δείτε το βίντεο ΈΔΩ
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ
O Pater familias καταργήθηκε το 1983
Η ανατρεπτική αλλαγή του 1983 (η πατρική εξουσία έγινε κοινή γονική μέριμνα).
Η πατριαρχία καταργήθηκε τελειωτικά το 2024.
Με το ν. 5089/2024 που έδωσε τέλος στη πατριαρχία, στο πατρικό οίκος και στη κοινωνική οργάνωση χιλιάδων ετών.
Τα παιδιά δεν θα παίρνουν πια το επώνυμο του πατέρα αλλά σύνθετο επώνυμο, ένα από κάθε γονέα, μάλιστα με αλφαβητική σειρά.
Είναι σημαντικό να δημοσιεύονται άρθρα που παραθέτουν τις λίγες «καλές» αποφάσεις αποφάσεις που δήθεν οδηγούν προς τη συνεπιμέλεια γιατί η συντριπτική πλειοψηφία είναι «κακές».
Προσοχή όμως, οι «καλές» εντάσσονται στη προσπάθεια εξωραϊσμού και διατήρησης της καταργημένης από το νόμο νομολογίας.
Όσοι διάδικοι ζητάνε την «ανάθεση της επιμέλειας» και όσοι δικαστές «ρυθμίζουν» δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να εφαρμόζουν καταργημένο νόμο και καταργημένη από τον Α.Κ. νομολογία.
Ανατρέπουν εκ των έσω τον Αστικό Κώδικα.
Διαβάζω τον ΑΚ. Εμπιστεύομαι μόνο τα μάτια μου. Όχι τους σχολιαστές και τη νομολογία.
Διαβάζω ότι μετά την 16/9/2021 ο Αστικός Κώδικας, εκ του νόμου, δίνει την κοινή γονική μέριμνα + επιμέλεια + φροντίδα.
Διαβάζω ότι μόνο οι γονείς «ρυθμίζουν», ο δικαστής επιλύει διαφωνίες, όσες δεν επέλυσε η διαμεσολάβηση.
Αν συνεχίζουν να υπάρχουν διαφωνίες, αυτό γίνεται γιατί ο δικαστής δεν έκανε σωστά τη δουλειά του.
Αρμονικές σχέσεις και συνεννόηση σίγουρα δεν έχουν οι γονείς γιατί χώρισαν.
Μπορεί όμως η κοινή και εξίσου ανατροφή του παιδιού να λειτουργήσει ακόμα και με την μεγαλύτερη ένταση μεταξύ των γονέων. Αρκεί να κάνει καλά τη δουλειά του ο δικαστής.
Να εντοπίσει τις διαφωνίες (συνήθως για το χρόνο και το χρήμα) και να τις επιλύσει. Και να βάλει κανόνες για να λειτουργήσουν οι γονείς.
Ο γονιός προσφεύγει στη δικαιοσύνη για να βρει αποτελεσματική ένδικη προστασία.
Αν ο δικαστής δεν γνωρίζει πως να επιλύει διαφωνίες, να αυτοσχεδιάσει. Με ανάλογη εφαρμογή διατάξεων.
Δημιουργώντας νομολογία εφαρμογής του νόμου, όχι κατάργησής του.
Ο δικαστής είναι το μόνο όργανο στο οποίο η Ελληνική Πολιτεία έχει αναθέσει τη προστασία του παιδιού.
Αν ο δικαστής παρανομήσει, τότε η Ελληνική Δημοκρατία ευθύνεται σε αποζημίωση.
Ναι, αποζημίωση για παράνομες πράξεις της δικαιοσύνης!
Αν θεμελιωθεί αστική ευθύνη του κράτους, τότε ακολουθεί και η αναγωγή στον δικαστή γιατί οδήγησε το κράτος στην αποζημίωση του ιδιώτη.
Για τη προστασία του, ο δικαστής δεν έχει παρά να εφαρμόσει τον Α.Κ.
Η νομολογία μπορεί να είναι παράνομη. Ο νόμος αποκλείεται.
Πράγματι σε λίγο κλείνουμε 3 μήνες από την εφαρμογή των νέων διατάξεων του Α.Κ.
Αντί της ηττοπαθούς εμπλοκής στα γρανάζια της νομολογίας, αξιώστε να εφαρμοστεί αδιάκριτα ο νόμος, επισημάνετε αυτά που δεν εφαρμόζονται, προσφύγετε σε εθνικά και υπερεθνικά όργανα.
