εξίσου ανατροφή παιδιών
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ
Η Γιορτή του Πατέρα θεσπίστηκε για να τιμήσει τους πατέρες και την επιρροή τους στην κοινωνία. Ξεκίνησε στις αρχές του 20ού αιώνα στις Ηνωμένες Πολιτείες, κυρίως χάρη στις προσπάθειες της Sonora Smart Dodd. Ο πατέρας ήταν βετεράνος του Εμφυλίου Πολέμου και την ανέθρεψε μόνος του μαζί με τα αλλα 5 αδέλφια της. Η πρώτη επίσημη Γιορτή του Πατέρα γιορτάστηκε στις 19 Ιουνίου 1910 στην πόλη Σποκέιν, στην πολιτεία της Ουάσιγκτον. Το 1924, ο πρόεδρος Calvin Coolidge στήριξε την ιδέα της εθνικής εορτής, αλλά δεν την καθιέρωσε επίσημα. Το 1966, ο πρόεδρος Lyndon B. Johnson εξέδωσε προεδρική διακήρυξη που ονόμαζε την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου ως Ημέρα του Πατέρα. Τελικά, το 1972, ο πρόεδρος Richard Nixon με νόμο που έκανε την Ημέρα του Πατέρα επίσημη εθνική εορτή στις ΗΠΑ.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ
Οι σημαντικές κοινωνικές αλλαγές συνέβαλλαν στην εξώθηση της μητέρας στην εργασία εκτός σπιτιού. Αυτές έχουν οδηγήσει τους σύγχρονους πατέρες να είναι πολύ κοντά στα παιδιά τους, να συμμετέχουν ενεργά στην ανατροφή τους. Όχι μόνο στις κρίσιμες αποφάσεις αλλά και στην καθημερινότητα τους. Η αγάπη και η τρυφερότητα προς τα παιδιά αποενοχοποιήθηκε. Ο σύγχρονος πατέρας φροντίζει χωρίς να κρατά συναισθηματικές αποστάσεις. Απαλλαγμένος από στερεότυπα του παρελθόντος διεκδικεί την καθημερινή παρουσία και συμμετοχή στην καθημερινή φροντίδα των παιδιών. Η πανοπλία που φορούσε παλιά έχει παροπλιστεί εντελώς. Οιι γενικότερες ανάγκες της σημερινής οικογένειας απαιτούν και τους δύο γονείς να τρέχουν για όλα χωρίς διάκριση.
Δυστυχώς όμως η κοινωνία μας σε πολλά ζητήματα παραμένει στερεοτυπικά προσκολλημένη. Στη ταύτιση του πατέρα με την αρνητική έννοια της πατριαρχίας. Σήμερα πυρήνας των διακρίσεων κατά των πατέρων αποτελεί ο γυναικοκεντρισμος. Αυτός, που κατά ειρωνικό τρόπο υιοθετήθηκε αρχικά για να διορθώσει τα κακώς κείμενα μιας πατριαρχικής κοσμοθεωρίας. Τελικά κατέληξε όχι μόνο να αγνοεί τις ανάγκες και τα προβλήματα των ανδρών. Κυρίως το δικαίωμα των πατέρων και την επιθυμία τους για την από κοινού και ίση συμμετοχή ανατροφή των παιδιών τους. Βοήθησε και να δημιουργηθούν προκαταλήψεις και ένα θεσμοθετημένο καθεστώς με πολλαπλές αρνητικές επιπτώσεις εναντίον τους. Και κατ’ επέκταση εναντίον των παιδιών που βιώνουν αυτές τις καταστάσεις.
ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΔΙΑΣΤΡΕΥΛΩΣΕΙΣ
Η λάθος εννοούμενη χρήση της λογικής των πολιτικών ισότητας ιδιαίτερα στις περιπτώσεις των συγκρουσιακών διαζυγίων, δυστυχώς οδήγησε σε ένα κοινωνικό φαινόμενο με ακραίες διαστάσεις και οδυνηρές συνέπειες για τους εμπλεκόμενους. Το φαινόμενο αυτό στο πεδίο των αντιπαραθέσεων και σφοδρών αντιδικιών είναι ο στιγματισμός των μπαμπάδων με σοβαρές ψευδείς καταγγελίες. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που ενώ έχουν ορκιστεί να προασπίσουν το οικογενειακό δίκαιο ( δικηγόροι, ψυχολόγοι, δικαστικοί και κοινωνικοί λειτουργοί κ.α.), εκμεταλλευόμενοι αυτό το φαινόμενο, έχουν στήσει «βιομηχανία» γνωματεύσεων. Μίας τόσο σοβαρής -για έναν πατέρα- κατηγορίας. Παραβιάζοντας κάθε αρχή δεοντολογίας, ανθρωπισμού, επιστημοσύνης και κοινωνικής ευαισθησίας απέναντι σε έναν τόσο ευαίσθητο ζήτημα.
Η πρόσφατη κρίσιμη περίπτωση που έχει περάσει κάτω από τα ραντάρ της επικαιρότητας, είναι οι εκατοντάδες επώνυμες καταγγελίες εναντίον αξιωματικού της ΕΛ.ΑΣ, καθώς και πάρα πολλών άλλων παρομοίων περιπτώσεων στο παρελθόν αποδεικνύει το μέγεθος και την έκταση αυτής της «φάμπρικας» των ψευδών γνωματεύσεων. Εξαιτίας του μεγάλου αριθμού των περιπτώσεων, είναι απαραίτητο να θεσμοθετηθούν ειδικοί εξειδικευμένοι επιστήμονες- εμπειρογνώμονες, επιβάλλεται να διαθέτουν την ειδική γνώση, εμπειρία και ειδικές τεχνικές εξέτασης, ώστε να κατανοούν τα κίνητρα των εμπλεκομένων.
Όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς που ασχολούνται με παιδιά όπως παιδοψυχίατροι, κοινωνικοί λειτουργοί, εισαγγελείς ανηλίκων δικαστές και άλλοι, να ενημερωθούν για το φαινόμενο, να είναι προσανατολισμένοι στη γρήγορη διερεύνηση και διαλεύκανση αυτών των υποθέσεων και να είναι σε θέση βεβαίως να ξεχωρίζουν τις πραγματικές από τις ψεύτικες περιπτώσεις.
Η στρατηγική χειραγώγηση των παιδιών και η εργαλειακή χρήση τους με σκοπό την αποξένωση τους από το περιβάλλον του πατέρα, είναι μια σοβαρή ιδιαίτερη μορφή ενδοοικογενειακής βίας με οδυνηρές ψυχοσωματικές συνέπειες. Ως άτομα και ως κοινωνία θα πρέπει να αντιληφθούμε αυτό που συμβαίνει. Αυτά τα φαινόμενα οδηγούν στην πλήρη αποσάθρωση των οικογενειακών δεσμών και στη διαιώνιση του δημογραφικού προβλήματος της χώρας μας. Είναι επιτακτική ανάγκη να αντιδράσουμε έντονα, ενάντια σ αυτά τα κακοποιητικά φαινόμενα των ψευδών καταγγελιών καθώς ενάντια στους φορείς που τα κυοφορούν.
ΕΠΙΜΥΘΙΟ
Η σημερινή γιορτή του πατέρα ας αποτελέσει αφετηρία. Για την πραγματική και συμβολική αναγνώριση του πατρικού ρόλου στην υγιή ανάπτυξη των παιδιών. Καθώς και την σπουδαιότητα της ενεργής του παρουσίας στην από κοινού και ίση συμμετοχή του στην ανατροφή τους.
