πολλών προσπαθειών για την δημιουργία μιας βιώσιμης κατάστασης εκεί, δεν κατάφερα να δημιουργήσω μια βάση για την διαβίωση μας.
Έτσι, λήφθηκε η απόφαση να επιστρέψουμε οικογενειακώς στην Ελλάδα, όπου η μητέρα μου, από το υστέρημα της, υποστηρίζει την οικογένεια, μιάς και δεν ευδοκιμούν θέσεις εργασίας αυτή την περίοδο. Η σύζυγος μου, έχει πάντα μαι πολύ ενεργή συμμετοχή στην κατανάλωση οικονομικών πόρων για προσωπικές απολαύσεις (κομμωτήριο, νύχια, ενδύματα κλπ) αδιαφορώντας για τις ανάγκες των παιδιών μας. Προσφάτως φτάσαμε σε ένα σημείο να θέλει να λαμβάνει αποφάσεις σχετικά με την πιθανή επένδυση για την δημιουργία ενός σταθερού πόρου εισοδήματος, χωρίς να έχει την παραμικρή συμμετοχή. Και, τελευταία, λόγω έλλειψης ρευστότητας, απειλεί με έξοδο της από την Ελλάδα, παίρνοντας και τα παιδιά μου μαζί.
Εν τω μεταξύ, ΕΓΩ προνοώ για τις ανάγκες των παιδιών μου, ΕΓΩ προνοώ για την καλλιέργεια τους, την μόρφωση τους, την παροχή ενός σωστού και καθαρού οικογενειακού περιβάλλοντος και γενικά, στο να μην τους λείψει τίποτα. Η σύζυγος μου, εκτός της μοιχείας που έχει διαπράξει εις βάρος μου, με προσβάλει και με υποβιβάζει καθημερινά, χωρίς να έχει προσφέρει το παραμικρό στην οικογενειακή στέγη.
Έχοντας αναφέρει όλα τα παραπάνω, θα ήθελα να γνωρίζω, πώς ένα δικαστικό όργανο λαμβάνει την ΤΕΡΑΣΤΙΑ ευθύνη να αναθέτει την επιμέλεια των παιδιών κατ’ αποκλειστικότητα στην μητέρα και αυτή η νοοτροπία να επικρατεί στην Ελλάδα? Και, παράλληλα, αν γνωρίζει κάποιος να με κατατοπίσει πώς θα μπορούσα να προασπίσω τα δικαιώματα των παιδιών μου, να μεγαλώσουν και να αναπτυχθούν σε χρήσιμα μέλη της κοινωνίας μας, χωρίς να είναι υποχρεωμένα να ακολουθήσουν την μητέρα τους σε ένα περιβάλλον που το θεωρώ πλέον ακατάλληλο για την αξιοπρεπή εξέλιξη τους σε χρήσιμα και παραγωγικά μέλη της κοινωνίας μας.
ΦΙΛΕ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΜΕΝΕ,
ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΒΙΩΝΩ ΚΑΙ ΕΓΩ.
ΕΙΜΑΙ 39 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 32 ΜΗΝΩΝ. ΕΧΩ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΑΛΕΓΟΜΑΙ ΜΕ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ ΑΛΛΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΕΧΩ ΝΙΩΣΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΑΔΙΚΙΑ ΣΤΟ ΠΕΤΣΙ ΜΟΥ.
ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΜΑΝΑ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ. ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΑΛΛΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ “ΦΩΣ”…
ΚΑΙ ΜΕΝΑ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ Λ.ΑΜΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΜΕ ΑΠΕΙΛΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΠΑΡΕΙΤ Ο ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΘΑ ΦΥΓΕΙ. ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΤΗΣ ΔΩΣΑΝΕ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΔΩΣΑΝΕ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ 3 ΜΕΡΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΝ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ 3 ΜΕΡΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ Σ/Κ ΟΛΟ ΜΑΖΙ ΜΟΥ, ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ/ΠΑΣΧΑ ΑΠΟ 1 ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ 1 ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΜΗΝΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ. ΜΟΥ ΔΩΣΑΝΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΑΥΤΑ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΙΩΘΩ ΚΑΙ ΒΙΩΝΩ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΕΡΜΑΙΟ ΤΩΝ ΟΡΕΞΕΩΝ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΟΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΒΡΟΝΤΟ.
ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΣΥΝΑΙΤΙΣΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΦΥΓΕΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ, ΚΑΙ Η ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΕΛΠΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΔΙΑΤΑΞΗ Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΧΩΡΙΣ ΕΜΕΝΑ. ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΟ ΚΑΝΑΝΕ ΔΕΚΤΟ ΓΙΑΤΙ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΠΟΙΝΙΚΟ Η ΜΗΤΕΡΑ…!!!!
ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΛΛΑΔΑ.
ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΩ ΤΑ ΚΟΥΡΑΓΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙ ΚΑΠΟΤΕ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΝ ΟΤΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΠΑΤΕΡΑΔΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.
ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΜΗΤΡΙΚΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ?? ΑΣΤΟ ΚΑΛΛΥΤΕΡΑ. ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΥΘΟΣ. ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ.
ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΟΛΕΣ.
ΧΑΙΡΕΤΩ.
Μπράβο vae victis. Κάτι τέτοιες κομπλεξικες σαν την Φόρτου δημιουργούν εντυπώσεις για δήθεν κακούς πατεράδες.
Η τιμωρία όμως της Φόρτου και της κάθε Φόρτου έρχεται απο το ίδιο το παιδι της που θα καταλάβει ποσο κακός άνθρωπος είναι.
Ίσως για αυτο περιγράφει ´´οπως πολυ σωστά είπες, προσωπικά της βιώματα.
Περαστικά της.
Vae Victis k patera pou agapas to paidi sou: SUGXARHTHRIA.
Eimai k ego enas pateras pou megalono to 26 minon agoraki mou; monos mou giati I gunaika mou:
A) koimatai kathe Brady sits 04:00-05:00 giati einai sto internet
B) den tou xei dosei POTE gala proi h’ Brady
C) kleidonei tin porta tou domatiou tis k afinei to mikro na klaei stin kounia os tis 12:00
D) mesimeriano fai tis Pao kathe mera etoimo apo tin mana mou
E) den to xei bgalei bolta para 4 fores k den to paei oute sto parko pou einai 30 metra apo to spiti mas
F) thilase Gia 20 meres giati ithele na arxisei Pali to kapnisma
G) to paidi to megalonoun oi dikoi mou ( PAPPOUS-Giagia ) giati den kserei oute ta stoixeiodi
H) me apeilei Oti tha parei to paidi k tha figei Gia tin patrida tis; n.ameriki an xaso ta asfalistika pou EXo kanei Gia tin epimeleia.
I) afta k polla akomi mporo na sas po.
K meta exoume tin Ka.Fortou na dinei mathimata Gia kalous mpampades…
Den xorane egoismoi se baros ton paidion alla k I Fortou k kathe Fortou San tin dikia mou, einai anthropoi me prosopika problimata pou ekdikountai me oxima to paidi ; alla I timoria toys erxetai apo tin idia tin fisi…!!!!
As kratisoume Gera, as polemisoume Gia ta aggeloudia mas k perastika tous.
Συγχαρητήρια στην κα. Φόρτου που κάνει την αναγωγή του προσωπικού της βιώματος σε κανόνα. Η λογική καταθέτει τα όπλα.
Συμφωνώ απολύτως με το αναφαίρετο δικαίωμα των πατεράδων να επικοινωνούν με το παιδί τους.
Όμως για ποιούς πατεράδες μιλάμε;Για εκείνους που δεν έχουν καμία απολύτως συμμετοχή στο μεγάλωμα του παιδιού τους;Τι γίνεται στην περίπτωση των πατεράδων εκείνων που κάνουν κατάχρηση της πατρικής τους εξουσίας μετατρεπόμενοι σε τύρρανοι μέσα στο σπίτι τους και επικαλούμενοι την ισότητα των δύο φύλων διεκδικούν μονάχα τα δικαιώματα του πατέρα χωρίς όμως καμία απολύτως υποχρέωση απέναντι στο παιδί τους;Πώς μπορούμε να προστατεύσουμε ένα παιδί από ένα πατέρα ο οποίος πάσχει από βαρύτατη διαταραχή προσωπικότητας (παραβατικές συμπεριφορές,έντονη παρορμητικότητα,διαρκείς συναισθηματικές εναλλαγές)και που για να ζήσει τη ζωή του παρκάρει το παιδί του σε ακατάλληλο περιβάλλον και εν συνεχεία για λόγους κοινωνκούς και μόνο παίζει θέατρο ότι δήθεν ενδιαφέρεται γι΄αυτό;Ποιος πατέρας δεν έχει προσφέρει ούτε ένα σέντς στο παιδί του αλλά αντίθετα θέλει να σφετεριστεί την περιουσία του;Πώς μπορούμε να προστατεύσουμε ένα παιδί από ένα πατέρα που ζει παρασιτικά και “σπιτώνεται”σε κάθε δυστυχισμένη ύπαρξη που του παρέχει στέγη και τροφή και όταν και αυτή συνειδητοποιήσει περί τίνος πρόκειται και τον πετάξει με τις κλοτσιές αυτός επιστρέφει στη “φουστίτσα”της μαμάς και στον μπαμπά του για να τον ξελασπώσει;Με τι πρότυπα και τι παραστάσεις θα μεγαλώσει αυτό το παιδάκι;Για αυτές λοιπόν τις περιπτώσεις των πατεράδων που αγγίζουν το απόλυτο τέλμα είμαι ευγνώμων απέναντι στην ελληνική ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.Επίσης πιστεύω ότι θα λάμπει πάντοτε και θα προστατεύει τα αγγελούδια μας από τον κάθε αυτοεπικαλούμενο “στοργικό” πατέρα.
Καλησπέρα συμφωνώ με το παιδί μας αλλά κάτω από κάποιους όρους (χωρίς να θέλω να φανώ εγωιστής) τώρα έγινε παιδί μας που θέλει να κερδίσει κάτι με άρμα το παιδί ΜΑΣ. Δεν ήταν όταν το παρατούσε άρρωστο για να τρέχει στα μπουζούκια με των εραστή της, ούτε όταν δεν σήκωνε τα μάτια της από το facebook για μήνες ολόκληρους μη δίνοντας του σημασία, ακόμη και όταν πήγαινε της διακοπές της χωρίς αυτό το 9 χρόνο και με κλειστά τα τηλέφωνα έδινε την δέουσα σημασία που του έπρεπε. Τέλος θα ήθελα να σας πω κάτι που πολύ πιστεύω θα καταλάβετε, (καλύτερα να λέμε παιδί μας)αλλά όλοι εμείς ξέρουμε πως τελικά μετά από κάποιες πράξης που έχουν προηγήθη ηθικά αυτό δεν ισχύει.
Κουράγιο Δημήτρη.
Αν πονάς εσύ μια φορά, φαντάσου πόσο πονάει το παιδί σας.
Και με την ευκαιρία μη λες “ο γιος μου” αλλά “ο γιος μας”.
Γιατί θα λέει και η μητέρα του παιδιού “το παιδί μου”.
Δεν θα επιτρέψεις σε κανένα και καμία να έχει ιδιοκτησιακές σχέσεις με το παιδί σας.
Ξεκινώντας από εκεί, συνεχίζουμε :
το παιδί θα ήταν καλύτερο να μένει 24 ώρες κάθε μέρα μαζί με τους δυο μας.
Αφού αυτό δεν είναι δυνατό, τότε το αμέσως καλύτερο να μένει το μισό χρόνο με την μητέρα και τον μισό χρόνο με τον πατέρα.
Είναι η καλύτερη λύση για όλους.
ΠΟΝΑΩ
Συγχαρητήρια για το άρθρο σας, θα ήθελα να προσθέσω κάτι ακόμη. Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς οι (κακή και άχρηστη κατά το νόμο) πατεράδες που θέλουμε να έχουμε τα καμάρια μας 24 ώρες το 24ωρο μαζί μας.
Υ.Σ. Θα φτάσω έως και το Θεό των ίδιο όχι μόνο τα Ελληνικά και Ευρωπαϊκά δικαστήρια θέλω τον 9χρονο γιο μου ΤΩΡΑ.
Ευχαριστώ και ευχηθείτε μου κουράγιο.
Συγχαρητήρια στον ιστότοπό σας για αυτό το εξαιρετικό άρθρο, το οποίο θίγει με μεγάλη επιτυχία και σαφήνεια τα φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν κάθε χωρισμένο (με ή χωρίς διαζύγιο) πατέρα ο οποίος αρνείται να εγκαταλείψει το παιδί του και να μετατραπεί σε απλό ταμείο!
Ασφαλώς και φταίνε οι ατέλειες του δικαίου, ασφαλώς και φταίνει όσοι δικαστές εφαρμόζουν στρεβλά το δίκαιο. Μα πιο πολύ φταίει η συγκαλυμμένη μητριαρχική κουλτούρα που επικρατεί στα περισσότερα μέρη της χώρας μας. Μια κουλτούρα που ενισχύθηκε ως προς τις χειρότερες πλευρές της όταν επικράτησε η (δήθεν) “ισότητα” (ευτυχώς υπάρχουν πάντοτε φωτεινές εξαιρέσεις γυναικών, και έχω την τιμή να γνωρίζω αρκετές στο φιλικό μου περιβάλλον).
Η γυναικεία αποκτήνωση που επέφερε η “ισότητα” κορυφώνεται στη στέρηση, εκ μέρους της μητέρας, του δικαιώματος του παιδιού να επικοινωνεί με τον πατέρα του (σωστά γράφετε: δεν είναι δικαίωμα του πατέρα, αλλά του ίδιου του παιδιού). Δεν ομιλώ, ασφαλώς, για περιπτώσεις όπου ο πατέρας δεν επιθυμεί να δει το παιδί του. Εκεί μάλλον δεν έχει νόημα να επιβάλει κανείς στο παιδί να συναντά έναν πατέρα που αρνείται να το δει.
Αλλά όταν ο πατέρας έχει δηλώσει ρητά την επιθυμία του να βλέπει το παιδί του, θα έπρεπε ο νόμος να τον προστατεύει από την κάθε ανολοκλήρωτη, υστερική, κομπλεξική, παρανοϊκή (και συχνά εξαρτημένη και υποκινούμενη από κάποια φαρμακερή “γιαγιά”) “μητέρα” η οποία του αρνείται αυτό το φυσικό δικαίωμα. Ας ελπίσουμε σε δικαιότερες λύσεις στο μέλλον!